Το τέταρτο κύμα της πανδημίας είναι το χειρότερο και μια σειρά πολιτικές και υγειονομικές κατευθυντήριες γραμμές αναθεωρούνται ανά τον κόσμο και ιδίως στην Ευρώπη.

Η πρόβλεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι μέχρι την άνοιξη οι θάνατοι από τις επιπλοκές της λοίμωξης Covid-19 μπορεί να ανέλθουν σε 2,2 εκατομμύρια, καθώς αναμένονται άλλοι 700.000 έως τότε, είναι τραγική.

Για τον λόγο αυτόν ο εκτελεστικός διευθυντής του ευρωπαϊκού γραφείου του ΠΟΥ Ρομπ Μπάτλερ δήλωσε την Τετάρτη πως ίσως είναι η ώρα να αρχίσουμε να εξετάζουμε την εισαγωγή των υποχρεωτικών εμβολιασμών. Είναι μια συζήτηση που στην Ελλάδα έχει αντίθετη «φορά», αφού η κυβέρνηση κρίνει πως η υποχρεωτικότητα δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα – π.χ. στους υγειονομικούς, χιλιάδες εκ των οποίων παραμένουν ανεμβολίαστοι παρότι βρίσκονται εκτός εργασίας και χωρίς μισθό.

Στην Αυστρία υπάρχει ήδη γενικό λοκντάουν και έχει αναγγελθεί υποχρεωτικός εμβολιασμός για το σύνολο του πληθυσμού από την 1η Φεβρουαρίου ως μόνη επιλογή περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού.

Στη Γερμανία το Ινστιτούτο «Ρόμπερτ Κοχ» και ο τέως υπουργός Υγείας Γενς Σπαν πετάνε το μπαλάκι στη νέα γερμανική κυβέρνηση εισηγούμενοι επίσης γενικό λοκντάουν ύστερα από την καθολική διαπίστωση ότι η κατάσταση είναι τραγική και ότι, σύμφωνα με τον Σπαν, έως το τέλος του χρόνου όλοι είτε θα έχουμε εμβολιαστεί είτε θα έχουμε νοσήσει είτε θα έχουμε πεθάνει. Με άλλα λόγια όλοι, αργά ή γρήγορα, θα έχουμε έρθει σε επαφή με τον ιό και η μοίρα μας θα είναι συνάρτηση διαφόρων παραγόντων, με σημαντικότερο όλων τον εμβολιασμό.

Γι’ αυτό άλλωστε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC), το οποίο δεν θεωρούσε ότι υπήρχε επείγουσα ανάγκη για τρίτη δόση στον γενικό πληθυσμό, ανέκρουσε πρύμναν και πλέον η επικεφαλής του Άντρια Άμον δηλώνει ότι «το ενδεχόμενο χρήσης αναμνηστικών δόσεων θα πρέπει να εξεταστεί για όλα τα ενήλικα άτομα με προτεραιότητα στους άνω των 40».

Απαγορευτικό το λοκντάουν

Το συμπέρασμα από την κατάσταση στην Ευρώπη και τα πολιτικά μέτρα που λαμβάνονται – ή δεν λαμβάνονται – είναι ότι, ύστερα από τα γενικά λοκντάουν του 2020 και την ενιαία πολιτική οικονομικής ενίσχυσης όσων πλήττονταν από τους υγειονομικούς περιορισμούς, η κατάσταση έχει αλλάξει άρδην. Οι σκληρές συνέπειες των λοκντάουν στους δημοσιονομικούς δείκτες, στην παραγωγή, στις εφοδιαστικές αλυσίδες και σε κάθε τομέα της οικονομικής δραστηριότητας καθιστούν τέτοιες επιλογές

● εντελώς ανεπιθύμητες για όσους ήδη αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πριν από την πανδημία,

● άκρως επιζήμιες για χώρες με τεράστιο χρέος, όπως η Ελλάδα, η οποία φέτος βρίσκεται ήδη στην περιοχή του 10% ως προς το δημοσιονομικό έλλειμμα,

● ακριβές και πολυτελείς ακόμη και για όσες χώρες έχουν την οικονομική δυνατότητα να τις υποστηρίξουν.

Καθώς όμως απουσιάζει πλέον μια ενιαία πολιτική αντιμετώπισης της πανδημίας και, κυρίως, δεν νοείται χρηματοδότηση των λοκντάουν από τον κοινό κορβανά, η Ε.Ε. έχει ήδη διολισθήσει προς το δόγμα «Ο καθένας μόνος του» (και ανάλογα με τις δυνάμεις του).

Σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει το χειρότερο κύμα πανδημίας με κύριο όπλο τον εμβολιασμό, ο οποίος όμως έχει φρακάρει σε ποσοστά που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την κατάσταση του ΕΣΥ και πολύ μεγάλου μέρους του πληθυσμού της.

Σχολεία, φυλακές, μέσα μαζικής μεταφοράς και κάθε άλλος χώρος μαζικής συνύπαρξης ανθρώπων με περιορισμένο ή χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού αποτελεί πλέον και μια υγειονομική βόμβα. Ως εκ τούτου πλέον πέφτουν στο τραπέζι, από την πλευρά επιστημόνων, και ιδέες για υποχρεωτικό εμβολιασμό στα σχολεία, αν όχι σε ολόκληρη την κοινωνία.

Ωστόσο η υποχρεωτικότητα – ακόμη και αν, όπως υποστηρίζει ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, δεν συναντήσει συνταγματικά εμπόδια – αναιρείται εάν δεν προβλέπει σοβαρές ποινές, των οποίων η εφαρμογή όμως θα μπορούσε να επιφέρει έως και κοινωνική έκρηξη. Κι αυτό δεν αποτελεί επιλογή για μια κυβέρνηση με τόσο… χαλαρή αντιμετώπιση του προβλήματος.

Τρεις βαριές παθογένειες

Με αυτά τα δεδομένα το μόνο βέβαιο είναι ότι ο εμβολιασμός στον μέγιστο βαθμό είναι η μόνη απάντηση στον κορωνοϊό και την Covid-19. Σε διαφορετική περίπτωση αυτόν τον χειμώνα είτε θα ζήσουμε μια απίστευτη τραγωδία είτε θα αναγκαστούμε να πάμε, παρά την πλήρη άρνηση της κυβέρνησης, σε ένα οικονομικά καταστροφικό λοκντάουν. Όμως η προσπάθεια περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού και δραστικής αύξησης του εμβολιασμού σκοντάφτει σε μια σειρά παθογένειες που πλέον συνιστούν πληγές για τη χώρα:

● Ο φόβος της κυβέρνησης να συγκρουστεί επί της ουσίας με τους ανεμβολίαστους ώστε να μην πάρει πολιτικό ρίσκο ενόψει των επόμενων εκλογών. Λαμβάνει μέτρα δήθεν περιορισμού που αφήνουν ορθάνοιχτα παράθυρα σχεδόν πλήρους συμμετοχής των ανεμβολίαστων στην κοινωνική ζωή. Ακόμη και το ενδεχόμενο πρόσβασης με rapid test στα σούπερ μάρκετ έχει αποκλειστεί, τουλάχιστον προς το παρόν.

● Η μόνιμη τακτική του ρουσφετιού προς την Εκκλησία. Το μέτρο του rapid test για την είσοδο στους ναούς έχει παραμείνει σε επίπεδο απλής σύστασης, αφού η Εκκλησία δηλώνει αδύναμη να ελέγξει την εφαρμογή του, η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα και η αντιπολίτευση δεν τολμά να συγκρουστεί με την Ιεραρχία.

● Η ισχυρή πλέον επιρροή των αντιεμβολιαστών πάσης φύσεως (δεξιών, αριστερών, παπάδων, καλογέρων, απατεώνων, οικονομικά ωφελουμένων, ιδεολόγων, πιστών, ψεκασμένων), οι οποίοι αποτελούν ένα ανομοιογενές αλλά καταστροφικό σύμφυρμα λόγω του μεγέθους του, το οποίο καθιστά σχεδόν αδύνατη την επίτευξη ενός επιπέδου εμβολιασμού ανάλογου με αυτό π.χ. της Πορτογαλίας.

Δεν είναι οι μόνες παθογένειες, αλλά σε αυτή τη φάση είναι οι πιο κρίσιμες.

Διαβάστε επίσης:

Κορωνοϊός: Ποια ημερομηνία θα καθορίσει τι Χριστούγεννα θα κάνουμε – Γιατί η κυβέρνηση πιέζει τους εμβολιασμένους

Γερμανία: Γεγονός η κυβέρνηση «φωτεινού σηματοδότη» – Οι βασικές της θέσεις, ποια υπουργεία παίρνουν FDP και Πράσινοι (Photos/Video)

Τσίπρας: Η ανικανότητα Μητσοτάκη οδηγεί και σε εκατόμβη θυμάτων και σε lockdown που θα μπορούσε να αποφευχθεί