Ταλαντούχος, χαρισματικός, γοητευτικός, πληθωρικός ο Δημήτρης Χορν σφράγισε με το ταλέντο και τις εξαιρετικές ερμηνείες του τόσο το ελληνικό θέατρο όσο και τον κινηματογράφο.

Έχοντας υπάρξει μαθητής του Ροντήρη, πρωταγωνίστησε σε πλήθος θεατρικών έργων, ενώ υποδύθηκε μερικούς από τους σπουδαιότερους ρόλους του διεθνούς δραματολογίου.

Γεννημένος σαν σήμερα, στις 9 Μαρτίου 1921, ο Δημήτρης Χορν μεγάλωσε σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας και στρατιωτικός, Παντελής Χορν και μητέρα του η Ευτέρπη Αποστολίδη. Ωστόσο, επηρεάστηκε βαθιά από τη νονά του, Κυβέλη αλλά και την Μαρίκα Κοτοπούλη η οποία ήταν στενή φίλη των γονιών του. 

Παρά την αριστοκρατική του καταγωγή, έζησε φτωχικά παιδικά χρόνια. «Θυμάμαι ότι υπήρχε μια εποχή που τρυπούσαν τα παπούτσια μου και έβαζα χαρτόνια από τσιγάρα για να τα κλείσω. Πιστέψτε με, δε με έβλαψε σε τίποτα αυτό, είχε εξομολογηθεί σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις του.

Ο Δημήτρης Χορν πραγματοποιεί την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στην αγκαλιά της Κυβέλης σε ηλικία μόλις 4 ετών, στο έργο «Γειτόνισσες» του πατέρα του.

Η δεύτερη εμφάνιση θα πραγματοποιηθεί στην ίδια ηλικία, πάλι με τη νονά του, στο έργο «Νόρα» του Ίψεν, όπου υποδυόταν ένα από τα παιδιά της ηρωίδας.

Η τρίτη του εμφάνιση θα έρθει δέκα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 14 ετών, στον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, στο θερινό θέατρο Παρκ, στην παράσταση «Μαμά Κολιμπρί» του Μπατάιγ.

«Όταν ήμουν δεκατεσσάρων χρονών (…), στο θερινό θέατρο Παρκ, της οδού Χέυδεν, όπου ήταν εγκατεστημένος ο θίασος της μεγάλης Μαρίκας, ανέβασαν τη “Μαμά Κολιμπρί” του Μπατάιγ. Το έργο ήθελε κι ένα νέο της τότε ηλικίας μου και πήγα. Αυτή μάλιστα η εμφάνισή μου ενίσχυσε αφάνταστα τη διάθεση που είχα ήδη αρχίσει να έχω αναφορικά με το θέατρο. Και θα μου μείνει αξέχαστη αυτή η πρώτη μου επικοινωνία από τη σκηνή με το κοινό», είχε πει ο ίδιος, αναφερόμενος στα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι.

Το 1937, ο Δημήτρης Χορν εισάγεται στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, δίνοντας εξετάσεις με το ποίημα του Βάρναλη, «Οι μοιραίοι».

Μιλώντας, μάλιστα, για τη διαδικασία των εξετάσεων ο Δημήτρης Χορν είχε διηγηθεί πως δεν πρόλαβε να πει τέσσερις – πέντε στίχους και τον διέκοψαν λέγοντάς του «καλά, καλά, αρκεί».

Αυτό τον έκανε να φύγει απογοητευμένος και πεπεισμένος πως δεν πέρασε. Την επόμενη μέρα, ωστόσο, ο Βεάκης θα του έφερνε τα καλά μαντάτα. «Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μας δρόσισες μέσα σ’ αυτή την ανομβρία» του είχε πε, συναντώντας τον τυχαία.

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο με τον Φίνο

Η σχέση του Δημήτρη Χορν με τον κινηματογράφο ξεκινά το 1943 στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου. Πρόκειται για την πρώτη ταινία που γυρίστηκε μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, καθώς και η πρώτη παραγωγή της «Φίνος Φιλμ».

Η ταινία προβαλλόταν επί τρεις συνεχείς εβδομάδες σε τρεις κινηματογράφους στο κέντρο της Αθήνας, κόβοντας συνολικά 102.237 εισιτήρια.

Σε μία σκηνή της ταινίας, μάλιστα, ο Δημήτρης Χορν έπρεπε να φιλήσει τη συμπρωταγωνίστρια του Καίτη Πάνου. Το φλογερό φιλί του ανερχόμενου ζεν πρεμιέ ήταν άριστο υποκριτικά,ωστόσο προκάλεσε την έντονη ενόχληση του σκηνοθέτη ο οποίος ήταν ερωτευμένος με την ηθοποιό με αποτέλεσμα να πιαστούν στα χέρια σχεδόν.

Ήταν μόνο η αρχή μιας μεγάλης καριέρας κατά τη διάρκεια της οποίας ο Δημήτρης Χορν είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τα σπουδαιότερα ονόματα που πέρασαν από την ελληνική θεατρική σκηνή, πρωταγωνιστώντας σε μερικά από τα πιο αξιόλογα έργα που γράφτηκαν ποτέ.

Το 1953, ο Δημήτρης Χορν ζητά από τον Μιχάλη Κακογιάννη να γράψει το σενάριο για μία ταινία στην οποία θα πρωταγωνιστεί ο ίδιος μαζί με τον Γιώργο Παππά και την Έλλη Λαμπέτη, με στόχο να διαφημίσει τον θίασο που είχαν δημιουργήσει.

Έτσι, στις 11 Ιανουαρίου της επόμενης χρονιάς κάνει πρεμιέρα η πρώτη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη με τίτλο «Κυριακάτικο ξύπνημα», με τα εσωτερικά γυρίσματα να πραγματοποιούνται, μάλιστα, σε στούντιο της Αιγύπτου.

Ακολουθούν οι ταινίες «Κάλπικη λίρα» του Γιώργου Τζαβέλλα, το 1955, που αποτέλεσε και την πρώτη μεγάλη ελληνική ταινία με διεθνή επιτυχία και πολλές διακρίσεις, ενώ το 1956 κάνει πρεμιέρα «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη.

Το 1958 ο Δημήτρης Χορν, υποδύεται τον Κλέωνα, ένα φτωχό και δειλό υπάλληλο τραπέζης που ερωτεύεται -χωrίς ανταπόκριση- την ερωμένη του αφεντικού. Ένα λογιστικό λάθος, όμως, φέρνει στα χέρια του 1.101.101,10 δραχμές κι έτσι καταφέρνει να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του.

Πρόκειται για τη ρομαντική κωμωδία «Μια ζωή την έχουμε» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβέλλα, την οποία ντύνει η μοναδική μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Η κινηματογραφική επιτυχία του Χορν δε σταματά, συνεχίζοντας την πορεία του με την ταινία «Μια του κλέφτη» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου το 1960, καθώς και την ταινία «Αλίμονο στους νέους» σε σενάριο των Α. Σακελλάριου και Χρ. Γιαννακόπουλου, το 1961.

Την ίδια χρονιά, ο Δημήτρης Χορν κερδίζει, μάλιστα, το βραβείο α’ αντρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης

Το 1962, ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει το «Ηθοποιός σημαίνει φως» το οποίο ερμηνεύει ο Δημήτρης Χορν. Σκοπός τους ήταν να αναδείξουν το έργο που επιτελεί αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ηθοποιός.

Δημήτρης Χορν – Έλλη Λαμπέτη: Ένα φλογερό ειδύλλιο με άδοξο τέλος

Ο Δημήτρης Χορν υπήρξε αναμφισβήτητα ένας από τους πιο ερωτεύσιμους άνδρες της εποχής με τον ίδιο να παραδέχεται ότι ο έρωτας πρωτοστατούσε στη ζωή του.

«Aπό τα έξι χρόνια μου και μετά δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να μην είναι ερωτευμένος, δηλαδή συγκινημένος με κάποιο πρόσωπο. Θα ‘λεγα πως ήμουν ερωτευμένος με τον έρωτα… Eνώ δηλαδή ήμουν ένα πολύ κεφάτο παιδί, ξαφνικά, μελαγχολούσα φοβερά κι έγραφα θλιμμένα ποιήματα. Mε μελαγχολούσαν αυτοί οι έρωτες… Ή η ζωή», είχε δηλώσει ο ίδιος.

Το φλογερό του ειδύλλιο με την Έλλη Λαμπέτη, δε θα μπορούσε να μην προκαλέσει το εντονο ενδιαφέρον του Τύπου της εποχής, αλλά και των θαυμαστών.

Οι δυο τους γνωρίστηκαν στη δραματική σχολή της Μαρίκας Κοτοπούλη. Τα θεατρικά φιλιά τους στην ταινία «Κάλπικη λίρα» όπου συμπρωταγωνιστούσαν στάθηκαν αφορμή ώστε να γεννηθεί ανάμεσά τους ένας έρωτας που κράτησε επτά ολόκληρα χρόνια. 

Ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης είχε πει, μάλιστα, πως όταν οι δύο ηθοποιοί είχαν γύρισμα, προσπαθούσε να τους κρατήσει χωριστά τις νύχτες ώστε να μην είναι εξαντλημένοι την επόμενη μέρα στη δουλειά.

Το 1959, οι δρόμοι τους χωρίζουν και ο ένας αποφεύγει συστηματικά να αναφερθεί στον άλλον.

«Ήταν μια καλή ηθοποιός, ήταν χαρά να παίζεις μαζί της. Είχε την ικανότητα να κάνει τα ασήμαντα σημαντικά. Και αφόρητα ζηλιάρα. Δεν τολμούσα ούτε βλέμμα να ρίξω σε άλλη γυναίκα. Γινόταν χαλασμός. Ζήλευα κι εγώ ελεεινά. Ήμασταν μαζί επτά χρόνια. Όταν με άφησε, ήμουν ως ταύρος εν υαλοπωλείω. Πληγώθηκε ο εγωισμός μου. Δεν μπορώ να πω πως δεν την αγάπησα. Και τη θαύμαζα πολύ σαν ηθοποιό. Αλλά δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου» ήταν τα μόνα λόγια που είχε πει μετα τον χωρισμό τους ο Δημήτρης Χορν για την Ελλη Λαμπέτη

Αν και ο ηθοποιός παντεύτηκε δύο φορές, τη Ρίτα Φιλίππου και την Άννα Γουλανδρή, η δεύτερη σύζυγός του, ήταν και αυτή που τον σημάδεψε…

Ένας πρωταγωνιστής – μύθος

Εκτός από ένας ηθοποιός εξαιρετικά ταλαντούχος και γοητευτικός, ο Δημήτρης Χορν ξεχώρισε για τη λάμψη του, το χιούμορ του και την ποιότητά του.

Ήταν 16 Ιανουαρίου του 1998 όταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου φεύγει από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του έναν μεγάλο μύθο.

Ένας μύθος που ακόμα και 24 χρόνια μετά τον θάνατό του σημαδεύει καλλιτεχνικά ολόκληρες γενιές…

Διαβάστε επίσης:

Αλέξανδρος Ίσαρης: Πέθανε ο σπουδαίος λογοτέχνης, ζωγράφος και μεταφραστής

Έντμουντ Κίλι: Τον αποχαιρετούμε ως Έλληνα, αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού για τον θάνατό του

Κώστας Γαβράς: Ο ρόλος του Χρήστου Σαρτζετάκη στο «Ζ»