Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Συμφωνούμε σε αυτό. Συμφωνούμε και στο «δικαίωμα στην ενημέρωση». Τί είδους όμως «ενημέρωση», να το δούμε λίγο αυτό.

Οι αποκαλύψεις ανατριχιαστικών λεπτομερειών, οι αναλύσεις από ομιλούσες κεφαλές, αρκετές ακατάλληλες και με σιελόρροια λόγω τηλεθέασης, σε κάποιες περιπτώσεις θερμόαιμες, απλώς προσθέτουν επιπλέον ποσότητα τοξικής ουσίας στην κοινωνία και κάνουν χειρότερη την παραδοσιακή τηλεόραση.

Η τηλεοπτική κάλυψη, η έντονη δραματοποίηση της πληροφορίας, της είδησης, πόρρω απέχει από το αρχαίο δράμα. Εκεί επέρχεται κάθαρση.

Στην τηλεόραση η τοξικότητα ξεχειλίζει, περνά στο καθιστικό, διαποτίζει συνειδήσεις, υποδαυλίζει ακραίες συμπεριφορές, οι οποίες με την παραμικρή αφορμή θα εκδηλωθούν με απρόβλεπτες αντιδράσεις και συνέπειες.

Το θέμα δεν είναι το κυνήγι της είδησης. Το θέμα είναι το κυνήγι της τηλεθέασης. Και έτσι δημιουργείται- και συντηρείται- μια δύνη που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν τα κανάλια, και στην οποία έχουν πέσει μέσα. Αυτοχειρία.

Φανταστείτε να μαθαίναμε για ευρήματα ποιοτικών ερευνών που αφορούν στο τηλεοπτικό περιεχόμενο.

Η τηλεθέαση πυροτεχνηματική. Όταν ένα κομμάτι της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας έχει υψηλό βαθμό τοξικότητας, ο ειδησεογραφικός τηλεκανιβαλισμός αφορά ελάχιστους, επηρεάζει περισσότερους.

Η τηλεθέαση ακριβώς για αυτό το λόγο και  εξαιτίας ξεπερασμένων αντιλήψεων και νοοτροπιών θα μένει, εκεί, κολλημένη σε μερικά «τοις εκατό» και η ελληνική παραδοσιακή τηλεόραση θα έχει κάνει ακόμα μερικά βήματα πίσω. Ένα μέρος της επιλέγει να παραμένει στο «μεσαίωνα» της.

Διαβάστε επίσης:

Οι «Άγριες Μέλισσες» τελειώνουν και ο ΑΝΤ1 θα έχει «Ντέρτι»

Πάτρα: Το ΕΣΡ μαζεύει στοιχεία για να ελεγχθεί η δημοσιογραφική τηλεοπτική κάλυψη

ΣΚΑΪ: Χωρίς Καμπουράκη τη νέα σεζόν – Τι αποφάσισε η διοίκηση του σταθμού