Το διακύβευμα που απορρέει από την προϊούσα κλιματική κρίση είναι σπουδαίο, καθώς αφορά στην υγεία και την επιβίωση του συνόλου των ζώντων οργανισμών στον πλανήτη μας.

Όμως το ζητούμενο η μέση θερμοκρασία του πλανήτη να μην αυξηθεί άνω του 1,5 βαθμού κελσίου ως το 2050 δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται με την έως σήμερα ανειλημμένη κλιματική δράση.

Παράλληλα με την κλιματική κρίση έχουμε να αντιμετωπίσουμε και μία γεωπολιτική κρίση, η οποία έχει κορυφωθεί τους τελευταίους μήνες με την παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, σύγκρουση στην οποία η ενέργεια και οι υπό προϋποθέσεις παροχή της χρησιμοποιούνται τόσο ως πρακτική, όσο και ως μέσο άσκησης διπλωματίας πολέμου, με διάχυτες επιπτώσεις διεθνώς.

Είναι, συνεπώς, ειλημμένη απόφαση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και της Βουλής να προασπίσουμε τη χώρα μας έναντι αυτών των κρίσεων και να διαφοροποιήσουμε τις ενεργειακές μας πηγές, να αναπτύξουμε όσο περισσότερο γίνεται τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αλλά και να μειώσουμε την κατανάλωση της ενέργειας που χρειαζόμαστε στην οικονομία μας. 

Άλλωστε, και η ενεργειακή αυτονομία και η ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελλάδας αποτελεί πρώτιστο μέλημα της νέας ενεργειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως φαίνεται και από το REPowerEU.

Μέσα σε αυτό το διεθνές πλαίσιο, το κείμενο του πρώτου κλιματικού νόμου της χώρας είναι  ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό και συμβολικό, καθώς έρχεται να ενδυναμώσει το προϋπάρχον σχετικό νομοθετικό πλαίσιο και να επιταχύνει την ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας και την κλιματική της δράση.  Ο ελληνικός κλιματικός νόμος δεν υπολείπεται σε περιεχόμενο, αλλά ρυθμίζει τα βασικότερα σημεία στα οποία αναφέρονται και οι κλιματικοί νόμοι στην πλειοψηφία των Κρατών Μελών της ΕΕ.

• Κατοχυρώνει την Εθνική και τις Περιφερειακές στρατηγικές για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή.

• Υιοθετεί τους τομεακούς προϋπολογισμούς άνθρακα ως καινοτόμο και απαραίτητο εργαλείο παρακολούθησης της προόδου της κλιματικής δράσης των επιχειρήσεων και του ελληνικού κράτους, ενώ αποτελεί και δείκτη καταλληλότητας για τις πράσινες χρηματοδοτήσεις. 

• Στηρίζει την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής και της κλιματικής καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένου του βιομεθανίου και του πράσινου υδρογόνου. 

• Μετά το 2030 θα επιτρέπει την ταξινόμηση αποκλειστικά οχημάτων μηδενικών ρύπων.

• Εμπεδώνει τη δέσμευση της Κυβέρνησης για την αποκρατικοποίηση έως το 2028, με ρήτρα επανεξέτασης για γρηγορότερη απεξάρτηση από τον λιγνίτη το 2025.

• Προωθεί και επιλύει ζητήματα γύρω από την ηλεκτροκίνηση στις χερσαίες μεταφορές και θέτει, μαζί με το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τις «έξυπνες πόλεις», σε νέα βάση τη λειτουργία των αστικών περιοχών, οι οποίες θα συμβάλλουν σημαντικά στο μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της και θα προστατεύσουν καλύτερα την υγεία, αλλά και θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

• Προβλέπει ρυθμίσεις που θα προσφέρουν οικονομική στήριξη στα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπως, για παράδειγμα, η ρύθμιση της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών στη στέγη, αλλά και της αντικατάστασης των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών. 

• Ενδυναμώνει τη διάσταση της κλιματικής αλλαγής στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, αλλά και η ρύθμιση για τη μείωση εκπομπών από δραστηριότητες και εκτός του ευρωπαϊκού συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών.

• Θεσμοθετεί το στρατηγικό πλαίσιο πρωτοβουλίας «GR–eco Islands», τα «Πράσινα Νησιά» το οποίο είναι σπουδαίο για την περιβαλλοντική και κλιματική δράση της χώρας μας και ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νησιωτικότητας, αλλά και της ευαλωτότητας των οικοσυστημάτων των νησιών μας. 

Σημαντική είναι και η ίδρυση νέων θεσμών της κλιματικής διακυβέρνησης:  του Εθνικού Παρατηρητηρίου για την Κλιματική Αλλαγή, του Εθνικού Συμβουλίου για την προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, του διαδικτυακού τόπου Κλιματικού Διαλόγου και της Επιστημονικής Επιτροπής Κλιματικής Αλλαγής. 

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στο ένατο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 10, καθώς φέρνει στον δημόσιο διάλογο και συμπεριλαμβάνει στα γενικά μέτρα της κλιματικής πολιτικής της χώρας την προώθηση της κυκλικής οικονομίας άνθρακος. Προβλέπει ρητά τη δυνατότητα ανάληψης δράσης, με στόχο την αύξηση των απορροφήσεων αερίων του θερμοκηπίου από φυσικά οικοσυστήματα, όπως τα δάση μας, ή μέσω αποθήκευσής τους σε γεωλογικούς σχηματισμούς ή με την επαναχρησιμοποίησή τους.

Το εδάφιο αυτό είναι σπουδαίο επειδή αναφέρεται ευθέως σε μία από τις πλέον άμεσες λύσεις του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, καθώς είναι πλέον εφικτό να απορροφάται σταδιακά το υπερβάλλον διοξείδιο του άνθρακα που είτε εκπέμπεται από συγκεκριμένες πηγές, όπως οι μεταφορές και η βιομηχανία, είτε βρίσκεται συγκεντρωμένο παντού στην ατμόσφαιρα.  Στη χώρας μας, για να αποκτήσουμε ρόλο ηγετικό στην εν λόγω θεματική, θα έπρεπε να ιδρυθεία και ένα Κέντρο Κυκλικής Οικονομίας Άνθρακος διεθνούς βεληνεκούς.

Διανύουμε την κρίσιμη δεκαετία για τη δέσμευση, αποθήκευση και επαναχρησιμοποίηση του άνθρακα. Αφού διαθέτουμε τέτοιες άμεσες λύσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, γιατί δεν το κάνουμε; Αν όχι τώρα, τότε πότε; Ο κλιματικός νόμος μας προσφέρει την κατάλληλη ευκαιρία γι’ αυτό.

*Η Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου είναι βουλευτής Ηλείας ΝΔ και πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής

Διαβάστε επίσης:

Ζουν ανάμεσα μας!

Ουκρανία: οι πολεμοκάπηλοι και ο ρεαλιστής Κίσινγκερ

Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη δίνει ελπίδα και προοπτική στους πολίτες