Όταν θέλει η ΕΡΤ, μπορεί. Δύσκολη -εντός και εκτός εισαγωγικών η λέξη- εκπομπή, σε δύσκολη ώρα προγραμματισμού -που έχει την εξήγηση της λόγω του θέματος και του οπτικού περιεχομένου- τα «Ημερολόγια ανταποκριτών» της ΕΡΤ1 για τους έξι μήνες που συμπληρώθηκαν χθες από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τον πόλεμο που μαίνεται.

Με ψύχραιμο λόγο και αποστασιοποίηση, όσο μπορεί να το επιτρέπουν όλα όσα έζησαν και εγγράφηκαν ανεξίτηλα στις μνήμες τους, οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί- απεσταλμένοι της κρατικής ραδιοτηλεόρασης προσέφεραν ένα περιεκτικό τεκμηριωμένο αφήγημα, καθηλωτικό.

Χωρίς πρόθεση δραματοποίησης, χωρίς πρόθεση να εκβιάσουν το συναίσθημα και το αίσθημα του τηλεθεατή. Γνώριζαν καλά ότι δεν χρειαζόταν να το κάνουν.

Όσα βίωσαν και περιέγραψαν, ήταν εξόχως σοκαριστικά. «Έντυσαν» το λόγο τους με αναπόφευκτα «σκληρές» εικόνες, όπως εκείνες  που πιστοποιούσαν τις θηριωδίες στην πόλη Μπούτσα, «θαμπωμένες» όπου έπρεπε.

Στις κάμερες της ΕΡΤ μίλησαν κατατρομαγμένοι άνθρωποι με βομβαρδισμένες, χαροκαμένες, «ανατιναγμένες» ζωές.

Κουβέντες- ντοκουμέντα από μαχητές- υπερασπιστές πόλεων, ιστορικούς, πολιτικούς αναλυτές, τοπικούς άρχοντες, τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Με αλληλουχία λόγου διαμορφώθηκε το ολόγραμμα της φρίκης στην Ουκρανία. Οι λέξεις ισοδύναμες με τις εικόνες.

Δικαιολογημένη η συγκίνηση της Ευτυχίας Πενταράκη καθώς περιέγραφε το δράμα της Ιρίνα- ο 15αχρονος γιός  της  πυροβολήθηκε δίπλα της, σε μπλόκο, τραυματίστηκε θανάσιμα μπροστά στα μάτια της και οι Ρώσοι στρατιώτες  τής επέτρεψαν να πάρει το νεκρό πιά παιδί της τρείς ημέρες αργότερα- ζητώντας συγγνώμη για τα δάκρυα που έτρεχαν από τα μάτια της.

Σφιχτό μοντάζ, από τον Αλέξανδρο Καντόρο,  σε ένταση όση χρειαζόταν το μουσικό «χαλί», υποβλητική μουσική επένδυση, λιτή η σκηνοθεσία του Γιάννη Ρεμούνδου.

Μια συλλογική δουλειά που δηλώνει την αξιοσύνη του δημοσιογραφικού δυναμικού της κρατικής τηλεόρασης και προσφέρει- όταν τού επιτρέπεται- εκπομπές όπως η χθεσινοβραδινή με δημοσιογραφικά, δεοντολογικά  και ποιοτικά χαρακτηριστικά εφάμιλλων των εγνωσμένης αξίας διεθνών δικτύων.

Δημοσιογράφοι «πρώτης γραμμής» σαν εκείνους των ξένων δικτύων στους οποίους «επενδύουν» και εμπιστεύονται εκπομπές ενημέρωσης, έρευνας, πολιτικά τοκ σόου, που εν τέλει μετατρέπονται σε σήματα κατατεθέντα και σημεία αναφοράς.

Διαβάστε επίσης:

Γιώργος Γεροντιδάκης: Ποιο ρόλο θα υποδυθεί στον «Σασμό» ο «Μελέτης» από τις «Άγριες Μέλισσες»

Οι πρώτες πρεμιέρες ενημερωτικών εκπομπών τόνωσαν την τηλεθέαση (πίνακες)

«Τσίμπησε» τηλεθέαση το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» – «Γυρίσαατεε;»…