Κλιμακώνει το σφυροκόπημα στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με αιχμή τις υποκλοπές, ύστερα και από τα νέα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του Σαββατοκύριακου, χωρίς παράλληλα να αφήνει σε δεύτερη μοίρα τα ζητήματα της ακρίβειας και της ενέργειας.

Ο στόχος της ηγεσίας είναι να αναδείξει και ενώπιον ενός πιο «απαθούς» ή «ασυγκίνητου» κοινού, τη σημασία της υπόθεσης των υποκλοπών και τον λόγο που αυτή αφορά τον κάθε πολίτη όσο και η ακρίβεια και τα υπόλοιπα θέματα της οικονομικής και κοινωνικής ατζέντας. Από την αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πει πως πρόκειται για ζήτημα Δημοκρατίας, θεσμών και Κράτους Δικαίου των οποίων η υπεράσπιση δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά είναι κρίσιμη. Έχει πει επίσης πως το ζήτημα της Δημοκρατίας συνδέεται με το ζήτημα της διαχείρισης της Οικονομίας.

Στη συνέντευξή του στην Μάρα Ζαχαρέα την περασμένη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας σήκωσε εκ νέου αυτό το σκεπτικό λέγοντας πως «η ιστορία του Predator και των παρακολουθήσεων ήταν μέθοδος διακυβέρνησης, δεν ήταν ένα ατύχημα» καθώς «οι άθλιες πολιτικές για να επιβληθούν, χρειάζονται άθλιες μεθόδους».  

Εκτός από το ζήτημα των υποκλοπών, της ακρίβειας και της ενέργειας που συνδέεται με ανεπαρκή μέτρα για τους πολλούς και ροή επιδοτήσεων για τους ομίλους της ενέργειας και κλείσιμο του ματιού στην αισχροκέρδεια, ο ΣΥΡΙΖΑ στις άθλιες πολιτικές που απαιτούν άθλιες πρακτικές συμπεριλαμβάνει τα θέματα που αναδείχθηκαν με την υπόθεση Πάτση: την πολιτική για τα κόκκινα δάνεια και το σχέδιο Ηρακλής σε συνάρτηση με το θέμα των κρατικών εγγυήσεων, τους πλειστηριασμούς, τις απευθείας αναθέσεις, την προώθηση ημετέρων σε θέσεις και δουλειές, κλπ.

Με άλλα λόγια το ηγετικό επιτελείο της Κουμουνδούρου επιδιώκει να δείξει πώς είναι κοινό το νήμα που συνδέει μια σειρά από πρακτικές και πολιτικές και όλα αυτά μαζί απορρέουν από το Μαξίμου και την συγκεντρωτική διακυβέρνηση που έχει ακολουθήσει, το λεγόμενο «επιτελικό κράτος».

Στο πολιτικό «στόχαστρο»

Από εκεί και πέρα, με δεδομένο ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει βρεθεί στο επίκεντρο της υπόθεσης των παρακολουθήσεων (ενώ και η υπόθεση Πάτση αγγίζει το Μαξίμου και το πρωθυπουργικό περιβάλλον) ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ την οποία πέρασε στην αρμοδιότητά του αμέσως μετά τις εκλογές, αποτελεί και τον κύριο στόχο των επιθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ γενικώς τελεί υπό αμηχανία, λειτουργεί με τρόπο που βαθαίνει τη συνενοχή της αλλά δεν μπαίνει στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη φάση, και στέλεχος επισημαίνει ότι έχει αξία ποιοι τοποθετούνται αυτή τη στιγμή σε σχέση με τα δημοσιεύματα και ποιοι σιωπούν.

Με δεδομένο ότι από την αρχή της θητείας του ο Κυριάκος Μητσοτάκης προβάλλεται ως το «ισχυρό ατού» αυτής της κυβέρνησης και μάλιστα η γραμμή αυτή επιχειρείται να διασωθεί ακόμη και σήμερα που το Μαξίμου κατακλύζεται από τα σκάνδαλα, η Κουμουνδούρου στοχεύει στην αποδόμηση του ίδιου του Μητσοτάκη, πολλώ δε μάλλον που εκ της θέσεως και εκ του μοντέλου διακυβέρνησης που ακολούθησε φέρει την πρώτη και κύρια ευθύνη για τις κρίσεις και τις υποθέσεις που διαχειρίστηκε.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι ο Μητσοτάκης είναι «επικίνδυνος» και «αδίστακτος», εννοεί ότι αν ο πρωθυπουργός δεν ορρωδεί προ ουδενός και καταστρατηγεί θεσμούς παρακολουθώντας πολιτικούς αντιπάλους, υπουργούς του και επιχειρηματίες, προφανώς με τον ίδιο τρόπο διαχειρίζεται και τα ζητήματα της κοινωνίας και της οικονομίας, δεν διέπεται από κοινωνική ευαισθησία στη διαχείριση της ακρίβειας και των κοινωνικών αναγκών. «Μια κυβέρνηση που δεν σέβεται τη Δημοκρατία, δεν νοιάζεται για το αν οι πολίτες βγάζουν το μήνα», ανέφερε χαρακτηριστικά χθες ο Νάσος Ηλιόπουλος. Επιπλέον, όποια γραμμή και να επιλέγει ο πρωθυπουργός είναι αδιέξοδη, καθώς και στην περίπτωση που δεν γνώριζε όπως ισχυρίζεται και όλα συνέβησαν κάτω από τη μύτη του, με ευθύνη των στενών συνεργατών του, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει ότι είναι «ανίκανος» και «ανεπαρκής» για να διαχειρίζεται τις υποθέσεις της χώρας, και μάλιστα σε μια κρίσιμη περίοδο, και όχι «καθαρός» από ευθύνες.

«Μητσοτάκης ίσον predator»

Σε ό,τι αφορά την υπόθεση των παρακολουθήσεων μετά και το νέο γύρο αποκαλύψεων από τον κυριακάτικο τύπο εδώ και τρία ή τέσσερα συνεχόμενα σαββατοκύριακα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πειστεί ότι μιλάμε για κοινό παρακρατικό κέντρο ΕΥΠ – predator που λειτουργούσε υπό την καθοδήγηση του πρωθυπουργικού γραφείου, κάτι που επιχειρεί να αναδείξει και ο Τσίπρας με τις ερωτήσεις του στη Βουλή. Και όσο περισσότερο η κυβέρνηση δεν απαντά σε αυτονόητα ερωτήματα που τίθενται στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου αλλά και του κοινοβουλευτικού ελέγχου από την αντιπολίτευση, τόσο εδραιώνεται αυτή η πεποίθηση στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Μάλιστα από την Κουμουνδούρου κατηγοριοποιούν τα κίνητρα των παρακολουθήσεων με βάση τα πρόσωπα που βρίσκονται στις δύο λίστες που δημοσίευσε η εφημερίδα Documento, ως εξής:

1.παρακολουθήσεις για τη ροή πολιτικών, δημοσιογραφικών και προσωπικών πληροφοριών

2.παρακολουθήσεις με στόχο τη ροή του χρήματος, καθώς όπως υπογραμμίζουν κομματικές πηγές, στη λίστα που δημοσίευσε η εν λόγω εφημερίδα, υπάρχουν και ονόματα που επιβεβαιώνουν παρακολουθήσεις και για οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με τα εξοπλιστικά, με φορείς του δημοσίου και μεγάλα κοινοτικά κονδύλια δισεκατομμυρίων. 

Μερικά από τα ζητήματα που αναδεικνύει σε αυτή τη φάση ως τεκμήρια της πρωθυπουργικής ενοχής:

• Ότι ο πρωθυπουργός «κρύβεται» και δεν έρχεται να απαντήσει στις επίκαιρες ερωτήσεις που καταθέτει στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Έχετε δει κανέναν αθώο να κρύβεται», ρωτά και ξαναρωτά τις τελευταίες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας.
• Ότι επί της ουσίας, με την γραμμή που ακολούθησε την Δευτέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, επιβεβαίωσε τις παρακολουθήσεις. «Δεν διέψευσε ότι μπορεί υπουργοί του να παρακολουθούνταν και με επίσημη επισύνδεση από την ΕΥΠ εκτός από το κακόβουλο λογισμικό» ανέφερε το γρ. Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο «ισχυρίστηκε ότι ο Πρωθυπουργός, που πήρε την ΕΥΠ στο γραφείο του από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής του, δήθεν δεν μπορεί να γνωρίζει ποιος παρακολουθείται, ακόμα και αν αυτό αφορά υπουργούς της κυβέρνησης». Είναι προφανές, καταλήγει ο ΣΥΡΙΖΑ «ότι ο κ. Οικονόμου σήμερα επιβεβαίωσε την παρακολούθηση και από την ΕΥΠ υπουργών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η άρνηση Μητσοτάκη να απαντήσει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο δείχνει την ενοχή του. Κανένας αθώος δεν κρύβεται».
• Ότι η κυβέρνηση σε μια στροφή της γραμμής της ισχυρίζεται πως είναι το θύμα των παρακολουθήσεων και στο στόχαστρο συμφερόντων που την επιβουλεύονται. Πέρα από το ότι ο ισχυρισμός είναι «γελοίος» και «όψιμος» (κοινώς λίγο αργά το θυμήθηκαν) λένε από τον Κουμουνδούρου, δε συνοδεύεται και από τις αντίστοιχες ενέργειες διαλεύκανσης όπως θα έκανε οποιοσδήποτε θεωρούσε ότι είναι το θύμα κακόβουλων πράξεων. Ούτε υπάρχει κατηγορηματική διάψευση ότι όσοι υπουργοί φέρονται να παρακολουθούνταν μέσω του κατασκοπευτικού λογισμικού δεν είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση από τη ΕΥΠ με τη διαδικασία της «νόμιμης» επισύνδεσης, ούτε έχει κληθεί η ΑΔΑΕ να κάνει έρευνα στους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους ώστε να διαλευκανθεί αν πράγματι κάποιος από τους υπουργούς παρακολουθείτο και από την ΕΥΠ, ούτε καταργείται η τροπολογία Πικραμμένου.

«Το νομοσχέδιο για την ΕΥΠ θεσμοποιεί την Ομερτά»

Σύμφωνα δε με τον ΣΥΡΙΖΑ και την κριτική που ασκεί στο νομοσχέδιο για την λειτουργία της ΕΥΠ που έχει δοθεί στην διαβούλευση ένα ακόμη δεδομένο το οποίο αποτελεί μία ακόμη ένδειξη συγκάλυψης τουλάχιστον ως τις εκλογές, είναι το ότι ο παρακολουθούμενος μπορεί να ενημερωθεί από την ΑΔΑΕ για το γεγονός (και όχι την αιτία) της παρακολούθησης τρία χρόνια μετά και ενώ τα σχετικό υλικό καταστρέφεται εντός εξαμήνου.

Αντίθετα με ό,τι ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ότι δηλαδή το νομοσχέδιο φέρνει αυστηροποίηση των διατάξεων για τη λειτουργία της ΕΥΠ, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι εισάγει μεγαλύτερα στεγανά από το δημόσιο έλεγχο και εξαφανίζει τα ίχνη των παρακολουθήσεων

Ειδικότερα, πηγές της Κουμουνδούρου αναφέρουν πως το νομοσχέδιο «Διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, κυβερνοσαφάλεια και προστασία προσωπικών δεδομένων πολιτών» εντάσσεται «στην προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει το σκάνδαλο των υποκλοπών και τις προσωπικές ευθύνες του πρωθυπουργού, θεσμοποιώντας νέα στεγανά για την ΕΥΠ και εισάγοντας νέες διατάξεις με τις οποίες εξαφανίζονται τα ίχνη των παρακολουθήσεων». Σημειώνουν επίσης ότι το νομοσχέδιο είναι «κατάφωρα αντισυνταγματικό γιατί περιορίζει τις αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ, η οποία είναι η από το Σύνταγμα αρμόδια αρχή για την προστασία του απορρήτου».

Πιο αναλυτικά, η Κουμουνδούρου σε ειδική τεκμηρίωση επισημαίνει τα εξής σημεία

1. Η Ομερτά θεσμοποιείται με την ρύθμιση του αρ. 3 παρ. 7, η οποία δεν επαναφέρει σε ισχύ τη διάταξη που κατάργησε και μάλιστα αναδρομικά  η τροπολογία Πικραμμένου, για την δυνατότητα ενημέρωσης του παρακολουθούμενου όταν δεν υπάρχει αντίθετος λόγος εθνικής ασφάλειας. (Υπενθυμίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει καταθέσει σχετική τροπολογία για την επαναφορά της). Αντιθέτως, προβλέπεται ότι σχετικό αίτημα μπορεί να διατυπωθεί τρία χρόνια μετά από τη λήξη της παρακολούθησης.
2. Ενώ βάσει του άρθρου 19 παρ. 2 Συντάγματος η ΑΔΑΕ είναι το αρμόδιο όργανο για την διασφάλιση του απορρήτου, η απόφαση για την ανακοίνωση της παρακολούθησης στον παρακολουθούμενο δεν ανατίθεται πια σε αυτήν, όπως ίσχυε μέχρι την αντισυνταγματική και αντίθετη στην ΕΣΔΑ τροπολογία Πικραμμένου, αλλά σε τριμελές όργανο, όπου την πλειοψηφία θα έχουν ο διοικητής και η εισαγγελέας της ΕΥΠ, αυτοί δηλαδή που αποφάσισαν την παρακολούθηση. (αρ. 3 παρ. 7). Η σύμπτωση όμως ελεγκτή και ελεγχόμενου έρχεται σε αντίθεση με πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Επισημαίνουν τέλος τα εξής προβληματικά μέρη του νομοσχεδίου:

• Αιτιολογία της παρακολούθησης: το βασικό κενό, δηλαδή να μην υπάρχει συνοπτική αιτιολογία για τον ακριβή λόγο εθνικής ασφάλειας για τον οποίο διατάσσεται η παρακολούθηση, ώστε να μπορεί να ασκήσει έλεγχο η ΑΔΑΕ παραμένει καθώς το νομοσχέδιο επαναλαμβάνει την υφιστάμενη ρύθμιση που εφαρμόζεται προβληματικά
• Υλικό της παρακολούθησης: Προβλέπεται η καταστροφή όχι μόνον του υλικού παρακολούθησης από την ΕΥΠ, αλλά και του υλικού τεκμηρίωσης για την άρση απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας (αρ. 4 παρ. 5). Δηλαδή η εξαφάνιση κάθε ίχνους για το γιατί διατάχθηκε η παρακολούθηση.
• Προθεσμία καταστροφής στοιχείων: Προβλέπεται αυτόματη καταστροφή του υλικού παρακολούθησης μετά από έξι μήνες, αντί για τα πέντε έτη που ισχύουν σήμερα. Ο Διοικητής της ΕΥΠ μπορεί να αποφασίσει διαγραφή υλικού και πριν από την πάροδο των 6 μηνών, χωρίς άδεια ή ενημέρωση ούτε της ΑΔΑΕ, αλλά ούτε καν της τριμελούς επιτροπής  (άρ. 4 παρ. 2, παρ. 3)  
• Οι προβλέψεις για την παρακολούθηση των πολιτικών προβλέπουν τυπική έγκριση από τον Πρόεδρο της Βουλής. Μάλιστα προβλέπεται πως σε περίπτωση που μετά από εκλογές και ενώ δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα η Βουλή ο πρόεδρος της προηγούμενης Βουλής αρνηθεί την έγκριση, την απόφαση την παίρνει ο πρωθυπουργός
• Διατηρείται το ΚΕΤΥΑΚ, η ΕΥΠ δηλαδή εντός της ΕΥΠ, που καθιερώθηκε στην προσπάθεια του συστήματος Μητσοτάκη να ενισχύσει την αδιαφάνεια στη λειτουργία της υπηρεσίας. 

Με άλλα λόγια, καταλήγουν απ΄τον ΣΥΡΙΖΑ, η υπόθεση δε θα διαλευκανθεί ως την κάλπη όπως ζητά ακόμη και η PEGA, καθώς «μέχρι τις εκλογές, δεν θα ξέρουμε ποιος ήταν ο λόγος εθνικής ασφάλειας για τον οποίον παρακολουθούνταν όχι μόνο ο κ. Ανδρουλάκης ή ο κ. Κουκάκης, αλλά και όσα άλλα θύματα παρακολουθήσεων από το Predator ενδεχομένως βρίσκονταν και σε παράλληλη επισύνδεση από την ΕΥΠ».

Διαβάστε επίσης:

Οι περιπέτειες της λίμνης Κάρλα

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Όψεις των Νοεμβριανών (Μέρος δεύτερο)

Μπάχαλο η Ν.Δ. – Έντονος προβληματισμός στο κυβερνών κόμμα για τις υποκλοπές