Το πείραμα που έκανε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο το ΠΑΣΟΚ, έχοντας Πρόεδρο έναν μη Βουλευτή, τελειώνει σήμερα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κάθεται στα έδρανα κάπου ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και όλοι περιμένουν να δουν πώς θα είναι με το νέο… κοστούμι του.

Το ξεκίνημα δεν γίνεται μέσα στο πιο ευχάριστο κλίμα, καθότι υπάρχουν αντιδράσεις για την απόφασή του να κρατήσει τη βουλευτική έδρα της Θεσσαλονίκης και να αφήσει εκτός τον Χάρη Καστανίδη.

Πρέπει να σας πω ότι αρχικά, μετά τις εκλογές του Μαΐου, ο Ανδρουλάκης το σκεφτόταν πραγματικά τι θα κάνει. Επέλεξε τότε να κρατήσει την έδρα της Θεσσαλονίκης και ζήτησε από τον Καστανίδη να μην βιαστεί να μιλήσει. Αλλά ο Χάρης είχε κάνει μία οργίλη δήλωση τότε, μιλώντας για «προσωπική προσβολή». Και αυτή η δήλωση ήταν που μέτρησε καταλυτικά ώστε να μην αλλάξει γνώμη ο Ανδρουλάκη μετά τις εκλογές του Ιουνίου και να στείλει σπίτι του τον πολύπειρο πολιτικό.

Η απόφαση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις. Άλλες λογικές κι άλλες ακραίες.

Όμως ο Ανδρουλάκης έδειξε ότι μπορεί να πάρει αποφάσεις και να συγκρουστεί, ασχέτως εάν συμφωνεί κανείς ή διαφωνεί με αυτές.

Το ότι μένει η Θεσσαλονίκη χωρίς τοπικό βουλευτή και ότι βρέθηκε εκτός ένα ιστορικό στέλεχος με μακρά διαδρομή είναι η μία πλευρά.

Η άλλη είναι ότι στην Κρήτη τον Μάιο το ΠΑΣΟΚ ήταν τρίτο κόμμα και τον Ιούνιο αναδείχθηκε δεύτερο.

Πιθανόν και επειδή ο Ανδρουλάκης επέλεξε τότε να μην πάρει ο ίδιος έδρα στο Ηράκλειο, αλλά να τις αφήσει και τις δύο που κέρδισε το κόμμα του σε τοπικούς βουλευτές.

Κι αφού δικαιώθηκε, λέει τώρα σε συνεργάτες του, όπως μαθαίνω, ότι στις επόμενες εκλογές, το ΠΑΣΟΚ θα φτάσει στην Κρήτη το 30%!

Θυμίζω ότι ο Καστανίδης εκλέχτηκε βουλευτής για πρώτη φορά το 1981! Περίπου οι μισοί από τους σημερινούς βουλευτές δεν είχαν γεννηθεί καν τότε!

Και μία απορία για τον ΣΥΡΙΖΑ…

Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί και βρει βηματισμό μετά την εκλογική ήττα και την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και μάλιστα πήρε συγκροτημένα τις πρώτες αποφάσεις του για τις επόμενες κινήσεις, κάποιοι θέλουν να συντηρήσουν ένα αφήγημα ότι ο πρώην πρωθυπουργός… έφυγε για να γυρίσει.

Επικαλούνται και τη μέτρηση της GPO, που λέει ότι 3 στους 4 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούν με την απόφασή του να αποχωρήσει από την ηγεσία.

Όμως, θεωρώ ότι είναι μάλλον απίθανο να θέλει ο Αλέξης να πλανάται αυτή η αίσθηση πάνω από την Κουμουνδούρου.

Και σίγουρα σε αυτή τη φάση μόνο κακό κάνει στον ΣΥΡΙΖΑ η αμφιθυμία και η καταφυγή στο νόστο.

Πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να μην τα καταφέρει. Ο Τσίπρας ήταν ουσιαστικά ο ιδρυτής του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, που γνωρίσαμε την τελευταία 12ετία και χωρίς αυτόν, σε συνδυασμό με τη βαριά εκλογική ήττα, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για το μέλλον.

Αλλά ο μεσσιανισμός, πέρα από το ότι λειτουργεί ως τροχοπέδη για οποιαδήποτε προσπάθεια ανασυγκρότησης, αδικεί και τον ίδιο τον Τσίπρα.

Δεν έχει τέτοια ανάγκη ένας άνθρωπος που έφτασε ένα κόμμα του 3% στη διακυβέρνηση της χώρας και το παραδίδει αξιωματική αντιπολίτευση.

Ακόμα κι αν τελικά, μετά από κάποιο καιρό, χρειαστεί να γυρίσει…

Διαβάστε επίσης:

Ο Τσίπρας, η Ιστορία και η άλλη (οι)

Τι «ταμείο» κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και πώς τα μετράνε στο ΠΑΣΟΚ

Η νίκη του Μητσοτάκη, και να… ζήσουμε να θυμόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε