Έκλεισε λοιπόν ο ιστορικός κύκλος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον ξέραμε από τη μέρα που ανέλαβε την ηγεσία ο Αλέξης Τσίπρας.

Με τα ρίσκα, τις ανατροπές, τη κανονικότητα, με μια άλλη αντίληψη για την εξουσία σε ορισμένους τομείς.

Αλλά και με τα αρνητικά του. Το έλλειμμα στο επίπεδο των συνεργατών, στις επιλογές προσώπων που εξέπεμπαν τοξικότητα, εμμονές, εμπάθειες.

Φεύγει προκαλώντας σοκ σε συνεργάτες, φίλους, οπαδούς, σε όσους τον πίστεψαν, τον στήριξαν και τον στηρίζουν ακόμα.

Αλλά όπως έδειξε – ακόμα και η εικόνα του στο Ζάππειο – ο ίδιος λυτρωμένος και απαλλαγμένος από πιέσεις και άσκοπες ισορροπίες, αποφεύγει να μετάσχει σε ένα κύκλο εσωστρέφειας.

Πολλά μπορεί να πει κανείς για την πορεία του Τσίπρα. Αλλά η ιστορία θα γράψει ότι είναι εκείνος που έκανε την Αριστερά κυβερνώσα παράταξη.

Αυτός, ή αυτή που θα τον διαδεχθούν στην ηγεσία, ας φροντίσουν τουλάχιστον να σταματήσει η πολιτική κατρακύλα.

Η ευθύνη δεν είναι συλλογική, αλλά αφορά έναν προς έναν αυτούς που θα αποτελέσουν τη νέα ηγετική ομάδα.

Αυτά…

Διαβάστε επίσης:

Τι «ταμείο» κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και πώς τα μετράνε στο ΠΑΣΟΚ

Η νίκη του Μητσοτάκη, και να… ζήσουμε να θυμόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε

Σπαρτιάτες με… περικεφαλαία και ιστορίες με εκλογικούς «δράκους»