Έναν πρωτοφανή «πόλεμο» στα social media πυροδότησαν οι «Σφήκες» στην Επίδαυρο σε ελεύθερη διασκευή και σκηνοθεσία της Λένας Κιτσοπούλου με την παράσταση να διχάζει το κοινό.

Η σκηνοθέτις και ηθοποιός που συχνά «φλερτάρει» με την ανατροπή, την πρόκληση, ακόμα και την ακρότητα στα έργα της, επιχείρησε να προσαρμόσει το βασικό μήνυμα της αριστοφανικής κωμωδίας στη σύχρονη εποχή, με σκοπό -όπως η ίδια σημειώνει- να φωτίσει με καυστικό χιούμορ και σκωπτική διάθεση, τη συστημική σαπίλα, τις κοιμισμένες άμυνες, τον ρατσισμό, τον φανατισμό, καθώς και την άκαμπτη πολιτική ορθότητα της εποχής μας.

«…σε καταδικάζω στην εκπομπή μου, στο κινητό μου, δημόσια, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, και προσέξτε καλά: όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι φασίστας, είναι συνένοχος με τον ένοχο. Κατηγορώ, άρα είμαι κάτι. Κατηγορώ άρα υπάρχω…» σημειώνει η σκηνοθέτρια, σε μια προσπάθεια να ζωντανέψει μπροστά μας «πότε τον βούρκο που μας απειλεί και πότε εκείνο το άλλο, το ιδεώδες, που μας εξυψώνει».

Ωστόσο, ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι και η ίδια βρέθηκε στο στόχαστρο της αρνητικής κριτικής, καθισμένη στο εδώλιο του «δικαστηρίου» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με τους χρήστες του διαδικτύου να εκτοξεύουν εναντίον της απανωτά βέλη που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνούσαν τα όρια της κριτικής και έφταναν στη σκληρή προσωπική επίθεση.

Γιουχαρίσματα και αποχωρήσεις στη μέση της παράστασης

Η ψηλή μπασκέτα που είχε τοποθετηθεί στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου ως μέρος του σκηνικού της παράστασης με τις πλαστικές καρέκλες που βρίσκονταν κάτω από αυτήν ξένισε κάποιους κατά την είσοδό τους.

Στην πορεία, το γεγονός ότι το κείμενο του έργου ήταν γραμμένο σε γλώσσα και ύφος εντελώς διαφορετικά από αυτά του πρωτότυπου, η σκληρότητα της σάτιρας, οι λεκτικές ακροβασίες, το άσμα της Μαρινέλλας και κυρίως ο εκρηκτικός μονόλογος της Λένας Κιτσοπούλου επί σκηνής προκάλεσε γιουχαρίσματα, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το θέατρο πριν ολοκληρωθεί η παράσταση, ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

Διχάστηκε το Twitter

Λίγες ώρες αργότερα, με αφορμή μια κριτική που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα fragile mag, τα πληκτρολόγια πήραν… φωτιά, με το όνομα της Κιτσοπούλου να μετατρέπεται σε πρώτο trend του Twitter.

Μεταξύ άλλων, η κριτική έκανε λόγο για «ωμό και χυδαίο φανατισμό», για «ένα σχιζοφρενικό, στερεμένο και ιδεοληπτικό παραλήρημα» που «στο όνομα της «ανατροπής», του «ριζοσπαστισμού» και της «επανάστασης» αποπνέει τη δυσωδία της οπισθοδρόμησης, του συντηρητισμού, του εκχυδαϊσμού, βρωμάει φασιστίλα στις απαρχές της» και στρεφόταν κατά των διοικήσεων του Εθνικού Θεάτρου και του ΚΘΒΕ που επέτρεψαν τον «διασυρμό ολόκληρου του ελληνικού θεάτρου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου».

Σε αντίστοιχο ύφος, ήταν όμως και τα σχόλια στο Twitter με αρκετά από αυτά να ξεπερνούν τα όρια της κριτικής και του υγιούς διαλόγου.

Σφήκες του Αριστοφάνη από #Κιτσοπούλου. Μακραν η χειρότερη παρασταση του Φεστιβάλ. Ένας σχεδόν παραληρηματικός μονόλογος ο οποίος είχε ως μοναδικό σκοπό να εκθειάσει το Εγω της σκηνοθέτριας με στίχους που μόνο η τραπ μουσική θα ζήλευε.
Κρίμα για το αρχαίο θέατρο. Ειλικρινά. pic.twitter.com/WRh1sQWre4

— Eleni Routsi (@eleni_routsi) July 16, 2023

Απάτη – φόλα – κοροϊδία, η παράσταση #Σφήκες της #Κιτσοπούλου. Καμιά σχέση με Αριστοφάνη και θέατρο γενικότερα. Καμία θέση σε Επίδαυρο. Οι ηθοποιοί εμφανώς επηρεασμένοι από το κοινό που αποχωρούσε κατά δεκάδες δεν πίστευαν αυτό που παρουσίαζαν. pic.twitter.com/dXpSa0lBb4

— Eva Kalavri (@EvaKalavri) July 16, 2023

Τί είδες αγαπημένε;

— Ringwraith (@Ringwra08142384) July 16, 2023

Ωστόσο, στη διαδικτυακή πλατφόρμα υπήρξαν και φωνές που επιχείρησαν να τοποθετηθούν με ευπρέπεια και ψυχραιμία, υπογραμμίζοντας πως καμία παράσταση δεν μπορεί να διασύρει την τέχνη του θεάτρου ή να βλάψει το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και ότι σε κάθε περίπτωση, το αν αρέσει ή όχι σε κάποιον μια παράσταση είναι κάτι υποκειμενικό και έχει να κάνει τόσο με την κουλτούρα όσο και την αισθητική του καθενός.

Απόλυτο διασυρμό του θεάτρου είναι σχεδόν αδύνατο να κάνει μία παράσταση, μία καλλιτεχνική πράξη. Όσο κακή και αν φαίνεται σε κάποιους/-ες. Απόλυτο διασυρμό του θεάτρου αποτελεί το κάθε είδους κουλτουρόμετρο και η λογοκρισία στον τρόπο προσέγγισης ενός καλλιτεχνικού έργου

— Aspa Theochari (@Semiramide35) July 16, 2023

Ωμές, σκληρές, με κεντρί που χτυπάει δυνατά, ένας καθρέπτης που μας δείχνει την πραγματικότητα μας. «Αίσχος» οι μεν, «να φύγετε» οι δε κι ένας αλλόκοτος υπέροχος διάλογος ανάμεσα σε θεατές και ορχήστρα, δείχνει Ποσο δυνατό είναι το τσούξιμο ! Σφήκες με κεντρί μαχαιριά! pic.twitter.com/Q97r0NhwMh

— Georgios Daskalos (@gDaskalos) July 16, 2023

Διαβάστε επίσης:

«Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού»: Αναβάλλονται οι επόμενες τρεις παραστάσεις

«Εξομολογήσεις» του Αλεξάντερ Ζέλντιν

Μια άλλη πρόταση για τον Αριστοφάνη!