Μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει από την δημοσίευση πολιτικών απόψεων του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Κασσελάκη, όπως έχουν αποτυπωθεί σε άρθρα του στο παρελθόν.

Σκοπός του κειμένου αυτού, είναι να συνεισφέρει στη συζήτηση αυτή και να υπενθυμίσει απλά πράγματα που ορισμένοι θέλουν να ξεχνούν.

Με διάθεση δημοκρατικού διαλόγου, ήρεμα και απλά και χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο :

1.  Οι πολιτικές απόψεις κρίνονται με βάση πολλά δεδομένα και όχι μόνο  την εκ των υστέρων επιβεβαίωση ή απόρριψή τους. Για να μην ξεκινήσω από τον Εμφύλιο (και τις τότε ευθύνες τις ηγεσίας της Αριστεράς ),ξεκινώ από τη δεκαετία του ’60, από τότε που γεννήθηκα δηλαδή. Να θυμηθούμε τις απόψεις συντρόφων για την διάσπαση του ’68,  την αλλεργία μέρους της Αριστεράς , στην εξέγερση του Μάη του ’68 στην Γαλλία κλπ;

2.  Να θυμηθούμε την δεκαετία του ΄70 και του ΄80, τότε που οι συγκρούσεις ανανεωτικής και δογματικής αριστεράς ήταν στην κορύφωση και σύντροφοι που σήμερα είμαστε στο ίδιο κόμμα , έσβηναν κάθε διαφωνία είτε με διαγραφές, είτε με ωμή βία που οδήγησε πολλούς να λέμε το περίφημο σύνθημα “τι τα θέλουμε τα ΜΑΤ αφού έχουμε τα ΚΝΑΤ” . Και για να μην βιαστούν κάποιοι να τα καταλογίζουν όλα στους Σταλινικούς , ας θυμηθούμε τα όσα ζήσαμε στον Ρήγα Φεραίο στα γεγονότα της Β΄ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και την συμπεριφορα του κόμματος της Ανανεωτικής Αριστεράς , απέναντι στο μεγαλύτερο και πιο ζωντανό μέρος της Νεολαίας του. Υπάρχουν κείμενα , άρθρα, δηλώσεις. Ευτυχώς οι μετέπειτα κοινοί αγώνες, τα έβαλαν στο “χρονοντούλαπο της ιστορίας”.

3.  Να θυμηθούμε την επιφυλακτικότητα (ευγενικός όρος) μέρους της Αριστεράς όταν ξεκίνησε η εξέγερση του Πολυτεχνείου;  Θυμάμαι έντονα, χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τις αλυσίδες που έκανε  στην είσοδο της ΑΣΟΕΕ  η Πανσπουδαστική για να μην επιτρέψει την είσοδο του …. εκφωνητή του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου  Δ. Παπαχρήστου, που είχαμε καλέσει για να μιλήσει σε σχετική εκδήλωση για το Πολυτεχνείο και τις σκηνές βίας που ακολούθησαν για να καταφέρουμε να τον βάλουμε μέσα. Ετυχώς σήμερα με πολλούς από εκείνους τους φοιτητές είμαστε στο  ίδιο κόμμα.Η την στάση μεγάλου μέρους της προοδευτικής παράταξης στα όσα ακολούθησαν της στυγνής δολοφονίας , ΚΟΥΜΗ-ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ. Να θυμηθούμε άρθρα που εξηγούσαν τον “παράδεισο” των Σοβιετικών χωρών (χωρίς να παραγνωρίζω τα πολλά θετικά που είχαν) και όταν εμείς του τότε εξωκοινοβουλευτικού “χώρου ” της Αριστεράς τολμούσαμε να θέτουμε θέματα δημοκρατικών δικαιωμάτων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε άλλες χώρες (Τσεχοσλουακία, Αφγανιστάν κλπ) ακούγαμε θεωρίες για “διεθνιστική βοήθεια”;

4.  Να θυμηθούμε τα όσα υποστήριζαν στελέχη του ΚΚΕ (σύντροφοι τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ) για το ατύχημα του Τσέρνομπιλ (1986) και για τα θετικά(!) της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας; Μπορούμε να ξεχάσουμε τους μεγάλους αγώνες του Συνασπισμού για τα θέματα της διαπλοκής , των σκανδάλων διασπάθισης κοινοτικών πόρων, του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου, τα όσα έγιναν με τους ολυμπιακούς αγώνες κλπ, και τα όσα απαντούσαν , δεν έβλεπαν , δεν άκουγαν στελέχη που πολύ σωστά αργότερα αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ;

5.  Ας αφήσουμε όμως τα πολύ παλιά. Ας πάμε από τότε που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, κατακεράυνωναν σαν στελέχη ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ για όσα προειδοποιούσε για την χρεωκοπία που ερχόταν;  Για όσα σαν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ αλλά ακόμα και της κυβέρνησης  ΣΑΜΑΡΑ – ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ έλεγαν , ψήφιζαν – υλοποιούσαν ; Για όσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ , στη μεγάλη περιπέτεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (2015-2019), έλεγαν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, προσωπικά εναντίον του ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ και ζητούσαν να πάει φυλακή ο Νίκος Παππάς , ταυτιζόμενοι με τα μεγάλα συμφέροντα που τότε πολεμούσαμε εμείς;

6.  Αυτά που γράφω, δεν είναι για να ανάψω φωτιές ή να πυροδοτήσω τον απαράδεκτο διαδικτυακό πόλεμο μεταξύ συντρόφων, για θέματα  που θα τα λύσουμε με δημοκρατικές λειτουργίες και διάλογο. Είναι για να θυμίσω ότι προερχόμαστε από πολλές και διαφορετικές διαδρομές που ενώθηκαν στο μεγάλο ποτάμι του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.Αν θέλουμε να ψάχνουμε τι μας χωρίζει, μπορούμε να κάνουμε βουτιές στο παρελθόν, αλλά αυτό δεν ταιριάζει με την Αριστερά που διεκδικεί το μέλλον.

7.  Είμαι από τα ιδρυτικά μέλη του Συνασπισμού και παραμένω από τότε σε αυτόν, με χαρές και πίκρες, παρακολουθώντας στελέχη να φεύγουν προς το ΠΑΣΟΚ κάποτε , ή άλλα που έφυγαν με τη ΔΗΜΑΡ,  ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ να επιστρέφουν. Έχω μνήμη, αλλά θέλω να βλέπω μπροστά . Θερμοπαρακαλώ τους πάντες, από την ηγεσία μέχρι τα απλά μέλη, να ξαναδιαβάσουν στο syriza.gr , το καταστατικό, την ιδρυτική διακύρηξη και την απόφαση του τελευταίου συνεδρίου. Από εκεί προκύπτει με σαφήνεια τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ,  ποιές είναι οι θέσεις , η λειτουργία και η ιστορία του . Και όποιος κάνει αίτηση εγγραφής , τα αποδέχεται. Τώρα αν κάποιοι προτείνουν να προσθέσουμε στο καταστατικό και μία διαδικασία “ελέγχου” των όσων υποστήριζε κάποιος πρίν την εγγραφή του, να το διατυπώσουν με ευθύτητα και δημόσια!                

Οι πολιτικές απόψεις δεν παραγράφονται. Διαρκούν και μας βαρύνουν, μέχρι να καταλάβουμε ότι ήταν λάθος, ή μέχρι να ενταχθούμε σε κάποιο κόμμα με άλλες απόψεις.

*Ο Τρύφων Αλεξιάδης είναι οικονομολόγος, πρώην αναπληρωτής υπουργός, βουλευτής Β’ Πειραιά και αναπληρωτής τομεάρχης οικονομικών ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ

Διαβάστε επίσης:

Άλλος σκοτώνει άλλος πληρώνει…

Όλα τα είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι συνεργασίες του έλειπαν…

Με νέες δυνάμεις στις δύσκολες μάχες που είναι μπροστά μας