Το ιστορικό βάρος της συγκυρίας επιχείρησε να τονίσει ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τις κοινές δηλώσεις του με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετά το τέλος της συνάντησής τους στο Μέγαρο Μαξίμου, στο πλαίσιο της συνεδρίασης του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας.

Σε αντίστοιχο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Τούρκος πρόεδρος, ο οποίος υπογράμμισε ότι «θέλουμε να μετατρέψουμε το Αιγαίο σε μία θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας» και υποστήριξε ότι «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ μας τόσο μεγάλο που να μην μπορεί να επιλυθεί, αρκεί να κινηθούμε με καλή πίστη», προσθέτοντας μάλιστα ότι «επιθυμούμε να γίνουμε παράδειγμα σε όλον τον κόσμο με τα κοινά βήματα που θα κάνουμε», αλλά και σημειώνοντας με νόημα ότι «περάσαμε τη θάλασσα, να μην πνιγούμε στο ποτάμι».

Αν στα παραπάνω προστεθούν οι 15 συμφωνίες/μνημόνια κατανόησης/κοινές δηλώσεις που συνομολόγησαν οι συναρμόδιοι υπουργοί των δύο χωρών, αλλά και η Διακήρυξη Φιλίας και Καλής Γειτονίας που υπέγραψαν ο Κ. Μητσοτάκης και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η διαδικασία διαλόγου που άρχισε λίγο μετά το Βίλνιους και είχε ως ορόσημο την Πέμπτη στη Αθήνα μόνο ικανοποίηση μπορεί να προκαλεί στην κυβέρνηση. Πολλώ δε μάλλον αν ληφθεί υπόψη ότι ο Τούρκος πρόεδρος φρόντισε να μείνει… εντός χορογραφίας και να μην προκαλέσει με κάποια αποστροφή του λόγου του.

Ωστόσο, όσο κι αν τα πράγματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δείχνουν να μπαίνουν σε μια… σειρά – σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Έλληνας πρωθυπουργός να αναφέρει, έστω και πολύ προσεκτικά, ότι «η επόμενη φάση του πολιτικού διαλόγου, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν, μπορεί να είναι η προσέγγιση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο» – εντούτοις σε όλα τα μεγάλα ζητήματα, παρά τους χαμηλούς τόνους, ο Τούρκος πρόεδρος δεν φάνηκε να κάνει ούτε βήμα πίσω:

• Επέμεινε στη λύση των δύο κρατών για το Κυπριακό,
• Μίλησε και πάλι για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη,
• Χρησιμοποίησε και το βήμα που του δόθηκε στην Αθήνα για να επιτεθεί στο Ισραήλ, το οποίο κατηγόρησε για «εγκλήματα πολέμου» στη Γάζα, αλλά και για να εμφανιστεί ως εγγυητής της ειρήνης στη Μέση Ανατολή,

Επίσης, μια μέρα πριν τη συνάντηση, είχε στείλει μήνυμα στην Αθήνα, λέγοντας σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή»: «Κυριάκο φίλε μου, δεν σας απειλούμε αν δεν μας απειλήσετε».

Και, φυσικά, εντός Τουρκίας το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» δεν αλλάζει, ούτε, βέβαια, και το casus belli στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, αλλά ούτε και το αίτημα για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Ως εκ τούτου, προφανώς και η Αθήνα μπορεί να επιχαίρει που το κλίμα στις σχέσεις των δύο χωρών παραμένει καλό, οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου έχουν σχεδόν μηδενιστεί και Άγκυρα και Αθήνα μοιάζουν έτοιμες να συνεργαστούν για δύο μείζονα ζητήματα – το μεταναστευτικό και την αποκλιμάκωση εντάσεων στο πεδίο – και κάμποσα κάπως πιο δευτερεύοντα, αλλά ζητήματα ουσίας (εμπόριο, τουρισμός, πολιτική προστασία, κ.λπ.).

Ωστόσο, είναι επίσης προφανές ότι η Αθήνα παραμένει… απίκο για την επόμενη φορά που η τουρκική ηγεσία θα… ξεχάσει τους καλούς της τρόπους και θα αρχίσει και πάλι να μιλά για το πώς «μπορεί να έλθει ένα βράδυ». Για την ώρα, η ρητορική αυτή έχει μπει στο συρτάρι και η ελπίδα είναι ότι θα παραμείνει εκεί…

Διαβάστε επίσης:

Έκκληση Αστεροσκοπείου στους βουλευτές: «Μην ψηφίσετε την υπαγωγή του στο υπ. Κλιματικής Κρίσης»

Ερντογάν: Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ μας τόσο μεγάλο ώστε να μην μπορεί να λυθεί

Ο Γιάννης Μαντζουράνης τρολάρει την υπόκλιση Γεραπετρίτη