Οι ωκεανοί είναι, ως γνωστόν, υγροί, όμως κινδυνεύουν με την εκπνοή αυτού του αιώνα να μετατραπούν σε μια σούπα με κύριο υλικό τα πλαστικά! Το 2019 επέπλεαν στους ωκεανούς 171 τρισεκατομμύρια σωματίδια πλαστικής ύλης, που υπολογιζόταν ότι θα τριπλασιαστούν το 2040. Το μέγεθος είναι τρομερό, έστω και αν λάβει κανείς υπόψη του ότι οι θάλασσες είναι 366.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή τα 7/10 του συνολικού γήινου χώρου.

Ο στερεός χώρος του πλανήτη μας έχει τεράστιους φυσικούς πόρους, έχει εκτάσεις για καλλιέργειες και για βόσκηση, διαθέτει βουνά απόκρημνα και υψίπεδα πολύ μεγάλα. Όμως η θάλασσα είναι μια στεριά από την ανάποδη! Έχει βουνά, χαράδρες, πεδιάδες, λιβάδια Ποσειδωνίας, όλα τοποθετημένα αντιστρόφως!

Ο ποιητής Χριστιανόπουλος, σε μια από τις οργισμένες συνεντεύξεις του, έλεγε ότι το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια – αλλά το έλεγε αυτό από μεταφορική σκοπιά.

Οι ειδήμονες βεβαιώνουν ότι η έννοια του σκουπιδιού είναι σχετική, δηλαδή ένα πράγμα μπορεί να είναι σκουπίδι σε ορισμένες συνθήκες, αλλά με μια μαγική τεχνολογία να μετατρέπεται σε πρώτη ύλη μιας παραγωγικής διαδικασίας.

Τα πλαστικά είναι προϊόντα του πετρελαίου και το πιο αισιόδοξο που έχουμε ακούσει γι’ αυτά είναι ότι υπάρχει ένας μικροοργανισμός, ο οποίος ασχολείται με την κατάποσή τους…

Η κατάσταση στους ωκεανούς είναι κακή, η ρύπανση που προέρχεται από τη στεριά ή είναι «σύμφυτη» με τα πλοία που διατρέχουν τις μεγάλες θάλασσες συνιστά σοβαρό πρόβλημα για την ανθρωπότητα.

Η ρύπανση συνδέεται και με την αεροπορία, της οποίας οι περισσότερες πτήσεις φθάνουν το ύψος των 46.000 ποδών – δηλαδή κάπου 15 χιλιόμετρα. Όμως η ρύπανση παρουσιάζεται και σε έναν χώρο υπερουράνιο.

Σύγκρουση στο Διάστημα

Ο ζωτικός χώρος του ανθρώπου έχει διευρυνθεί τα τελευταία 67 χρόνια, από το εγχείρημα του «Σπούτνικ», του πρώτου σοβιετικού δορυφόρου που εκτοξεύτηκε το 1957.

Το 1997, σε ένα αφιέρωμα του περιοδικού «Οικοτοπία» για το Διάστημα («Μια υποψήφια βιόσφαιρα»), γράφαμε για τον Βλαντιμίρ Σομπότοφ της αμερικανικής Aerospace Corporation, που προειδοποιούσε ότι τον 21ο αιώνα το 10% των δορυφόρων κινδύνευε με ζημιές ή ολική καταστροφή, προσθέτοντας στη δεύτερη περίπτωση νέα επικίνδυνα θραύσματα στον υπερουράνιο χώρο.

Η κινδυνο-λογία αυτή αποδείχτηκε όχι και πολύ επιτυχής, πάντως σε ένα άρθρο στο «Ποντίκι» (29.7.2022) αναφερόμασταν στα θραύσματα ανενεργών διαστημικών συσκευών, που περιφέρονται με ταχύτητες μεγαλύτερες από 30.000 χιλιόμετρα την ώρα, απειλώντας να διατρήσουν και να καταστρέψουν φρεσκοεκτοξευμένες συσκευές…

Η απειλή είναι ιδιαίτερα μεγάλη, καθώς τα σκουπίδια πληθύνονται και σχηματίζουν έναν δακτύλιο, έστω και σε έναν ιδιαίτερα μεγάλο χώρο, εκτεινόμενο από την οροφή ελέγχου της Πολιτικής Αεροπορίας μέχρι την ιονόσφαιρα και παραπάνω…

Η Δορυφορική Βιομηχανική Ένωση εκτιμά ότι μέχρι το 2030 θα κυκλοφορούν περισσότεροι από 100 χιλιάδες δορυφόροι.

Στις 31.1.2023 ένας παλιός πύραυλος και ένας ανενεργός στρατιωτικός δορυφόρος, από αυτούς που παραμένουν σε τροχιά από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, παραλίγο να συγκρουστούν και να δημιουργήσουν ένα επικίνδυνο σύννεφο από χιλιάδες συντρίμμια.

Σύμφωνα με τη LeoLabs, εταιρεία που παρακολουθεί διαστημικά σκουπίδια με διάμετρο άνω των 10 εκατοστών, το ανησυχητικό περιστατικό συνέβη καθώς τα αντικείμενα κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα σε ύψος 984 χιλιομέτρων.

Τα διαστημικά αυτά «σκουπίδια» μπορεί να πλησίασαν σε απόσταση μόλις έξι μέτρων, εκτιμά η εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται δύο ισχυρά ραντάρ στην Αμερική και στη Νέα Ζηλανδία.

Πολλοί επιστήμονες διατύπωναν από παλιά την ανησυχία τους για την παραγωγή διαστημικών σκουπιδιών, με τον αστροφυσικό της NASA Ντόναλντ Κέσλερ να διατυπώνει το μακρινό 1978 μια θεωρία για τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα από την κλιμακούμενη αύξηση των άχρηστων διαστημικών συσκευών: ο όγκος των διαστημικών σκουπιδιών θα γίνει τόσο μεγάλος, ώστε να δημιουργηθεί ένας πραγματικός δακτύλιος γύρω από τον πλανήτη – όπως αυτός στον πλανήτη Κρόνο – εμποδίζοντας την εκτόξευση διαστημικών σκαφών. Η κινδυνολογική αυτή πρόβλεψη ονομάστηκε «σύνδρομο Κέσλερ».

Μια μερίδα αναλυτών προτείνουν την περισυλλογή των απορριμμάτων με διαστημόπλοια – σκούπες ή με τη δημιουργία μίνι μαύρων τρυπών με χρήση μαγνητικών πεδίων, όμως η λύση αυτή είναι ιδιαίτερα ακριβή.

Η NASA προτείνει την αποστολή διαστημοπλοίων ρομπότ που θα εξωθούν τα μικρότερα σκουπίδια στην ατμόσφαιρα, με συνέπεια την πυράκτωση και εξαφάνισή τους, ενώ για τα μεγάλα σκέπτονται να τα ανακυκλώσουν επί τόπου.

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός έχει επανειλημμένα διορθώσει την τροχιά του για να αποφύγει διαστημικά σκουπίδια, ενώ η SpaceX χρειάστηκε να πραγματοποιήσει 26.000 ελιγμούς αποφυγής για τους δορυφόρους Starlink την περασμένη διετία.

Ελεγκτές διαστημικής κυκλοφορίας

Υπάρχει ανάγκη ελεγκτών διαστημικής κυκλοφορίας στο «Εγγύς Διάστημα»; Σε όσους θα πουν «Όχι» αρκεί να υπενθυμίσουμε τον ντε φάκτο έλεγχο του «απώτερου Διαστήματος», που ασκείται άμεσα από τα ενδιαφερόμενα σκάφη, για την επισήμανση πιθανών συγκρούσεων με ουράνια σώματα!…

Κοντά στα διαστημικά θραύσματα, και οι μετεωρίτες συνιστούν μια απειλή για τη Γη, αλλά και για άλλα «σώματα», που έχουν εκτοξευθεί στο Διάστημα και παίζουν κάποιον συγκεκριμένο ρόλο…

Σε μια εποχή που η διαστημική εξερεύνηση βρίσκεται σε εξέλιξη, θα ήταν σοβαρός περιορισμός της ανθρώπινης δραστηριότητας η μείωση ή και η πλήρης ελάττωση των εξορμήσεων στο Διάστημα. Βέβαια θα είχαμε το μοντέρνο, τελευταίας τεχνολογίας τηλεσκόπιο James Webb, ένα θαύμα της μηχανικής που συνάντησε πολλές καθυστερήσεις και κόστισε τελικά περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια: τηλεσκόπιο που θα μπορέσει να παρατηρήσει άμεσα μακρινούς εξωπλανήτες, ακόμα και να αναζητήσει σημεία ζωής στις εξωγήινες ατμόσφαιρές τους. Άλλο όμως το ένα κι άλλο η παρουσία του ανθρώπου – αστροναύτη σε νέα ουράνια σώματα…

O Γιάννης Σχίζας είναι συγγραφέας

Διαβάστε επίσης

Γιώργος Τσίπρας: «Ο Κασσελάκης δεν είναι ούτε προσωρινός, ούτε μεταβατικός αρχηγός» – «Καρφιά» για Τεμπονέρα

Μητσοτάκης από Ινδία: Η Ελλάδα της κρίσης δεν υπάρχει πια – Πρόσκληση για επενδύσεις σε Ινδούς επιχειρηματίες

Δόμνα Μιχαηλίδου: «Καινούργιες πολιτικές για προσέλκυση νέων στη ναυτιλία»