Οι σχέσεις της Ελλάδας με τους Άραβες και τον μουσουλμανικό κόσμο παραδοσιακά θεωρούνται ως ιδιαίτερα δημιουργικές, στρατηγικά και οικονομικά.

Τη συνεχή αναβάθμιση των μεταξύ τους σχέσεων τόσο οι κυβερνήσεις της Ελλάδας όσο και των αραβικών κρατών θεσμοθετούν με πολιτικές αποφάσεις που ρυθμίζουν πολιτικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές, οικονομικές, εμπορικές, επενδυτικές, περιβαλλοντολογικές και ενεργειακές ανάγκες των μερών, διμερείς και πολυδιάστατες.

Το Ραμαζάνι τελειώνει 10 Απριλίου. Είναι σημαντικό στο τριήμερο Αΐντ που ακολουθεί τη μακρά νηστεία και την προσευχή οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές στα δημόσια σχολεία, όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης και μορφών απασχόλησης (μόνιμοι και αναπληρωτές), να εορτάσουν χωρίς να χρεωθούν ημέρες κανονικής αδείας ή μισθολογικής περικοπής, όπως ορίζεται από τον απαιτούμενο σεβασμό στη διαφορετικότητα και στο πνεύμα της πολιτικής ισονομίας και ισοπολιτείας.

Το πλαίσιο διεθνών συνεργασιών υποχρεώνει τους δρώντες να σκύψουν με πολύ προσοχή και να μελετήσουν το προϊόν, που σταδιακά και με πολύ συνέπεια παράγεται στο πεδίο των διακρατικών σχέσεων προκειμένου να εξελίσσονται συνεχώς οι σχέσεις και με τους μουσουλμάνους γείτονές μας στα Βαλκάνια, στην Τουρκία, στην περιοχή ΜΕΝΑ.

Δημιουργική πολιτική

Όσο και να τίθεται σε δεύτερη μοίρα η δημιουργική ήπια πολιτική ατζέντα των κρατών, που πριν από δέκα χρόνια δεν μπορούσαν να ανεχθούν ο ένας τον άλλον, διαπιστώνεται με ικανοποίηση ότι πλέον συνομιλούν και παράγουν πολιτική παρόλο που το πλαίσιο των περιφερειακών και διεθνών σχέσεων παραμένει ακόμη εύθραυστο και με ιδιαίτερες ευαισθησίες.

Η διαπίστωση αφορά στη γειτονιά μας, αλλά και στις σχέσεις μεταξύ κρατών του Κόλπου, που το 2014 και το 2016 διαταράχθηκαν μέχρι ορίων ένοπλης σύρραξης. Πρόσφατες συνεργασίες αναδεικνύουν την αξία διευρυμένων παραγωγικών προγραμμάτων, που εξασφαλίζονται και από πολυεθνικά σχήματα επενδύσεων σε εξελιγμένες τεχνολογίες και στα ενεργειακά θέματα.

Τα κράτη διατηρούν ακόμη τον ρυθμιστικό τους ρόλο, παρά τους αλγορίθμους, τις πολύπλοκες τεχνολογίες και τις εφαρμογές στις μηχανές, σε μία διαδικασία που ξεκίνησε πολύ νωρίς, όμως εμείς αρχίσαμε να την αναγνωρίζουμε περί τα τέλη του 20ού αιώνα, επειδή ως «στοιβάδα» σαρώνει οτιδήποτε αφορά στις σχέσεις των χωρών του κόσμου.

Οι σταθερές του 21ου αιώνα

Με τόσες αλλαγές αδυνατούμε πλέον να αναγνωρίσουμε σταθερές που διαμορφώνουν τον 21ο αιώνα. Η ανοχή σε αυταρχικές πολιτικές αποδείχθηκε καταστροφική, επειδή οδήγησε σε ένοπλες συγκρούσεις, αναθέρμανε παλαιότερες αντιπαλότητες, προκάλεσε την όρεξη αυταρχικών ηγετών, που φαντάστηκαν ότι κυριαρχούν περιφερειακά, προκαλώντας ηθελημένα αστάθεια και οριακές καταστάσεις σε βάρος γειτόνων και συμμάχων.

Τα προβλήματα διογκώνονται ακόμη περισσότερο και στο εσωτερικό των χωρών όταν κυριαρχούν προσωπικά συμφέροντα και ακραίες τοποθετήσεις που απειλούν την κοινωνική συνοχή για ικανοποίηση μωροφιλοδοξιών και καλύτερο «πλασάρισμα στην αγορά».

Από το 1990 το υπουργείο Εξωτερικών προώθησε εξωτερική πολιτική που χαρακτηρίστηκε και χαρακτηρίζεται από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των διεθνών συνομιλητών ως αποτελεσματική και πρωτοποριακή.

Από την πολιτική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για ισονομία και ισοπολιτείας στη Θράκη, την πρόταξη, από τους Γιάννο Κρανιδιώτη και Θεόδωρο Πάγκαλο, ολοκλήρωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε., μέχρι και την πολυσυζητημένη Συμφωνία των Πρεσπών η Ελλάδα με επιτυχία κινήθηκε «έξω από το κουτί» και πέτυχε

• ριζική ανακατάταξη των σχέσεων με το Ισραήλ,
• διατήρηση των παγίων θέσεών μας που συμπίπτουν με τις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη,
• ισχυροποίηση της παραδοσιακής σχέσης με τους Άραβες και το Ισλάμ, παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που δημιουργεί η μονίμως αγωνιούσα Τουρκία για πιθανή υποβάθμιση του ρόλου της.

Ο «άστατος» γείτονας

Όταν η συμμαχία των κρατών χρειάστηκε να επιχειρήσει κατά του Σαντάμ από το Ιντσιρλίκ η Τουρκία αρνήθηκε στις ΗΠΑ να αξιοποιήσουν τη βάση. Αντιτάχθηκε η Άγκυρα στη συνεργασία ΗΠΑ και Κούρδων της Συρίας για να σταματήσουν την επέκταση της διεθνούς τρομοκρατίας και το Ισλαμικό Κράτος.

Οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν και τη Ρωσία εμποδίζουν την ομαλοποίηση των κρίσεων στη Μέση Ανατολή, στη Λιβύη, στην ανατολική Μεσόγειο και την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας στην Αίγυπτο, ιδιαίτερα στη Χερσόνησο του Σινά.

Επίσης, με τακτικές «Πτωχοπρόδρομου», θεωρώντας ότι θα ξεπεράσει τις δυσκολίες των καθεστωτικών πολιτικών επιλογών, πουλά μη-επανδρωμένα οπλικά συστήματα στην Ουκρανία, προκαλώντας τη Ρωσία, δεν εφαρμόζει τις διεθνείς κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας, αυξάνει τη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με τους S-400 και τα ρωσικά πυρηνικά εργοστάσια που εγκαθίστανται στην Τουρκία.

Παραβλέπει η τουρκική ηγεσία ότι η Μόσχα δημιούργησε πρόβλημα στην Ουκρανία με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και βέβαια δεν αναγνωρίζει ότι ΝΑΤΟ, Ε.Ε. και πολλές άλλες χώρες στηρίζουν με κάθε τρόπο την ουκρανική κυβέρνηση, επειδή έχουν κληθεί επισήμως από τον νόμιμο Πρόεδρο της χώρας για να συνδράμουν οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά στον άνισο πόλεμο που κήρυξε η Μόσχα.

Όταν στην Ελλάδα «ευαίσθητες πολιτικές δυνάμεις» προβληματίζονται για τις επιτυχίες της βαλκανικής μας πολιτικής, που αντιστρατεύονταν τους σχεδιασμούς Άγκυρας και Μόσχας το 2000 για την πιθανότητα να πουλήσουμε στην Ουκρανία ρωσικό υλικό και τους S-300 που δεν παραγγείλαμε αλλά τους πληρώσαμε με χρήματα του ελληνικού λαού, οι Τούρκοι, Ισλαμιστές και Κεμαλιστές, νικητές ή ηττημένοι των δημοτικών εκλογών, δεν διανοούνται να καταγγείλουν το καθεστώς και την ηγεσία τους για «ξεπούλημα» της Τουρκίας επειδή δεν θα στείλει (;) στην Ουκρανία τους S-400, που δημιουργούν μύρια όσα προβλήματα στη σχέση με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τα κράτη – μέλη της Ε.Ε., που συμμετέχουν στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Κυπριακή «πληγή»

Πενήντα χρόνια μετά την παράνομη τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία και είκοσι χρόνια μετά την ένταξη στην Ε.Ε. συνεχίζουν να ανακύπτουν ερωτηματικά για το ποιο Σύνταγμα ισχύει στην Κύπρο: μα φυσικά αυτό που επέτρεψε στη χώρα να ενταχθεί στην Ενωμένη Ευρώπη, και να αναδεικνύεται η δέσμευση της διζωνικής δικοινοτικής λύσης, όταν η Τουρκία έχει παραβιάσει το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και αντί για τη διζωνική δικοινοτική προβάλλει διεθνώς την παράνομη απαίτηση των δύο κρατών.

Οφείλουμε να θυμόμαστε, πέρα από τις προσωπικές μας πολιτικές προτιμήσεις, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην Ε.Ε. εκπληρώνοντας όλες τους όρους προκειμένου μία υποψήφια χώρα να γίνει πλήρες μέλος. Μετά την ένταξη και παρά την εχθρική συμπεριφορά του Ηνωμένου Βασιλείου, για Ταϊβανοποίηση του Κυπριακού, η Λευκωσία διευρύνει τις σχέσεις με παραδοσιακά κράτη – μέλη της Ε.Ε. που γνωρίζουν την πραγματικότητα των ενιαίων πολιτικών και του νομικού πλαισίου της καλύτερα από το Λονδίνο.

Ιδιαίτερα με το Παρίσι από το 2007 προωθείται στρατηγική συνεργασία, με όλα τα θετικά που προσφέρουν TOTAL /ELF στα θέματα ενέργειας και υδρογονανθράκων προλειαίνοντας τον δρόμο για την ουσιαστική ενεργειακή συζήτηση που εξελίσσεται στον χώρο κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην πορεία του χρόνου (2004 – 2024) προστίθενται ακόμη περισσότεροι διεθνείς συνομιλητές για τη Λευκωσία (Ιταλία, Κατάρ, ΗΠΑ, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, ΗΑΕ).

Την τελευταία εβδομάδα εξελίσσονται και νέες διεθνείς πρωτοβουλίες και συνεργασίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, μεταξύ των οποίων και η συμφωνία συνεργασίας με το FBI για θέματα διαφθοράς. Κάθε θεσμοθετημένη στρατηγική συνεργασία συμπληρώνεται από συμφωνίες πληροφοριών και ασφάλειας, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η συμφωνία για την πάταξη της διαφοράς, που αξιολογείται ως ουσιαστική για την αποτροπή και πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας.

Όταν ο κανονιοβολισμός λήξης της νηστείας του Ραμαζανίου (10 Απριλίου) ακουστεί σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ε.Ε., αρχίζει ο τριήμερος εορτασμός του Αΐντ αλ Φιτρ, στην Τουρκία γνωστό, σε ελεύθερη μετάφραση, ως «Μπαϊράμι της ζάχαρης» (Seker Bayrami).

Ο κόσμος όμως δυστυχώς φαίνεται ότι θα συνεχίσει να κινείται με βία, πόνο, πίκρα του θανάτου. Το ελάχιστο που μπορούμε να προσφέρουμε στους μουσουλμάνους συμπολίτες μας στην πολυτάραχη εποχή μας είναι το δικαίωμα ισότιμου εορτασμού σύμφωνα με τη διακηρυγμένη ισονομία και την ισοπολιτεία των Ελλήνων.

Η διοίκηση να ενεργοποιηθεί έστω και τώρα, μία εβδομάδα πριν από τη μεγάλη εορτή των μουσουλμάνων συμπολιτών μας, παραμερίζοντας θρησκευτικές, συντεχνιακές διακρίσεις και γραφειοκρατία, που δεν μερίμνησε εγκαίρως για τις μικρές ποιοτικές λεπτομέρειες που εξασφαλίζονται από την Ελληνική Πολιτεία.

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.

Διαβάστε επίσης:

Δεξίωση στον Λευκό Οίκο για την Ημέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας – Ο… Μπαϊντενόπουλος και ο Αριστοτέλης (photos/videos)

Βολιβία: 14 νεκροί σε σύγκρουση λεωφορείου με φορτηγό – Δύο τραυματίες (video)

Γάζα: Στην Αίγυπτο ο διευθυντής της CIA για συμφωνία κατάπαυσης του πυρός – «Πράσινο φως» για παραδόσεις ανθρωπιστικής βοήθειας (video)