Το Θέατρο Πορεία συμμετέχει με τη σοφόκλεια εκδοχή της «Ηλέκτρας» στις 4 & 5 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Στην πρώτη του σκηνοθεσία στο αρχαίο δράμα ο Δημήτρης Ταρλόου καλεί με την παράστασή του το κοινό να αναμετρηθεί με ερωτήματα κρίσιμα.

Τι σημαίνει «αποκαθιστώ το δίκαιο»; Ποιο είναι το χρέος του καθήκοντος; Μπορεί κανείς να ζήσει με τις συνέπειες της βίας; Είναι η βία αναπόφευκτη λύση; Θα κλείσει η εκδίκηση τον κύκλο του αίματος; Είναι ποτέ δυνατή η λύτρωση; Και, τελικά, ποιος είναι ο ρόλος της αντίστασης όταν όλα φαίνονται χαμένα;

Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από ολοκληρωτισμούς και κοινωνική αδικία, σε μια εποχή όπου η βία και η εκδίκηση παρουσιάζονται συχνά ως «αναγκαίο κακό», η Ηλέκτρα του Σοφοκλή αποκτά ανατριχιαστική επικαιρότητα.

Δεν πρόκειται για μια τραγωδία που απλά αφηγείται την εκδίκηση. Είναι ένας καθρέφτης των ανθρώπινων διλημμάτων, της διαχρονικής σύγκρουσης ανάμεσα στη δικαιοσύνη και την ηθική.

Η παράστασή επιχειρεί να αναδείξει αυτή την πολυπλοκότητα, καθώς η Ηλέκτρα, μέλος της καταραμένης οικογένειας των Ατρειδών, μια γυναίκα παγιδευμένη σε αυτόν τον κύκλο αίματος και φρίκης, δεν αποτελεί απλά έναν τραγικό χαρακτήρα, αλλά μια προσωποποίηση του διλήμματος ανάμεσα στην ανάγκη για δικαιοσύνη και την ηθική επιταγή της αποφυγής της βίας.

Δεν είναι απλά ένα τραγικό πλάσμα της μοίρας, αλλά ένα δημιούργημα του χαρακτήρα της, ενός χαρακτήρα ολόψυχα δοσμένου στον αγώνα της για δικαιοσύνη.

Είναι, άραγε, και η ίδια θύμα της εμμονής της με την εκδίκηση ή μια φωνή αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα της εξουσίας; Και γιατί όταν το παλάτι απαλλάσσεται, πλέον, από τους τυράννους, εκείνη δεν περνάει το κατώφλι του; Μένει απλώς έξω από τον Οίκο που μισεί ή αρνείται να γίνει μέρος του συστήματος που πολέμησε με πάθος; Είναι, άραγε, ακόμα δέσμια των ακραίων συναισθημάτων που την καθόρισαν – του πόνου για τον θάνατο του πατέρα, το μίσος για τη μητέρα, τη νοσταλγία για τον χαμένο αδερφό; Ένα είναι βέβαιο: Το πάθος της δεν σιγάζει ούτε μετά την κάθαρση…

Στην Ηλέκτρα, ο ποιητής δεν δίνει απαντήσεις, οι θεοί απουσιάζουν, οι χρησμοί απλώς συμπίπτουν με τις ανθρώπινες αποφάσεις, η συνείδηση περνά σε δεύτερη μοίρα, οι Ερινύες δεν εμφανίζονται.

Παρ’ όλα αυτά, το τίμημα για τους επιζώντες είναι βαρύ. Αυτό, άλλωστε, το τίμημα της επιλογής και την ανθρώπινη ανάγκη για κάθαρση με κάθε κόστος μάς καλεί να αναλογιστούμε η σοφόκλεια Ηλέκτρα.

Εξάλλου, ο Σοφοκλής δεν θα μας δώσει άλλη ευκαιρία, δεν θα γράψει τριλογία: το δικό του έργο τελειώνει εδώ – εντός αυτών των 1.510 στίχων θαυμαστής συμμετρίας και λιτότητας θα διευθετηθεί κάθε μία από τις αμφιβολίες και τα ερωτήματα που έχει θέσει…

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς

Παίζουν: Γιάννης Αναστασάκης, Γρηγορία Μεθενίτη, Νικόλας Παπαγιάννης, Περικλής Σιούντας.

Στο ρόλο της Ηλέκτρας, το κοινό απολαμβάνει τη Λουκία Μιχαλοπούλου, Ορέστης είναι ο Αναστάσης Ροϊλός, ενώ Κλυταιμνήστρα η Ιωάννα Παππά.

Συμμετέχει 9μελης χορός.

Μουσικοί επί σκηνής: Φώτης Σιώτας, Τάσος Μισυρλής.

Διαβάστε επίσης:

Η Ηρώ Μπέζου και ο Χρήστος Θάνος γίνονται «Πολεμικοί ανταποκριτές» στην Πειραιώς 260 (Photos)

Φραγκούλης, Ανδριολάτου, Τοπαλίδου στην Επίδαυρο για τον «Ξένο» του Μαρμαρινού (Photos)

Ο Πάνος Βλάχος ταξιδεύει ως «Δον Ζουάν» σε όλη την Ελλάδα (Video)