Χωρίς προσδοκίες ετοιμάζεται για την επίσκεψη στην Τουρκία ο πρωθυπουργός, καθώς για το προσφυγικό ζήτημα το παζάρι που κάνει η τουρκική κυβέρνηση είναι μεγάλο, αφορά τους μεγάλους παίκτες και είναι πολύ πέρα από τις ελληνικές δυνατότητες παρέμβασης.

 

Χωρίς προσδοκίες ετοιμάζεται για την επίσκεψη στην Τουρκία ο πρωθυπουργός, καθώς για το προσφυγικό ζήτημα το παζάρι που κάνει η τουρκική κυβέρνηση είναι μεγάλο, αφορά τους μεγάλους παίκτες και είναι πολύ πέρα από τις ελληνικές δυνατότητες παρέμβασης. Όσο για τα διμερή ανοικτά ελληνοτουρκικά ζητήματα, αυτά είναι εδώ και χρόνια πακεταρισμένα στον διάλογο υπηρεσιακών παραγόντων των ΥΠΕΞ των δύο χωρών και μόνο μια ευνοϊκή πολιτική συγκυρία θα μπορέσει ίσως κάποια στιγμή να τα φέρει στο προσκήνιο και να δρομολογήσει εξελίξεις για την διευθέτησή τους. Η τρέχουσα περίοδος δεν ενδείκνυται για θεαματικές κινήσεις στα διμερή, υπογραμμίζουν τόσο στο Μαξίμου όσο και στο υπουργείο Εξωτερικών.

Αυτή η σύμπτωση απόψεων έχει τη σημασία της καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες  του «Π», υπήρξε έντονος σκεπτικισμός από την πλευρά του ΥΠΕΞ για την πραγματοποίηση της επίσκεψης στην Άγκυρα. Ωστόσο επικράτησε τελικά η άποψη ότι δεν έχει η ελληνική κυβέρνηση να χάσει κάτι από την επίσκεψη, έστω και αν τα αποτελέσματά της αποδειχτούν στο τέλος ανύπαρκτα.

 

Το προσφυγικό

Η ελληνική κυβέρνηση -όπως άλλωστε και οι Ευρωπαίοι Εταίροι- γνωρίζουν ότι η  Τουρκία ευθύνεται για την αυξημένη ροή μεταναστών. Η τουρκική κυβέρνηση, σύμφωνα με τις πληροφορίες της Αθήνας, έχει εντάξει το μεταναστευτικό πρόβλημα στο μεγάλο παιχνίδι που επιχειρεί να παίξει στη Συρία, διεκδικώντας από τους Ευρωπαίους που αντιμετωπίζουν τελικά την μεταναστευτική πίεση ανταλλάγματα σε τρία επίπεδα:

Πρώτον: οικονομικά. Ήδη έχει αποφασιστεί από την ΕΕ η καταβολή περί των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υποδομών  εγκατάστασης των προσφύγων.

Δεύτερον: επανεκκίνηση των ενταξιακών συνομιλιών ΕΕ – Τουρκίας και συμμετοχή της Τουρκίας στις συνόδους ως παρατηρητής. Ήδη έχει συμφωνηθεί να ανοίξει το κεφάλαιο 17 (περί οικονομικών  και νομισματικών κανόνων), ενώ η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί και προωθεί τη συμμετοχή της Τουρκίας στις συνόδους της ΕΕ, μόνο όμως για το ζήτημα του προσφυγικού προβλήματος.

Τρίτο και σημαντικότερο ωστόσο είναι το τουρκικό αίτημα – που αποτελεί τον πυρήνα της πολιτικής της στη Συρία- για τη δημιουργία μιας ζώνης υπό την προστασία των τουρκικών όπλων εντός του Συριακού εδάφους. Εκεί, σ’ αυτή τη ζώνη λέει η Άγκυρα ότι θα μπορούσε να συγκρατήσει το κύμα προσφύγων.

Ωστόσο, αυτή η τουρκική απαίτηση σκοντάφτει στο μεγάλο παιχνίδι που παίζουν οι υπερδυνάμεις στην Συρία, καθώς η ζώνη εδάφους που διεκδικούν οι Τούρκοι, μέλει να αποτελέσει τον διάδρομο προς τη θάλασσα του μελλοντικού κουρδικού κράτους, τουλάχιστον σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ.

Υπό αυτήν την έννοια η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν μπορεί  ακόμη και αν το επιθυμούσε να παρέμβει υπέρ της Άγκυρας…

Κατά τα λοιπά, πολύς θόρυβος θα συνεχίσει να γίνεται για τις κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο, κάτι που όπως τουλάχιστον υπογραμμίζουν παράγοντες της ελληνικής κυβέρνησης και του ΥΠΕΞ, είναι απλώς ανέφικτο να πραγματοποιηθεί…