Το άνοιγμα των αγροτικών µπλόκων, ώστε σήµερα να αρχίσει ο δι­άλογος όλων των αγροτών µε τον πρωθυπουργό, αλλά και η συνεν­νόηση Τσίπρα – Μητσοτάκη ώστε να συγκληθεί το Συµβούλιο Πολι­τικών Αρχηγών για το προσφυγικό – µε τήρηση χαµηλών τόνων από όλες τις πλευρές έως ότου γίνει η σύσκεψη – είναι µια καλή αρχή για το ξεµπλοκάρισµα τουλάχιστον στο εσωτερικό µέτωπο.

 

Το άνοιγμα των αγροτικών µπλόκων, ώστε σήµερα να αρχίσει ο δι­άλογος όλων των αγροτών µε τον πρωθυπουργό, αλλά και η συνεν­νόηση Τσίπρα – Μητσοτάκη ώστε να συγκληθεί το Συµβούλιο Πολι­τικών Αρχηγών για το προσφυγικό – µε τήρηση χαµηλών τόνων από όλες τις πλευρές έως ότου γίνει η σύσκεψη – είναι µια καλή αρχή για το ξεµπλοκάρισµα τουλάχιστον στο εσωτερικό µέτωπο.

Όλοι στο εσωτερικό της χώρας κατανοούν – και ευτυχώς το δείχνουν εµπράκτως – ότι το µεταναστευτικό / προσφυγικό είναι το κορυφαίο θέµα αυτής της περιόδου και ότι µπορεί να έχει επιπτώσεις τραγικές για την οικονοµία, την κοινωνία και τα εθνικά θέµατα.

Η χθεσινή «ανάσα» µε τη διατήρηση των συνόρων ανοιχτών έως την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής στις 7 Μαρτίου είναι µικρή για να προσφέρει ανακούφιση στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση έχει άλλωστε προεξοφλήσει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα κλείσουν τα σύνορά τους και θα µετατρέψουν – σε απόλυτη… συνεργασία µε την Τουρκία – τη χώρα µας σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης µεταναστών και προσφύγων.

Αυτή η σύσκεψη αρχηγών πρέπει να γίνει η αρχή για µια πολιτική συ­νεννόηση που θα βγάλει στην άκρη άσκοπες φωνές και καραγκιοζι­λίκια και θα σηµάνει την έναρξη διαµόρφωσης ενός πολιτικού σχεδί­ου που θα περιλαµβάνει όχι µόνο το µεταναστευτικό / προσφυγικό, αλλά και το µνηµόνιο, τον τρόπο εφαρµογής του και την προοπτική εξόδου από την κρίση και τη χρεοκοπία. Τα θέµατα αυτά είναι πακέ­το και η επαπειλούµενη υποβάθµιση της χώρας συνολική.

Το μεταναστευτικό / προσφυγικό, αν όλα εξελιχθούν άσχηµα για την Ελλάδα, µπορεί να τινάξει στον αέρα, εκτός από την κοινωνική συνοχή και ηρεµία, την οικονοµία και τους εθνικούς λογαριασµούς, µε αποτέλεσµα η αξιολόγηση να αργήσει ή να µην ολοκληρωθεί, µε συνέπειες τραγικές για τη χώρα. Είτε το θέλει είτε όχι, είτε το κατανοεί είτε όχι το πολιτικό σύστηµα, η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεµού.

Οι προσωπικές διαφορές και οι οξύνσεις του πρόσφατου παρελθό­ντος έχουν πλέον ατονήσει, αφού κρίσιµα πρόσωπα και πρωταγωνι­στές αυτών των εντάσεων έχουν φύγει από το προσκήνιο. Οι σηµερι­νοί πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν «νιτερέσα» που τους εµποδίζουν να συνεννοηθούν στα βασικά. Ούτε οι µέχρι τώρα αντιπαραθέσεις ούτε οι γραφικότητες µερικών µπορούν να σταθούν εµπόδιο.

Προφανώς δεν υπάρχει καµιά ανάγκη για οικουµενικά κυβερνητι­κά σχήµατα. Όµως η διερεύνηση των πολιτικών ορίων και αντοχών του καθενός µπορεί να αναδείξει εκείνη την πολιτική «περιοχή» µέ­σα στην οποία µπορεί να επιτευχθεί η µίνιµουµ συνεννόηση. Τέτοια δείγµατα έχουµε και µπορούν να υπάρξουν περισσότερα. Αρκεί όλοι να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.