«Το κόλπο είναι στημένο και έρχονται ορδές ανθρώπων οι οποίοι ”βιάζουν” την πατρίδα μας». Αυτή είναι η διαπίστωση του τραγουδιστή Νότη Σφακιανάκη, αυτό κατάλαβε, έτσι εξηγεί το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι φεύγουν από τον πόλεμο αναζητώντας μια ευκαιρία για να ζήσουν, αυτοί και τα παιδιά τους.

 

«Το κόλπο είναι στημένο και έρχονται ορδές ανθρώπων οι οποίοι ”βιάζουν” την πατρίδα μας». Αυτή είναι η διαπίστωση του τραγουδιστή Νότη Σφακιανάκη, αυτό κατάλαβε, έτσι εξηγεί το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι φεύγουν από τον πόλεμο αναζητώντας μια ευκαιρία για να ζήσουν, αυτοί και τα παιδιά τους.

Για τον Σφακιανάκη, σύμφωνα με όσα είπε σε συνέντευξή του, όλοι αυτοί οι άνθρωποι «δεν είναι πρόσφυγες! Είναι ριψάσπιδες. Δεν τους επιτέθηκε καμία άλλη χώρα, έφυγαν από την πατρίδα τους που έχει εμφύλιο πόλεμο. Και μην ξεχνάς, αυτοί οι άνθρωποι, γιατί εγώ τους έζησα όλο το καλοκαίρι στην Κω, έρχονται με πορτοφόλια, γεμάτα με χαρτονομίσματα των 500 ευρώ. Είναι απίστευτο αυτό που είδα».

Για το (κάθε) φασιστάκι , η παραποίηση των γεγονότων είναι η πεμπτουσία της τακτικής του. Η άγνοια  καλύπτεται από το χοντρό ψέμα που χρησιμοποιείται με τον πιο χυδαίο τρόπο για να δικαιολογήσει την απανθρωπιά του.  Η απανθρωπιά, η αποκτήνωση, είναι άλλωστε απαραίτητες προϋποθέσεις μαζί με την άγνοια για να φυτρώσει ο σπόρος του φασισμού.

Κατά καιρούς  οι κομμουνιστές, οι  Εβραίοι, οι μαύροι, οι ομοφυλόφιλοι οι τσιγγάνοι,  ήταν μιάσματα που έπρεπε να εξαφανιστούν στους φούρνους. Σήμερα  ο εχθρός σε πρώτο πλάνο είναι οι πρόσφυγες –που δεν είναι πρόσφυγες αλλά ριψάσπισδες- και έρχονται για να βιάσουν τη πατρίδα μας και θα πρέπει, προφανώς,  να αντιμετωπιστούν αναλόγως. Να τους πνίγουμε; Να τους πυροβολούμε; Να τους φυλακίζουμε; Το (κάθε) φασιστάκι  δεν προτείνει (προς το παρόν τουλάχιστον) ξεκάθαρα την «τελική» λύση. Την υπονοεί σαφέστατα, ωστόσο…

Το  (κάθε) φασιστάκι έχει βρει τον «εχθρό» του , τον εύκολο στόχο, αυτόν που φταίει για την προσωπική του μιζέρια , για το μαύρο βαθύ του σκοτάδι και γίνεται κήρυκας μισαλλοδοξίας. Και όσο τα λόγια του ακούγονται, τόσο αποθρασύνεται και όσο αποθρασύνεται τόσο πιο επικίνδυνος γίνεται. Γιατί ο εχθρός του δεν είναι τελικά οι κομμουνιστές, οι Εβραίοι, οι μαύροι, οι τσιγγάνοι… 

Ο μεγάλος εχθρός για το (κάθε) φασιστάκι  είναι  όλοι όσοι δεν είναι σαν αυτόν, η συντριπτική πλειοψηφία μιας κοινωνίας που  δεν φοβάται να αντιμετωπίσει το φασισμό και να τον  βάλει στη θέση του: στο περιθώριο…