Της Βάλιας Μπαζού 

Εάν κάποιος έχει την υποµονή και τον χρόνο να παρακολουθήσει οµιλίες υπουργών στη Βουλή, θα νοµίσει προς στιγµήν ότι ζει στην Ντίσνεϊλαντ. Ότι ζει σε µια χώρα που, αλλάζοντας απλώς τα καρέ, θα γίνει όµορφη και πολύχρωµη. Θα συναντηθεί µε την αισθητική, θα βρει τη θέση στο περιβάλλον, θα γί­νει συνώνυµη µεγάλων οραµάτων…

Της Βάλιας Μπαζού

[email protected]

Εάν κάποιος έχει την υποµονή και τον χρόνο να παρακολουθήσει οµιλίες υπουργών στη Βουλή, θα νοµίσει προς στιγµήν ότι ζει στην Ντίσνεϊλαντ. Ότι ζει σε µια χώρα που, αλλάζοντας απλώς τα καρέ, θα γίνει όµορφη και πολύχρωµη. Θα συναντηθεί µε την αισθητική, θα βρει τη θέση στο περιβάλλον, θα γί­νει συνώνυµη µεγάλων οραµάτων…

Για παράδειγµα, η οµιλία του ανα­πληρωτή υπουργού ΠΕΚΑ Νίκου Σηφουνάκη κατά τη συζήτηση του νοµοσχεδίου «Νέος Οι­κοδοµικός Κανονισµός». Ιδού ένα απόσπασµα: «Θεσµοθετούµε σή­µερα ένα µέρος νέου πλαισίου του ‘‘Οικοδοµείν’’ για το µέλ­λον, για το ανθρωπογενές περι­βάλλον, για την αύξηση του πράσινου στα ασφυκτιούντα πολεοδοµικά συ­γκροτήµατα. Θεσµοθε­τούµε κανόνες για µια σύγχρονη πόλη, για ένα σύγχρονο περιβάλλον µε σεβασµό στον ιστορικά δοµηµένο χώρο.

Θεσµοθετούµε για να αρχίσουµε επιτέ­λους στη χώρα µας να σχεδιάζουµε συλ­λογικά και συνολικά µε τους όρους και τα οράµατα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής». Η εικόνα που αποπνέει το απόσπασµα είναι ένα ροζ συννεφάκι δίπλα στο ου­ράνιο τόξο, µε υπόκρουση χαλαρωτικό ορχηστρικό… Μόνο που δεν έχει κα­µιά σχέση µε την πραγµατικότητα. Γιατί πρόκειται για µια οµιλία που δεί­χνει ότι ο οµιλητής κάνει πως αγνοεί το νοµο­θέτηµα το οποίο ο ίδι­ος υπογρά­φει.

Για παράδειγ­µα, ο Σύλλογος των Αρχιτεκτόνων βλέπει µια τελείως διαφορετική εικόνα του µέλλοντός µας… «Το νοµοσχέ­διο αγνοεί τον βασικό του ρόλο, ως πλαίσιο Πολεοδοµικών Εφαρµογών, µε απο­τέλεσµα να υιοθετεί οριζόντιες, κοινωνικά άδικες ρυθµίσεις, ασκώντας πολιτική γης επιστηµονικά έωλη και πολιτικά διαβλητή». Και ακόµα «προσεγγίζει το µείζον θέ­µα της δόµησης όχι επιστηµονικά, αλλά από τη σκοπιά της µέγιστης κερδοφορίας πάνω στη γη». Και ακόµα «εισάγει και θε­σµοθετεί τη λογική της κτηµαταγοράς στις πόλεις. (…) ∆ηµιουργεί ανισότητες ανά­µεσα στους πολίτες αυξάνοντας το χάσµα ανάµεσα σε οικονο­µικά ισχυρούς και ασθενέστερους».

Εκεί, δηλαδή, που ο Νίκος Σηφουνά­κης βλέπει µέσω του Νέου Οικοδοµι­κού Κανονισµού µια σύγχρονη πόλη, µε αύξηση του πρασίνου και αρχιτεκτονικά οράµατα, ο Σύλλογος Αρχι­τεκτόνων βλέπει τη λογική ενός κτηµατοµεσίτη. Και το άκρως περίεργο είναι ότι ο αναπληρωτής στην οµι­λία του υποστήριξε ότι «ο ΝΟΚ σ’ ένα ενοποιηµένο κείµενο εί­ναι αποτέλεσµα συνεργασί­ας των πιο έγκριτων αρχιτε­κτόνων και πολεοδόµων, της µικτής επιτροπής ΥΠΕΚΑ-ΤΕΕ και ΣΑ∆ΑΣ». Άλλα λόγια ν’ αγαπιόµα­στε…