Τη δικαίωσή του… βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όσα ακολούθησαν τη συμφωνία των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργα­σίας: κατά τη διάρκεια της προεκλο­γικής περιόδου τα στελέχη της αξι­ωματικής αντιπολίτευσης προσέδι­δαν προοπτική… ακυβερνησίας στην εκλογή της Ν.Δ. ως πρώτου κόμμα­τος, απαντώντας στην κινδυνολογία που ταύτιζε την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ με την καταστροφή. 

Τη δικαίωσή του… βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όσα ακολούθησαν τη συμφωνία των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργα­σίας: κατά τη διάρκεια της προεκλο­γικής περιόδου τα στελέχη της αξι­ωματικής αντιπολίτευσης προσέδι­δαν προοπτική… ακυβερνησίας στην εκλογή της Ν.Δ. ως πρώτου κόμμα­τος, απαντώντας στην κινδυνολογία που ταύτιζε την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ με την καταστροφή. 

Ταυτόχρονα, με το ξήλωμα του υφυπουργού Ναυτιλίας Γ. Βερνίκου, έπειτα από δική του παρέμβαση, εμφανίζεται να βάζει γκολ… από τα αποδυτήρια. 

Ακόμη κι αν ο σκόπελος του σχη­ματισμού του κυβερνητικού σχήμα­τος ξεπεραστεί και καταφέρουμε να φτάσουμε ώς τις προγραμματικές δη­λώσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημοσίως δια­τυπώσει την αμφιβολία του ότι η κυ­βέρνηση αυτή μπορεί να μακροημε­ρεύσει δεδομένου του μνημονιακού προσανατολισμού της. Ως γνωστόν, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί εξ ορισμού καταστρο­φή την εφαρμογή του μνημονίου και όχι την ακύρωσή του. Η κοινωνική και οικονομική αποδόμηση της χώρας που επιφέρει η τήρηση των μνημονιακών όρων είναι για την Κουμουνδού-ρυ «προάγγελος» κοινωνικής έκρη­ξης. Υπό αυτό το σκεπτικό τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ βλέπουν στον ορίζο­ντα αστάθεια και όχι σταθερότητα. 

Κυβέρνηση μνημονίου 

Όσο για τον μνημονιακό προσανα­τολισμό της κυβέρνησης, αυτός, κατά τα επιτελικά στελέχη του σχήματος, αποτυπώνεται τόσο στην προγραμμα­τική συμφωνία όσο και στη σύνθεση της κυβέρνησης. Ειδικότερα, μιλούν για «κυβέρνηση με δεξιό μνημονιακό πρόσημο που ξέχασε αμέσως τις όποιες εξαγγελίες για επαναδια­πραγμάτευση και μικρό και ευέλικτο υπουργικό σχήμα». Και προσθέτουν: «η δε συνεισφορά των εταίρων, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, σε αυτή τη δεξιά κυ­βέρνηση μπορεί να είναι με “ολίγη” από εξωκοινοβουλευτικά τους στελέ­χη, αλλά είναι και οι δύο εξ ολοκλή­ρου συνυπεύθυνοι τόσο για τη σύνθε­ση όσο και για τον πολιτικό της προ­σανατολισμό». 

Ειδικά η επιλογή του Βασίλη Ράπανου και στη συνέχεια του βασιλικότερου του βασιλέως Γιάννη Στουρνάρα για το υπουργείο Οικονομικών, κατά την εκτίμησή τους, στέλνει σήμα για την «πιστή εφαρμογή του μνημονί­ου». 

Από την Κουμουνδούρου προβάλ­λουν πλέον τη θέση ότι αυτοί που κινδυνολογούσαν προεκλογικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί στην ακυβερνησία ού­τε ικανοί είναι «να συγκροτήσουν με επάρκεια ένα κυβερνητικό σχήμα» ούτε έτοιμοι για διαπραγμάτευση, κι επιπλέον «καίνε» τις όποιες, λιγοστές πλέον, ευκαιρίες έχει η χώρα για δι­απραγμάτευση που θα επιφέρει μια δίκαιη λύση εντός ευρωζώνης. Τη θέ­ση αυτήν εξέφρασε κι επίσημα χθες ο Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις του για τη Σύνοδο Κορυφής, λέγοντας ότι «ο λαός έβαλε ψηλά τον πήχη για τη Σύνοδο Κορυφής στις 28 του μήνα», όμως η κυβέρνηση «δεν θα προσπα­θήσει καν να τον υπερβεί και θα πε­ράσει από κάτω» προσθέτοντας ότι «όσο περνάει ο καιρός, οι ευκαιρίες θα συρρικνώνονται δραματικά». 

Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει το προεκλογικό του επιχείρημα ότι η μνημονιακή πολιτική οδηγεί στην έξοδο από την ευρωζώνη, καθώς και πως ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του στέκουν «άβουλοι» και χωρίς ουσια­στική διάθεση διαπραγμάτευσης απέ­ναντι στη Μέρκελ. 

Σε αυτό το κλίμα ήρθε και η ανακοί­νωση του Γραφείου Τύπου να σχολιά­σει τη δήλωση της Μέρκελ ότι όσο ζει δεν θα υπάρξει ευρωομόλογο: «Η νέα κυβέρνηση μένοντας αμέτοχη στις δι­αμορφούμενες εξελίξεις, όντας προσκολλημένη στο μνημόνιο, ανήκει ουσιαστικά στις δυνάμεις που με την πολιτική τους οξύνουν την κρίση». 

Επί της ουσίας, ο Τσίπρας, προσπαθώντας να προλάβει τα γεγονότα, επιχειρεί να ρίξει προκαταβολικά στον Σαμαρά την ευθύνη για τη διαφαινόμενη κατάληξη των συνομιλιών με την Ευρώπη και την τρόικα, ώστε

♦  να αντικρούσει απόψεις που προ­σπαθούν να βάλουν στο κάδρο της ευθύνης τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αρνήθηκε να… συνεισφέρει στην «εθνική» προσπάθεια και

♦ να προλάβει όσους θα προσπαθή­σουν να «συκοφαντήσουν» εν γένει το «εργαλείο» της σκληρής διαπραγ­μάτευσης στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ βασίζει τη θέση του για συνολική λύση εντός της ευρωζώνης. 

Κι ενώ το εναρκτήριο λάκτισμα της κυβέρνησης δεν έχει ακόμη δοθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια ιδέα της αντιπολί­τευσης που θα ασκήσει και η οποία επιβεβαιώνει τη ρητορική του κατά της διαπλοκής και των συμφερόντων: υπογράμμισε, με ανακοίνωσή του, το ασυμβίβαστο συμμετοχής πολιτικών προσώπων σε off shore εταιρείες και ζήτησε εξηγήσεις για το αν ο Γιώρ­γος Βερνίκος έχει οποιαδήποτε σχέ­ση με τη Vernicos Offs hore Group SA με έδρα τα νησιά Μάρσαλ. Μέσα σε λίγες ώρες ο υφυπουργός Ναυτιλίας έγινε παρελθόν για την κυβέρνηση. 

Σε δυο φάσεις 

Πάντως, οι καθυστερήσεις που συ­νοδεύουν την ανάληψη καθηκόντων της κυβέρνησης – όταν με το καλό γίνει αυτό – λόγω και της υγείας του πρωθυπουργού, δίνουν τον απαιτού­μενο χρόνο στον ΣΥΡΙΖΑ να ασχολη­θεί με το ζήτημα της ανασυγκρότη­σης και οργανωτικής του διεύρυνσης στην πορεία της ενοποίησης. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, όπως προκύπτει από τη βασική κατεύθυν ση που καταθέτει η εισήγηση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στην Πανελ­λαδική Συντονιστική Επιτροπή που θα συνεδριάσει το Σαββατοκύριακο, η πορεία αυτή φαίνεται ότι θα συντε­λεστεί σε δύο φάσεις: 

Θα προηγηθεί μια Πανελλαδική Συνδιάσκεψη το φθινόπωρο, πιθανό­τατα τον Οκτώβριο, η οποία θα επι­κυρώσει μια μεταβατική κατάσταση, κατά την οποία θα συγκροτηθούν ενι­αία όργανα, παράλληλα με τα οποία θα υπάρχει η λειτουργία των συνι­στωσών. 

Θα ακολουθήσει «ιδρυτικό» συ­νέδριο (σε εισαγωγικά διότι από τον ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για «μετασχηματισμό» του συμμαχικού ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολυτασικό κόμμα και όχι για ίδρυση νέου κόμματος), σε χρόνο που πιθανότατα θα προσδιοριστεί στην παρα­πάνω συνδιάσκεψη. Οι σκέψεις που έχουν συζητηθεί όσον αφορά το χρο­νοδιάγραμμα μιλούν για το επόμενο καλοκαίρι ή και νωρίτερα, αν και κά­ποιοι εκτιμούν ότι ο χρόνος του συνε­δρίου πρέπει να μείνει ανοιχτός και να συνυπολογιστεί ο «βαθμός ωρί­μανσης» της νέας κατάστασης. 

Όσον αφορά τα όργανα που θα υπηρετήσουν την ενιαία λειτουργία του κόμματος, σύμφωνα με τις πρώ­τες σκέψεις που διατυπώθηκαν στη Γραμματεία και συγκεράστηκαν στην εισήγηση, θα συγκροτηθεί μια ενιαία Κεντρική Επιτροπή, η οποία θα εκλέξει τη νέα Γραμματεία, ενώ θα υπάρξουν και άλ­λα μεσαία όργανα. Στην Κεντρική Επιτροπή, κάποια μέλη θα εκπροσωπούνται αριστίνδην (π.χ. εκπρόσωποι των συ­νιστωσών), ένα ποσοστό μελών θα αποτελείται από τους εκπροσώ­πους των περιφε­ρειακών οργανώ­σεων και ένα ακόμα ποσοστό θα εκλέγεται απευθείας από το Συνέ­δριο. 

Ωστόσο, μέχρι τον  Σεπτέμβριο ηπροσπάθεια θα επι­κεντρωθεί στην ένταξη κι εγγραφή νέων μελών στις οργα­νώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μπορέσει να οικοδομηθεί μια αμφίδρομη σχέ­ση, που θα έχει και οργανωτικά χαρακτηριστικά, με τον κόσμο που στήρι­ξε τον ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, είτε μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις είτε μετέ­χοντας και σε οργανωτικά ζητήματα. 

Χωρίς να αποκλείεται η ένταξη με­λών στις συνιστώσες, το επιδιωκόμε­νο είναι να υπάρξει ένταξη νέων με­λών στις επιτροπές και οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, στην πορεία προς την ενοποίηση, το πιθανότερο είναι ότι θα επέλθει η «δι­άχυση» των συ­νιστωσών εντός του ενιαίου πια ΣΥΡΙΖΑ και η λει­τουργία τους πια στο πλαίσιο «τάσεων» ή ιδεολογικοπολιτικών ρευ­μάτων. 

Οι λεπτομέρειες της εισήγη­σης θα συζητηθούν στη συ­νεδρίαση του Σαββατοκύριακου και από ’κεί θα πάρει τον δρόμο για τις οργανώ­σεις και τις ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις, που θα συ­νεχιστούν ολόκληρο τον Ιούλιο. Η πρόταση θα πάρει την οριστική της μορφή αφού ολοκλη­ρωθεί αυτή η διαδικασία.