search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 01:55
MENU CLOSE

Έκθεση «Άτη» στην γκαλερί Άλμα: O Κώστας Λάβδας μας βάζει στο κάδρο μιας άλλης εποχής (Photos)

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 2145
1-10-2020
04.10.2020 03:00
12.jpg

 

H γκαλερί Άλμα παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση του Κώστα Λάβδα «Άτη», με τον καλλιτέχνη να επιχειρεί με τη ζωγραφική του να μας βάλει στο κάδρο μιας άλλης εποχής, σε μια κρίση τα χαρακτηριστικά της οποίας δεν είναι ευδιάκριτα, δεν ερμηνεύονται εύκολα και δεν αναζητούν λύσεις. Ένας καταιγισμός έντονων χρωμάτων, πρόσωπα «σαλταρισμένα» σε πλάνα αμοντάριστα, θύματα ενός ξέφρενου ρομαντισμού στα σοκάκια της απόγνωσης..

Άλλωστε, η Άτη είναι αυτό που συνδέει τα πρόσωπα του Κ. Λάβδα. Το θόλωμα αυτό του μυαλού που επέφερε ο θεός στον άνθρωπο όταν εκείνος, με την Ύβριν του, ξεπέρασε το ανθρώπινο μέτρο, διαταράσσοντας την κοσμική τάξη. Κι έπειτα, η Νέμεσις. Ο υβριστής τιμωρούταν για όσα παράλογα είχε πράξει ως συνέπεια της Άτης για να έρθει αμέσως μετά η Τίση ή, αλλιώς, η αποκατάσταση της κοσμικής τάξης.

Παρομοίως, και οι ήρωες του ζωγράφου προβάλλουν «λοξοί», σε μια διάταξη που ανατρέπει τη λογική της εικόνας. Τα λυγισμένα, σχεδόν παραμορφωμένα σώματά τους μοιάζουν να ακροβατούν ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό. Γκροτέσκες φιγούρες που παραπέμπουν στην αισθητική των κόμικς, ξεσηκώνουν στίχους από τα ’90s, τα χρόνια της εφηβείας του Λάβδα, με τραγούδια των Nirvana, των Sonic Youth και των Metallica, επιχειρώντας να δραπετεύσουν από την πραγματικότητα, κρατώντας τα κινητά τους τηλέφωνα. Οι κλασικές κορνίζες που πλαισιώνουν τα έργα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την  pop αισθητική τους, λες και προσπαθούν να ξεγελάσουν το «συντηρητικό» μάτι, παραπέμποντας σε χρόνια νοσταλγικά και ανέμελα.

Οι υποθέσεις οικογενειακές. Τόσο οικείες και συνάμα, τόσο ανομολόγητες… Το «χρυσό κορίτσι» που παραμορφώνεται στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει τα «θέλω» της μητέρας της, μπροστά σε έναν πατέρα – δεσπότη που κρατά με υπερηφάνεια το όπλο – σκήπτρο (και φαλλικό σύμβολο). Πιο ‘κει, το εξοργισμένο αγόρι μοιάζει έτοιμο να βυθιστεί στον άγριο κόσμο του φανατισμού, κάτω ακριβώς από το πορτραίτο του Χίτλερ, τη στιγμή που ο πατέρας  απολαμβάνει αμέριμνος τη δροσιά του κλιματιστικού. Το κορίτσι που, ανυποψίαστο, χαζεύει στο κινητό, ενώ ζει κυριολεκτικά κάτω από σκουπίδια και πιο δίπλα ένας γυμνός άντρας, πεταμένος στον καναπέ να παρακολουθεί τη ζωή στην τηλεόραση, ενώ μια θεία ήσυχη και υποτονική στο μπαλκόνι, «πνίγεται» στο σκοτάδι…

Κι από την άλλη,  ο Λάβδας, ο οποίος αφού σε άλογη κατάσταση έχει γεμίσει τα όπλα του στο οικογενειακό τραπέζι, ακούγοντας τις προτροπές των συνομηλίκων του μέσα από στίχους των Offspring να βγει έξω και να παίξει, εγκαταλείπει το εφηβικό δωμάτιο για να αντικρίσει έναν κόσμο σκληρό, απρόθυμο, απελπισμένο… Γίνεται μάρτυρας και αφηγητής μιας κοινωνίας καταθλιπτικής, με τη γυναίκα στο δέντρο να τραγουδά Doors και «I’ve been down so Goddamn long, that it looks like up to me», έναν τελάλη της λαγνείας να παραφράζει το «Come (cum) as you are», την Περσεφόνη να ανεβαίνει για τη «θητεία» της στον επάνω κόσμο ο οποίος, ωστόσο, δεν διαφέρει και τόσο από τον κάτω, μ’ ένα πολεμικό σκηνικό όπου τα παιδιά αιωρούνται σαν μπαλόνια ανάμεσα σε γη και ουρανό, ενώ στο βάθος ένα ανθρώπινο «σμήνος» επιβιβάζεται σε βάρκες, αγνοώντας τους στρατιώτες που περιμένουν με το κινητό – όπλο ανά χείρας.

Κοντά σε αυτά τα «παγωμένα» από τον φόβο πρόσωπα, ένας άγγελος έρχεται να συνδέσει την  Άτη με τη βούληση του θεού («μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» όπως αναφέρεται στο έργο), ενώ ο Βασιλιάς του Τίποτα, που πάντα επιθυμούσε να παίζει τον βασιλιά και τελικά απέμεινε μόνο με τον τίτλο, αυτοκτονεί καθώς συνειδητοποιεί ότι τίποτα από αυτά που κυνήγησε δεν είχε τελικά σημασία…

Μέσα από οικείες εικόνες αναδύεται ένας κόσμος ασφυκτικός, γεμάτος συμβολισμούς. Αδρά περιγράμματα με αντιθέσεις των βασικών χρωμάτων σε κορεσμένους τόνους και μορφές που εκτείνονται είναι η εικονογραφία που έκανε τον Λάβδα ιδεαλιστή στη σύνθεση του συνόλου, αλλά και ρεαλιστή στην έκφραση της λεπτομέρειας.

Ο χρόνος στα έργα του βιώνεται καθαρά ψυχολογικά, καθώς μετατρέπεται σε μια διάσταση της συνείδησης. Βαθιά ψυχαναλυτική, η ζωγραφική του αναδεικνύει φοβίες, απωθημένα, φαντασιώσεις, προσδοκίες και διαψεύσεις, με τρόπο που πλησιάζει στα όρια του γκροτέσκου.

Η ζωγραφική του Λάβδα εστιάζει σε μια προβληματική που ξύνει κάτω από την επιφάνεια, φέρνοντας με πικρό χιούμορ μια αλήθεια επιμελώς κρυμμένη και, συνήθως, τραγική.

Παρά το γεγονός ότι φαίνεται εσωστρεφής, η ζωγραφική αυτή στην πραγματικότητα είναι βαθιά πολιτική και ο Κώστας Λάβδας δείχνεται ώριμος κι ας έχει το βλέμμα του στραμμένο στην εφηβεία…

ΙΝFΟ

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 17 Οκτωβρίου 2020

alma – Contemporary Art Gallery, Υψηλάντου 24, Κολωνάκι

Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή 11.00 – 14.30 και 17.30 – 21,00 | Τετάρτη – Σάββατο 11.00 – 15.00

Τηλ.: 2114003160 | www.galleryalma.com

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 01:15