Στις ορεινές περιοχές συ ναντάμε κατά κανόνα εκ κλησάκια του Προφήτη Ηλία και στις νησιωτικές του Αϊ Νικόλα. Και το μόνο που μπορεί να ευχηθεί κανείς είναι να είναι πράγ ματι θαυματουργοί οι εν λόγω άγι οι δεδομένου ότι στους τόπους της εμβέλειάς τους οι γιατροί είναι είδος υπό εξαφάνιση.

Μετά το πρόβλημα της Ιθά κης που λύθηκε την περασμένη εβδομάδα (τα παιδιά της Ιθάκης θα έχουν στο εξής, ύστερα από χρόνια, τον παιδίατρό τους) ήρθε στο προσκήνιο το πρόβλημα της Αρκαδίας. Με εξαίρεση το Κέντρο Υγείας του Άστρους, τα υπόλοιπα 4 Κέντρα Υγείας του νομού, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων που ζουν σε σημαντική απόσταση από τα νοσοκομεία των πλησιέστερων αστικών κέντρων, δεν διαθέτουν παιδιάτρους. Και βέβαια, το πρό βλημα είναι γενικότερο. Σημαντι κές ελλείψεις παρατηρούνται και σε άλλες ειδικότητες.

Απ’ την άλλη, οι σημερινοί κάτοι κοι των περιοχών αυτών είναι κατά ένα μέρος μετανάστες, οι οποίοι συμβάλλουν στο να αποσοβηθεί η ερήμωση και να διατηρηθεί ένα αξιοπρεπές ισοζύγιο ανάμεσα στους πληθυσμούς πόλεων και χωριών. Χρειάζονται και αυτοί πε ρίθαλψη. Όπως όλοι.