Σάλο έχει προκαλέσει η παραδοχή του γνωστού παρουσιαστή του BBC, Ρέι Γκόσλινγκ, ότι έβαλε τέλος στη ζωή του συντρόφου του που πέθαινε από AIDS. Ο 70χρονος παρουσιαστής, επιβεβαίωσε πως βοήθησε τον φίλο του να γλιτώσει από τα βάσανά του, πνίγοντάς τον με ένα μαξιλάρι και μάλιστα στο χώρο του νοσοκομείου. Ο Ρέι Γκόσλινγκ επεσήμανε ακόμη, πως δεν το μετάνιωσε στιγμή, αφού δεν έκανε τίποτα άλλο από το να κρατήσει το λόγο του, τον οποίο είχε δώσει στον σύντροφό του για την περίπτωση που ο πόνος γινόταν ανυπόφορος.

«Οι γιατροί είχαν πει ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο και εκείνος βασανιζόταν από αφόρητους, αφόρητους πόνους. Έπιασα το μαξιλάρι και το κράτησα στο πρόσωπό του μέχρι που πέθανε», δήλωσε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως «υπάρχουν φορές που πρέπει να φανείς γενναίος και να πεις… στα κομμάτια ο νόμος»…

Από την πλευρά της, η βρετανική αστυνομία διερεύνησε την υπόθεση του βετεράνου παρουσιαστή, επειδή η υποβοηθούμενη αυτοκτονία παραμένει παράνομη στη Βρετανία και επισύρει ποινή κάθειρξης μέχρι και 14 έτη και προέβη στη σύλληψή του. Την ίδια ώρα, η υπόθεση έχει αναθερμάνει τη συζήτηση για τη νομική και ηθική πλευρά της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.

Το ερώτημα πάντως παραμένει αναπάντητο αν και στις μέρες μας, δεκάδες Βρετανοί σε καταληκτικό στάδιο μεταβαίνουν σε ελβετική κλινική, όπου η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι νόμιμη και οι συγγενείς των ασθενών βοηθούν τους δικούς τους να θέσουν τέλος στη ζωή τους με τη συγκατάθεση του νόμου…

Το ζήτημα πάντως της ευθανασίας και της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας είναι αλήθεια πως έχει συζητηθεί πολύ και οι απόψεις… ποικίλουν. Κάποιοι πιστεύουν πως η απαγόρευση της ευθανασίας αποτρέπει τα μέλη μιας κοινωνίας να αυτοκτονήσουν, ώστε να προστατευτεί η ίδια –με το στανιό δηλαδή-, άλλοι πιο θρησκευόμενοι προβάλλουν την εξουσία του Θεού πάνω στην αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής και ορισμένοι –ίσως πιο λογικοί- την αποδέχονται πλήρως. Η αλήθεια είναι πως έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται και πως μόνο όταν φτάσει κανείς να δει τον άνθρωπό του να υποφέρει και να μην έχει καμία –επιστημονικά βασισμένη- ελπίδα να βελτιωθεί, μπορεί να αντιληφθεί το αδιέξοδο που αναμφισβήτητα υφίσταται και να κρίνει ανάλογα…