Όλα τα μέτρα που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο φύλλο (17.6) συνδυάζονται σε ένα εκρηκτικό – κοινωνικά, εργασιακά και ασφαλιστικά – μείγμα με τις μηδενικές αυξήσεις για τους εργαζομένους και συγκεκριμένα: Για μεν τον ιδιωτικό τομέα: μηδενικές αυξήσεις για την τριετία 2010 – 2013 πρότειναν οι εργοδοτικές οργανώσεις (έμποροι, επαγγελματοβιοτέχνες) στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τη ΓΣΕΕ για την κατάρτιση της νέας Εθν. Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία καθορίζει τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια στον ιδιωτικό τομέα.

Για μεν τον ιδιωτικό τομέα: μηδενικές αυξήσεις για την τριετία 2010 – 2013 πρότειναν οι εργοδοτικές οργανώσεις (έμποροι, επαγγελματοβιοτέχνες) στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τη ΓΣΕΕ για την κατάρτιση της νέας Εθν. Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία καθορίζει τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια στον ιδιωτικό τομέα.

Για δε τον ευρύτατο δημόσιο (συμπεριλαμβανομένων και των ΝΠΙΔ) ήδη ο Ν. 3833/2010 «Προστασία της εθνικής οικονομίας – Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» πλην των σημαντικών περικοπών αποδοχών επιβάλλει ήδη και το πάγωμα μελλοντικών αυξήσεων, καταργώντας όμως μονομερώς το ίδιο το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης των κοινωνικών εταίρων. Συγκεκριμένα στο άρθρο 3 – Εισοδηματική πολιτική έτους 2010 προβλέπεται ότι:

1 Από την έναρξη ισχύος του παρόντος και μέχρι 31.12.2010 απαγορεύεται η συνομολόγηση, καθώς και η χορήγηση ή η καταβολή, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο, αυξήσεων στις κάθε είδους, φύσεως και ονομασίας αποδοχές των λειτουργών, υπαλλήλων και εργαζομένων κατά την ίδια χρονική περίοδο και με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο Δημόσιο εν γένει, τα ΝΠΔΔ, τους ΟΤΑ, καθώς και τα ΝΠΙΔ που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και στις δημόσιες επιχειρήσεις που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 1 παρ. 5 και 2 παρ. 2, πέραν των συνολικών αποδοχών που καταβάλλονται κατά τη δημοσίευση του παρόντος, όπως οι αποδοχές αυτές αναπροσαρμόζονται με την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 και 2.

2 Η απαγόρευση αυτή: (α) καλύπτει κάθε συνομολόγηση αυξήσεων που γίνεται με γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητικής απόφασης, υπουργικής απόφασης ή οποιουδήποτε είδους διοικητικής πράξης κανονιστικού χαρακτήρα ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, (β) ισχύει για όλους τους εργαζομένους χωρίς εξαίρεση, στους φορείς της προηγούμενης παραγράφου, που συνδέονται είτε με σχέση δημοσίου δικαίου είτε με σύμβαση ή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, (γ) καλύπτει κάθε είδους αύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων, δηλαδή τους μισθούς, τα ημερομίσθια, τα ωρομίσθια, τα επιδόματα, τα βοηθήματα ή τις οποιεσδήποτε άλλες παροχές προς αυτούς (μπόνους κ.λπ.), κατά οποιονδήποτε τρόπο και με οποιαδήποτε μορφή ή ονομασία επιχειρείται, είτε με αύξηση υφιστάμενων είτε με θέσπιση ή συνομολόγηση νέων τέτοιων αποδοχών ή παροχών.