«Σαμαράκια» για την οικονομία πρότεινε ο πρόεδρος της Ν.Δ., για τον οποίο, όπως φαίνεται, η Ιστορία της χώρας μετρά έναν μόλις χρόνο.

«Σαμαράκια» για την οικονομία πρότεινε ο πρόεδρος της Ν.Δ., για τον οποίο, όπως φαίνεται, η Ιστορία της χώρας μετρά έναν μόλις χρόνο.

Άνετος, σα να μην τρέχει τίποτα, ως άνθρωπος δίχως μνήμη, άρα και κρίση, εξαπολύει ανοησίες πρώτου μεγέθους επιβαρύνοντας το επιβαρημένο νευρικό σύστημα κάθε νοήμονος πολίτη.

Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει, καθώς φαίνεται, είναι ότι η χώρα περνά μια βαθύτατη κρίση, για την οποία δεν είναι της παρούσης να καταλογίσουμε αναλογικά ευθύνες. Άλλωστε, σε παρόμοιες περιπτώσεις αυτό το πράττει πάντα στο μέλλον η Ιστορία. Αυτό που επείγει είναι να σωθούμε ως χώρα, ως κοινωνία, ως πολίτες.

Η κρίση, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν είναι θέμα κομματικό, είναι εθνικό ζήτημα. Αυτή η άσκηση πολιτικής αποκαλύπτει τη χυδαιότητα του πολιτικού μας συστήματος. Ενός συστήματος εγκληματικά αδιάφορου απέναντι στην πατρίδα και στο μέλλον της, στους πολίτες και την ευτυχία τους.

Το κόμμα θεωρείται (από όλους) το υπέρτατο οχυρό του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Τα κομματικά συμφέροντα εννοείται ότι προέχουν των εθνικών. Η παράταξη ταυτίζεται με την πατρίδα και η πατρίδα μπαίνει στην υπηρεσία της παράταξης. Πρέπει να έρθει επιτροπή εμπειρογνωμόνων για να εκτιμήσει πόσο έχασε το δημόσιο από τη συναλλαγή του με τον Εφραίμ και τον Αρσένιο.

Φαίνεται πως κανείς δεν φορά τελικά παντελόνια… στη Ν.Δ.! Είναι δυνατόν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ψελλίζει τέτοιες κραυγαλέες αιτιάσεις που δεν θα τολμούσε να ισχυριστεί παιδί του νηπιαγωγείου; Δεν ντρέπεται κανείς στη Ρηγίλλης του Αντωνάκη, που η τελευταία του πολιτική πράξη ήταν να μεταγράψει τον αρχαίο ναό από την Ηλεία… στη Μεσσηνία;

Η δεξιά δεν μοιάζει αμετανόητη, είναι αμετανόητη – και το χειρότερο είναι ότι συντηρεί μια απαρχαιωμένη και καταστροφική πολιτική πρακτική του εφιαλτικού για τη χώρα τρίπτυχου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια».