Μετά και τις τελευταίες δραματικές για την χώρα μας και την ευρωζώνη εξελίξεις θεωρώ ότι πετύχαμε, με τα δεδομένα που είχαμε δημιουργήσει ως την έσχατη στιγμή, ότι καλύτερο μας απέμενε: για την ακρίβεια πετύχαμε μια τελευταία ευκαιρία.

Τέλος όσοι επένδυαν και έδιναν τα ρέστα τους  στη χρεωκοπία της χώρας ας κάνουν ένα διάλλειμα …

Ωστόσο – τα έχουμε πει χιλιάδες φορές πλέον – αυτό που καταρρέει , όσον μας αφορά, είναι η παλαιοκομματική αντίληψη της πολιτικής, η οποία μας κρατά σταθερά και αμετακίνητα αιχμάλωτους μιας ασύδοτης και ψευδεπίγραφης ανάπτυξης της οποίας τα σπασμένα πληρώνουμε σήμερα όλοι,   δίκαια ή άδικα ¨αν μπορεί να λεχθεί κάτι ανάλογο. Γιατί και η κοινωνία έχει τις δικές της αναλογικές ευθύνες για το πολιτικό σύστημα που επιλέγει. Η κοινωνία αντανακλά ακριβώς το πολιτικό της σύστημα και τους πολιτικούς της. Αυτά είναι γνωστά και τα αρνούνται μόνο οι οπαδοί ολοκληρωτικών συστημάτων, που των οποίων την εμπειρία την γνώρισε … η ανθρωπότητα. Όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας γνωρίζουν πολύ καλά ότι το σύστημα ήταν σαθρό. Ωστόσο όλοι μας το θυμηθήκαμε όταν άρχισαν να κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις και όχι όταν αυτοί ανέβαιναν ιλιγγιωδώς δίχως στοιχειώδη ανταποδοτικότητα. Όλοι γνωρίζαμε τα πάντα. Αυτό είναι δεδομένο.