Η εικονική πραγματικότητα περί εξόδου από το τούνελ, αναπτυξιακής προοπτικής και περιβάλλοντος οικονομικής και πολιτικής ασφάλειας, την οποία με κόπο φιλοτεχνούσαν η κυβέρνηση και τα συμβεβλημένα ΜΜΕ από την επισημοποίηση της μεγάλης δόσης των 50 δισ. ευρώ και ύστερα, είναι ήδη αρκετά θολή.

Το νέο «δόγμα»
Σε αυτό το ναρκοπέδιο, για το οποίο το «Π» έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στο περασμένο φύλλο με αφορμή τη δημοσκόπηση της Pulse, είναι υποχρεωμένη να κινείται η κυβέρνηση. Μετά την κατ’ ουσίαν παράκαμψη της Βουλής και την εισαγωγή του μοντέλου «διακυβέρνησης» μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, ήδη προχώρησε στη χρήση σιδηράς πυγμής εις βάρος των απεργών στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας.
Τώρα έχει μπροστά της τις κινητοποιήσεις των αγροτών και θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμη εστίες έντασης. Παρά τη διάλυση και την απουσία του κρατικοδίαιτου και εξαρτημένου από τα κόμματα εξουσίας συνδικαλισμού, παρά τη δυσπιστία του κόσμου προς τα συνδικάτα, η κυβέρνηση γνωρίζει μια απλή αλήθεια: αν αφήσει τις σκόρπιες εστίες να γίνουν μια μεγάλη φωτιά, θα είναι σχεδόν αδύνατον να τα βγάλει πέρα. Τρέχει λοιπόν να επιβάλει εγκαίρως κοινωνικό σιωπητήριο διά της βίας.
Αν η κατάσταση της ξεφύγει τώρα, τι θα γίνει όταν θα έχει να αντιμετωπίσει πολύ πιο οργανωμένα, ισχυρά και δυναμικά συνδικάτα, όπως αυτό της ΔΕΗ, όταν θα έρθει η σειρά της μεγάλης ενεργειακής επιχείρησης να ξεπουληθεί μπιρ παρά;
Το νέο «δόγμα» της κυβέρνησης λοιπόν συνίσταται στην επίτευξη ενός και μόνου στόχου: να κρατήσει την κοινωνία γονατιστή χρησιμοποιώντας κάθε μέσο οικονομικής, θεσμικής και αστυνομικής τρομοκράτησης, ώστε να διασφαλίσει όσο περισσότερο μπορεί την εύθραυστη ισορροπία και την επιβίωσή της. Αν τα καταφέρει…