Τουρκία και Συρία αναζητούν τη λύση, ενώ οι Κούρδοι «τρέχουν»

Ήταν θέμα χρόνου. Πάνω από 24 μήνες μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία και ενώ η Άγκυρα επιδίδεται σε ζογκλερικά κόλπα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, οι χειρότεροι εφιάλτες του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παίρνουν σάρκα και οστά: οι Κούρδοι της Συρίας προχωρούν στην κήρυξη «προσωρινής αυτονομίας» με την εξίσου… «προσωρινή» ευλογία της Δαμασκού.

Το άτυπο «πράσινο φως» του καθεστώτος Άσαντ στο κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης για την κήρυξη αυτονομίας στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας (στα σύνορα με την Τουρκία) ήταν αναμενόμενο από τη στιγμή που ο συριακός στρατός είχε εγκαταλείψει την περιοχή παραδίδοντάς την «προς υπεράσπιση έναντι των αντικαθεστωτικών» στους Κούρδους.

Έκτοτε οι Κούρδοι της Συρίας μάχονταν στην ουσία στο πλευρό του Άσαντ και πολλοί αναλυτές προέβλεπαν πως, σε περίπτωση επιβίωσής του, το καθεστώς θα παραχωρούσε κάποιο είδος «αυτονομίας» στη μειονότητα ως αντάλλαγμα.

Αυτή ήταν και η πεποίθηση της Άγκυρας, η οποία, φοβούμενη την προαναφερθείσα εξέλιξη, έσπευσε να επαναλάβει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τους «δικούς της» Κούρδους, προκειμένου να προλάβει τα χειρότερα και να έχει «κλείσει» τα δικά της εσωτερικά μέτωπα προτού πάρουν «αέρα» τα μυαλά του ΡΚΚ εξαιτίας των όσων ενδεχομένως να κέρδιζαν οι Κούρδοι της Συρίας.

Εγκλωβισμένος Ερντογάν

Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά ούτε για την Άγκυρα ούτε για τους Κούρδους, αλλά ούτε και για τη Δαμασκό.

Ο Ερντογάν φαίνεται να έχει εγκλωβιστεί στις επιλογές του: Η απόφασή του να προσεγγίσει το αυτόνομο Κουρδιστάν στο Ιράκ και τον πρόεδρό του Μασούντ Μπαρζανί έμοιαζε αρχικά «συμφέρουσα». Η Άγκυρα μεταμφιέστηκε από εχθρό σε προνομιούχο σύμμαχο, με όσα πλεονεκτήματα αυτό συνεπάγεται για τις δύο πλευρές μέσω των ενεργειακών συμφωνιών.

Την ίδια ώρα ο Ερντογάν είχε από «κοντά» τον ηγέτη της μοναδικής μέχρι τότε κουρδικής αυτόνομης περιοχής, με αποτέλεσμα να πιστεύει ότι ελέγχει – όσο το δυνατόν περισσότερο – τις όποιες κινήσεις των Κούρδων του ΡΚΚ που κρύβονταν στο όρος Καντίλ ανάμεσα σε Τουρκία και Ιράκ.

Το ξέσπασμα όμως του εμφυλίου στη Συρία ανέτρεψε τα δεδομένα. «Ξαφνικά» οι Κούρδοι του ΡΚΚ απέκτησαν νέους «διαδρόμους» για την εξαπόλυση επιθέσεων σε τουρκικό έδαφος ενισχύοντας τη θέση τους, κάτι που, μαζί με τον κίνδυνο δημιουργίας νέων «αυτόνομων κουρδικών ζωνών» στη Συρία, οδήγησε τον Ερντογάν στην επίσπευση του ειρηνευτικού διαλόγου με τους Κούρδους της Τουρκίας.

Και πάλι όμως οι κινήσεις του πaρωθυπουργού της Τουρκίας μπορεί να αποδειχτούν «too little, too late».

Η τροπή που παίρνουν οι μάχες στο συριακό έδαφος έχουν δώσει στους Κούρδους της περιοχής τον έλεγχο του 60% της επαρχίας Χασακάχ, ανοίγοντάς τους την όρεξη για αυτονομία. Ο μοναδικός δε που μπορεί να «μεσολαβήσει» προκειμένου να «περιορίσει» τις τυχόν ζημιές για την Άγκυρα δεν είναι άλλος από τον… Μασούντ Μπαρζανί, γεγονός που μπορεί να φέρει τον Ερντογάν σε μειονεκτική θέση έναντι του Κούρδου ηγέτη (μια εξέλιξη που ουδεμία σχέση έχει με τα αρχικά σχέδια χειραγώγησης της Άγκυρας).

Όλοι παγιδευμένοι

Από την πλευρά τους, οι Κούρδοι της Συρίας αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων, ξεκινώντας από το γεγονός ότι, ακόμη και αν η Δαμασκός αναγνωρίσει την «προσωρινή» αυτονομία τους, οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις έχουν άλλη άποψη.
Επιπλέον, αντίθετα με τους Κούρδους του Ιράκ, η επαρχία Χασακάχ συγκεντρώνει μεν κάποια πετρελαϊκά κοιτάσματα, τα οποία όμως δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να διασφαλίσουν την οικονομική αυτάρκειά τους.

Τέλος, μπορεί το κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης να είναι η «δημοφιλέστερη» και πιο καλά «οργανωμένη» ομάδα Κούρδων στη Συρία, ωστόσο δεν είναι η μόνη και οι σχέσεις που διατηρεί με τις υπόλοιπες δεν είναι πάντα φιλικές.
Όσο για τον Άσαντ, μπορεί να βρίσκεται σήμερα σε δύσκολη θέση και να χρειάζεται τους Κούρδους στο πλευρό του, αυτό όμως δεν αποκλείεται να αλλάξει σε περίπτωση επικράτησής του.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.