Ουδείς θα αμφισβητήσει την πολιτική βαρύτητα που έχει το εκλογικό αποτέλεσμα στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας: την Περιφέρεια Αττικής. 

Συσκέψεις
Ακριβώς σ’ αυτή την πολιτική πραγματικότητα στηρίζεται μια μερίδα «γαλάζιων» αυτοδιοικητικών, η οποία ζητάει από τον Αντώνη Σαμαρά να χρίσει νεοδημοκράτη υποψήφιο περιφερειάρχη στην Αττική, μια άποψη που φαίνεται να έχει και την υποστήριξη του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη. Για το θέμα έχουν γίνει πολλές συσκέψεις «γαλάζιων» στελεχών στην Αττική κι έχουν πέσει στο τραπέζι ονόματα, όπως αυτό του γραμματέα του Τομέα Αυτοδιοίκησης και πρώην δημάρχου Αιγάλεω Δημήτρη Καλογερόπουλου, του πρώην δημάρχου Χαλανδρίου Γρηγόρη Ζαφειρόπουλου και του πρώην δημάρχου και περιφερειάρχη Σπύρου Σπυρίδωνα.
Εδώ ακριβώς αρχίζει το πάρε – δώσε με τους οκτώ υποψήφιους αντιπεριφερειάρχες. Οι «πράσινοι» θέλουν να διατηρήσουν τους πέντε από τους οκτώ. Όμως πέντε διεκδικούν και οι «γαλάζιοι» προτάσσοντας το επιχείρημα ότι «πράσινος» είναι ο περιφερειάρχης. Ο Σγουρός καλείται να… τετραγωνίσει τον κύκλο. Το παζλ γίνεται ακόμη πιο δύσκολο αν στο παιχνίδι μπει και η ΔΗΜΑΡ, διεκδικώντας έναν ή δύο αντιπεριφερειάρχες.
Όμως, όλα τα παραπάνω είναι κινήσεις παρασκηνίου. Η κατάσταση είναι παραπάνω από ρευστή. Σε ό,τι αφορά τον εκλογικό νόμο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές – πέραν της αβεβαιότητας για τη θεσμοθέτησή του –, για τον δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης, τις Περιφέρειες, μάλλον γίνεται αποδεκτή η πρόταση του έκτακτου συνεδρίου της ΕΝΠΕ, ύστερα από γνωμοδότηση του συνταγματολόγου Γιώργου Σωτηρέλη, η όποια αλλαγή επέλθει να εφαρμοστεί από τις μεθεπόμενες εκλογές, όπως ακριβώς γίνεται και για το εθνικό κοινοβούλιο.
Πολλοί βλέπουν ιδιαίτερα χλομή την ευκαιρία μιας νέας τετραετίας για τον Σγουρό, ο οποίος με τις κινήσεις του έχει καταφέρει να εκνευρίσει ταυτόχρονα το Μέγαρο Μαξίμου και τη Χαριλάου Τρικούπη. Άλλωστε το ζήτημα των υποψηφιοτήτων στις περιφερειακές εκλογές απασχολεί όχι μόνο τα κομματικά επιτελεία, αλλά και τους επικεφαλής των Περιφερειών.
Όπως λένε οι ουκ ολίγοι επικριτές του, δεν υπάρχει πιο λαμπρό παράδειγμα παλαιοκομματικής αντίληψης για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας από αυτήν του Σγουρού. Συγκεντρωτικός, ξεροκέφαλος και με έπαρση προς τους εκλεγμένους συμβούλους της παράταξής του και των άλλων παρατάξεων, προκαλεί αντιδράσεις και πικρόχολα σχόλια. Όπως, π.χ., για την ιστορία του κλειστού γυμναστηρίου του Φαλήρου με το όνομα του περιφερειάρχη («Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου Γιάννης Σγουρός»), ώστε να τιμηθεί μόνο και μόνο διότι μοιράζει κρατικό χρήμα κατά το δοκούν!!!
Του καταλογίζουν πως σε κανένα από τα μεγάλα προβλήματα του λεκανοπεδίου, παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του, δεν κατάφερε να επιβάλει λύσεις, πέρα από δηλώσεις «αυταρχισμού», που συνήθως απομάκρυναν κάθε λύση… Ούτε στη χωροθέτηση των χώρων υγειονομικής ταφής ούτε στην κατασκευή των εργοστασίων ανακύκλωσης ούτε στην επέκταση και τη σωστή εφαρμογή της σε όλη την Αττική ούτε στο θέμα των αστέγων, ενώ σπασμωδικές ενέργειες έκανε και στο θέμα των μεταναστών, ιδιαίτερα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και τις γειτονιές της.
Επιπλέον στον Σγουρό καταλογίζεται ότι περιοδεύει τους δήμους και μοιράζει πόρους που προέρχονται είτε από πρόστιμα και κλήσεις, που πηγαίνουν απευθείας στα ταμεία της νομαρχίας, είτε από ευρωπαϊκά ταμεία, επιχειρώντας μια διαδικασία «win – win» με τους δημάρχους και τελευταίως με τις διοικήσεις, επίσημες και ανεπίσημες, ποδοσφαιρικών ομάδων, τις οποίες ενισχύει με μεγάλη γενναιοδωρία για κατασκευή γηπέδων που οι παράγοντες υπόσχονται να φτιάξουν.

Ο στόχος
Η λογική είναι απλή, αλλά… ρουσφετολογική: Σε μια στιγμή άγριας λιτότητας για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους μοιράζει εκατομμύρια για διάφορα έργα σε δήμους για να αποκτήσει τη στήριξη των δημάρχων, οι οποίοι επίσης βιώνουν περίοδο ισχνών αγελάδων λόγω της παντελούς έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης. Ο στόχος του Σγουρού είναι είτε να πουν όλοι – άλλος λίγο, άλλος πολύ – μια καλή κουβέντα, είτε να πιέσουν, όταν έρθει η ώρα, τα επιτελεία Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προκειμένου να προτιμηθεί η υποψηφιότητά του και να τον στηρίξουν στην εκλογική διαδικασία.
Ο Βενιζέλος, παρότι δεν έχει καλή εικόνα για τον περιφερειάρχη και ενδεχομένως θα επιθυμούσε μια αλλαγή σκυτάλης, γνωρίζει ότι η ασθενική εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ δεν τον βοηθάει να επιβάλει εύκολα την άποψή του.
Το μεγάλο εμπόδιο πάντως είναι η Συγγρού, αφού η Ν.Δ. συγκρατεί μεγάλες δυνάμεις στο λεκανοπέδιο και, αν τοποθετήσει έναν δυνατό υποψήφιο, ενδεχομένως να εξοστρακίσει μια υποψηφιότητα Σγουρού από τον δεύτερο γύρο.
Στο πιο ευνοϊκό γι’ αυτόν σενάριο ο περιφερειάρχης θα επιθυμούσε είτε να λάβει το χρίσμα μιας υπερκομματικής υποψηφιότητας με τη σιωπηρή στήριξη της Ν.Δ. είτε να έχει απέναντί του μια αδύναμη κομματική υποψηφιότητα, που θα του δώσει τη δυνατότητα να εμφανιστεί ως ανεξάρτητος, χωρίς να υπολογίζει βέβαια ότι στην Περιφέρεια Αττικής η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιαιτέρως υπολογίσιμη! Οι πληροφορίες λένε ότι σύμφωνα με μετρήσεις, ειδικά στη Β’ Αθήνας, σαρώνει η υποψηφιότητα της Σοφίας Σακοράφα. Μάλιστα δεν αποκλείεται η εκλογή της ακόμη και από την πρώτη Κυριακή, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Κοντός ψαλμός…