Σε καιρούς χαλεπούς και δύσκολους, να που υπάρχει ακόμα ελπίδα. Δημιουργικοί άνθρωποι, που επιμένουν ενάντια στις όποιες πιθανότητες των… μνημονίων να θέλουν να αρθρώνουν τον δικό τους έντεχνο λόγο.

Λίγα λόγια για το… έργο
Φλεβάρης του 1989. Ο διάσημος φωτορεπόρτερ Μίλτος Περσίδης ετοιμάζεται να βουτήξει στο δικό του παρελθόν και της οικογένειάς του. Θυμάται τη μητέρα του που, το καλοκαίρι του 1969, έβαλε αυτόν και τα δύο αδέλφια του σ’ ένα τρένο και τα έστειλε να κάνουν διακοπές στην όμορφη Σαχμιδόπολη, στο σπίτι του αδελφού της. Ήταν και η τελευταία φορά που την είδε. Θυμάται τον θείο Ρηγίνο και την αλλόκοτη, ρέμπελη ζωή του. Θυμάται και τον Νώντα Χατζηπερσίδη, τον αδελφό της γιαγιάς τους, που τύχαινε να είναι ο «πλουσιότερος γάτος στον κόσμο». Θυμάται τόσο πολλά μικρά και μεγάλα περιστατικά, τόσα διαφορετικά πρόσωπα, από μια ζωή μεγαλύτερη κι απ’ τη φαντασία. Ο Μίλτος Περσίδης όμως πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση. Έχει έρθει η ώρα να επιστρέψει στη Σαχμιδόπολη ύστερα από οχτώ χρόνια και να λύσει ένα μυστήριο. Το μυστήριο που θα ξεκλειδώσει μια σειρά από πόρτες που κανείς δεν θέλησε ή δεν τόλμησε να παραβιάσει…