Τα όσα θα πουν στην κατ’ ιδίαν (μακριά από τα μάτια και τα αυτιά ακόμη και των πιο στενών τους συνεργατών) συνάντησή τους στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών οι κύριοι Βενιζέλος και Νταβούτογλου…

Τα δύσκολα

Σε μια υπόθεση σαν το κυπριακό, τα σχέδια επί χάρτου μπορεί να αποτυπώνονται με μια σχετική ευκολία, ωστόσο, το ίδιο εύκολα οι λύσεις που τα εν λόγω σχέδια προωθούν, ναυαγούν, καθώς επιχειρούν να νομιμοποιήσουν το καταφανέστατο έγκλημα της εισβολής και κατοχής της μισής Κύπρου από τον τουρκικό στρατό.
 
Σε αυτό ακριβώς το σημείο φαίνεται ότι συναντά δυσκολίες και η τρέχουσα (αμερικανική)  πρωτοβουλία η οποία αποσκοπεί στο να βγάλει το κυπριακό από το πλαίσιο του ΟΗΕ και να το τοποθετήσει στα όρια μιας ελληνοτουρκικής διαφοράς, η οποία θα αναζητήσει τη λύση της μέσα από τον τετραμερή (Έλληνες, Τούρκοι, ε/κύπριοι και τ/κύπριοι) διάλογο.
 
Αυτή η «σκληρή» διπλωματική προσπάθεια που εξελίσσεται υπό τον μανδύα του ΟΗΕ κορυφώθηκε τις περασμένες μέρες στη Λευκωσία με τις  συναντήσεις με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη και τον τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Ερογλου που είχε ο ειδικός σύμβουλος του ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, Αλεξάντερ Ντάουνερ. Στόχος των επαφών είναι να υπάρξει συμφωνία για την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος.
 
Κομβικό σημείο για την επίτευξη συμφωνίας για την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος αποτελεί η πτυχή της μίας κυριαρχίας του κυπριακού ομόσπονδου κράτους, θέση την οποία υπέβαλε η ελληνοκυπριακή πλευρά με ρητή αναφορά για μία και μόνη κυριαρχία, την οποία, ωστόσο, απορρίπτει ο Ντερβίς Έρογλου εμμένοντας σε χωριστές κυριαρχίες και ουσιαστικά σε λύση δύο κρατών.
 
Ποιος λέτε να υποχωρήσει τελικά;…