Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο ο αδικοχαμένος Μπολάνιο μένει πιστός στις ποιητικές του εμμονές και η εκρηκτική πραγματικότητα μεταλλάσσεται σ’ ένα μυθικό δημιούργημα. 

Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο ο αδικοχαμένος Μπολάνιο μένει πιστός στις ποιητικές του εμμονές και η εκρηκτική πραγματικότητα μεταλλάσσεται σ’ ένα μυθικό δημιούργημα. Ο συγγραφέας στο «Φυλαχτό» παίρνει ως αφορμή πραγματικά γεγονότα από τα βίαια επεισόδια που συνέβησαν το 1968 στο Μεξικό, όταν η αστυνομία επί προεδρίας Γκουστάβο Ντίας Ορτάς εξαπέλυσε δολοφονική επίθεση εναντίον των φοιτητών στο πανεπιστήμιο. Στη διάρκεια των επεισοδίων, η Αουξίλιο Λακουτίρ βρίσκει καταφύγιο στις γυναικείες τουαλέτες του πανεπιστημίου για δώδεκα ολόκληρες μέρες. Από εκεί θα γίνει μάρτυρας όλων των επεισοδίων ανάμεσα στην αστυνομία και τους φοιτητές. Η πρωτοφανής και επώδυνη αυτή εμπειρία ασκεί πάνω της καταλυτική επίδραση. Θα πίστευε κανείς ότι στην προσπάθειά της να κατανοήσει τα γεγονότα αλλά και να γιατρευτεί από τη συντριπτική επίδραση της βίας, όπως τη βίωσε εγκλωβισμένη, θα στρεφόταν στην εξομολογητική αφήγηση όλων αυτών των βίαιων καταστάσεων που έζησε ως αυτόπτης μάρτυρας. Αντίθετα, η Αουξίλιο, ούσα και η ίδια ποιήτρια, θα αποφύγει την εξιστόρηση της βίας, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στους γνωστούς της νέους ποιητές οι όποιοι έπεσαν θύματα του ολοκληρωτισμού. Η περίπτωση της Αουξίλιο εντάσσει το ατομικό δράμα στη συλλογική περιπέτεια και χαρίζει στη λογοτεχνία έναν ρόλο πρωταγωνιστικό στη διαμόρφωση της συλλογικής συνείδησης.