Ο Αλεξάντρ Γκριν πέθανε πάνω ακριβώς στην προσπάθεια του Στάλιν να βιομηχανοποιήσει τη χώρα μέσα από τα περίφημα προτσές παραγωγής, πράγμα που οδήγησε τους σοβιετικούς λαούς στην πλήρη εξαθλίωση και αποκτήνωση.

Ο Αλεξάντρ Γκριν πέθανε πάνω ακριβώς στην προσπάθεια του Στάλιν να βιομηχανοποιήσει τη χώρα μέσα από τα περίφημα προτσές παραγωγής, πράγμα που οδήγησε τους σοβιετικούς λαούς στην πλήρη εξαθλίωση και αποκτήνωση. Ο λιμός εκείνης της περιόδου άφησε πίσω του εκατομμύρια νεκρούς που αμφισβητηθήκαν κατά την προσφιλή τακτική των τυράννων και των τυραννίδων. Από τον τρόμο των προγραφών αλλά και της πιο στυγνής λογοκρισίας, η λοβοτομημένη σοβιετική λογοτεχνία αναγκάστηκε (προκειμένου να αντεπεξέλθει στη λαίλαπα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού) να αναπτύξει την παραβολική λογοτεχνία. Πίσω από την ερωτική αφύπνιση ενός νεαρού ζευγαριού, ο συγγραφέας υπαινίσσεται τον αγώνα για μιαν ελεύθερη καθημερινότητα που έχει απολεστεί ως ζητούμενο της πραγματικής ζωής και η οποία προβάλλεται ως υπερβατικό ζητούμενο του ονείρου και των επιθυμιών. Έτσι, η νεαρή Ασσόλ ζει σαν ονειροπαρμένη κι έτσι λογαριάζεται από την κλειστή κοινωνία του χωριού. Ζει περιμένοντας ένα καράβι με κόκκινα πανιά – ο συμβολισμός του χρώματος παραπέμπει σε αισθητικές χρωματικές προτιμήσεις κι όχι σε πολιτικές αναφορές… Σε πείσμα όλων των συγχωριανών της, το καράβι θα φανεί και η κοπέλα θα ταξιδέψει μαζί με τον αγαπημένο της Γκρέυ στη χώρα των κοριτσίστικων επιθυμιών της – στη λύτρωση…