Πώς, άραγε, μπορεί να είναι η «πρώτη φορά» μιας γυναίκας; Ποιος – και δη άνδρας – και με πόση ακρίβεια μπορεί να το περιγράψει; Δύσκολο; Ακατόρθωτο; Όχι, αν είσαι ο… Σταύρος!

Η θέαση του «διαφημιστικού» βίντεο, μοιραία, γεννά απορίες σε κάθε γυναίκα – αλλά και κάθε άνδρα:
 
● Τι διαφορά έχει αν η «εξομολόγηση» μιλάει για σεξ ή για ψήφο;
 
● Τι σημασία έχει αν η ανασφάλεια μιας νεαρής για την ερωτική της ωρίμανση μπλέκεται… «δημιουργικά» με την ψήφο;
 
● Με ποιον, λοιπόν, πρέπει να «το κάνεις» πρώτη φορά για να αποφύγεις τις δυσάρεστες συνέπειες;
 
● Με ποιον πρέπει να «το κάνεις» ώστε η πρώτη φορά να είναι «μοναδική» και να σου μείνει «αξέχαστη»;
 
● Ποιον εμπιστεύεσαι τόσο, ώστε να «το κάνεις» μαζί του πρώτη φορά, ποιος είναι αυτός που σου προσφέρει «οικειότητα και ασφάλεια»;
 
● Σε ποιον, τέλος πάντων, πρέπει – για να μην σε προδώσει την επόμενη μέρα – να προσφέρεις την (πολιτική, βεβαίως – βεβαίως) παρθενιά σου;
 
Σε ποιον άλλο; Στον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος άλλωστε υπόσχεται ένα… Ποτάμι (πολιτικής) ολοκλήρωσης.
 
Θα μπορούσε κάποιος εύκολα να μιλήσει για ψηφοθηρία, για σεξισμό, για χυδαιότητα και για πολλά άλλα. Όμως, την εποχή που το α-πολιτικό lifestyle επελαύνει, που εκπομπές γίνονται κόμματα, που άδεια σακίδια προσπαθούν να γεμίσουν ψήφους με κάθε μέσο, αυτά μοιάζουν υπερβολικά σοβαρά, αν όχι και πουριτανικά.
 
Πάντως, από το εν λόγω βίντεο το μόνο που λείπει είναι η κλασική υπόσχεση των κομματαρχών μιας άλλης – πολύ παλιάς – Ελλάδας, αυτής των κινηματογραφικών και πολιτικών Μαυρογυαλούρων: «Και παιδιά θα σας κάνουμε».
 
Εμείς, ως προνοητικοί άνθρωποι και δημοσιογράφοι, οφείλουμε να παραθέσουμε και την «άλλη» άποψη. Ως εκ τούτου, εκτός από το βίντεο του Σταύρου Θεοδωράκη, παραθέτουμε – καθ’ υπόδειξιν καλού φίλου – και το τραγούδι από το συγκρότημα «Τρύπες» με τίτλο «Η πρώτη φορά», υπενθυμίζοντας τον κεντρικό στίχο: «Πονάει πάντα η πρώτη φορά».
 
Με το απαραίτητο συμπλήρωμα: «Μα καμιά φορά, πονάει για πάντα η πρώτη φορά»…