Σε απόγνωση 70.000 δανειολήπτες που πήραν στεγαστικά την περίοδο 2006-2009.

«Το 2007 έλαβα ένα στεγαστικό δάνειο ύψους 282.000 ελβετικών φράγκων, το οποίο με την ισοτιμία στο 1,64 αντιστοιχούσε σε περίπου 171.000 ευρώ. Επί επτά χρόνια πληρώνω κανονικά – έχω καταβάλει συνολικά 81.870 ευρώ-το άληκτο κεφάλαιο, ωστόσο έχει εκτοξευτεί στα 180.870 ευρώ, διότι στο μεταξύ η ισοτιμία έχει διαμορφωθεί στο 1,20. Η τράπεζα δηλαδή, έχει πάρει μέχρι τώρα 81.043,09 ευρώ και θα απαιτήσει με τη διαταγή πληρωμής άλλα 180.870 ευρώ, ενώ έχει δανείσει 171.000 ευρώ».

Η μαρτυρία της Γ.Μ. στον Ελεύθερο Τύπο είναι ενδεικτική της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι περίπου 70.000 οικογένειες οι οποίες έλαβαν δάνεια σε ελβετικό φράγκο την επίμαχη περίοδο2006-2009. Τότε δηλαδή που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα προωθούσαν κατά κόρον το συγκεκριμένο προϊόν (το δανειακό χαρτοφυλάκιο-λήψη ή μετατροπή παλαιών δανείων ευρώ σε ελβετικό φράγκο-αντιστοιχεί στο 10% του χαρτοφυλακίου στεγαστικής πίστης των τραπεζών, δηλαδή σε δάνεια ύψους πάνω από 10 δισ. ευρώ), με δέλεαρ για τους δανειολήπτες, αφενός τη χαμηλή δόση και αφετέρου τη σταθερότητα του φράγκου.

«Τα πρώτα σύννεφα στον ορίζοντα της ισοτιμίας φάνηκαν στο τέλος του 2008. Η κατρακύλα συνεχίστηκε, με αποκορύφωμα τον Ιούλιο του 2011, όπου από το 1,65 η ισοτιμία έφτασε στο 1/1. Το Σεπτέμβριο του 2011, η Ελβετική Εθνική τράπεζα, προσπαθώντας να αναχαιτίσει την υποχώρηση της νομισματικής ισοτιμίας φράγκου και ευρώ, προκειμένου να προστατεύσει την εξαγωγική οικονομία της χώρας. Ήταν η πρώτη φορά που η Βέρνη υποχρεώθηκε να λάβει τέτοιο έκτακτο νομισματικό μέτρο από τη δεκαετία του 1970, επισημαίνει η πρόεδρος του νεοϊδρυθέντος Συλλόγου δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου, Λίτσα Μαυρουδάκη και συνεχίζει «όπως εξελίσσονται οι περικοπές στις παροχές και με την αύξηση της φορολογίας, οι δανειολήπτες αδυνατούν να πληρώσουν. Κάθε μήνα ρίχνουν ευρώ σε ένα τρύπιο πιθάρι. Γι’ αυτό και οι πλειστηριασμοί είναι επί θύραις. Απειλούνται όχι μόνο με την απώλεια του σπιτιού τους, αλλά και πλειστηριασμού της υπόλοιπης περιουσίας, αφού το προσημειωμένο ακίνητο δεν πρόκειται να καλύψει την εξαιρετικά διογκωμένη οφειλή του δανείου μετά και την πτώση της αξίας των ακινήτων».

Αυτό που ζητούν με ομαδικές προσφυγές ανά τράπεζα τα εκατοντάδες μέλη του συλλόγου δεν είναι η μετατροπή της σημερινής οφειλής από ελβετικό φράγκο σε ευρώ γιατί αυτόματα «νομιμοποιούν» ένα υπέρογκο άληκτο ποσό, όπως έχει διαμορφωθεί από την τρέχουσα ισοτιμία, αλλά η πληρωμή των δόσεων να γίνεται με βάση την ισοτιμία που ίσχυε την ημέρα εκταμίευσης του δανείου».