Στη χουντική Ελλάδα τον Μάιο του 1974, συνελήφθη στην Αθήνα ο Γερμανός δημοσιογράφος Γκύντερ Βάλραφ αφού πριν είχε δεθεί με αλυσίδες στην πλατεία Συντάγματος και μοίρασε φέιγ βολάν σε περαστικούς…

«Οι συνάδελφοι διαπιστώνουν, όταν έρχονται στη Γερμανία, ότι ναι μεν έχουν θέση εργασίας, αλλά πληρώνονται πολύ πιο κάτω από όσο θα μπορούσαν να κερδίσουν, αλλά δεν μπορούν να βγουν από τα συμβόλαιά του». Για παράδειγμα, η Εταιρεία Εντατικής Ιατρικής (GIP) δεν έχει εποπτικό συμβούλιο και δεν έχει υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας. Στους εργαζόμενούς της δίνει 9,50 ευρώ την ώρα, όταν στο δημόσιο τομέα και στη Διακονία οι νοσηλευτές παίρνουν 30 με 40% περισσότερο την ώρα. Επί πλέον, σε περίπτωση ασθένειας ή διακοπών, το ποσό συρρικνώνεται και αντιστοιχεί σε 6 με 7 ώρες το 12ωρο. «Είναι κλοπή του ανθρώπινου δυναμικού» λέει ο Κάλε Κούνκελ γεμάτος οργή.«Με τον τρόπο αυτό το επάγγελμα του νοσηλευτή δεν γίνεται πιο ελκυστικό.

Η κατάσταση στη Γερμανία δεν έχει τελικά, αλλάξει τα τελευταία 40 χρόνια.
Το 1969 ο Γκύντερ Βάλραφ  δημοσίευσε τα «13 βιομηχανικά ρεπορτάζ» (13 unerwünschte Reportagen) όπου περιέγραψε απαράδεκτες συνθήκες εργασίας σε δεκατρία επαγγέλματα, στα οποία ο ίδιος εργάστηκε αγνώριστος για αρκετούς μήνες στα τέλη της δεκαετίας 1960. Παρά τις διώξεις από τους εργοδότες παρουσίασε στο βιβλίο του την εκμετάλλευση των «απλών εργαζομένων» που βίωσε και ο ίδιος εκεί.

Το 1977 εργάστηκε για τέσσερις μήνες ως δημοσιογράφος στο ταμπλόιντ «Bild-Zeitung» (ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης) χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Χανς Έσερ. Το ίδιο έτος δημοσίευσε στο βιβλίο «Der Aufmacher – Der Mann, der bei "BILD" Hans Esser war» τις διαστρεβλώσεις και τα ψέματα που παρήγε τότε με συστηματικό τρόπο η εφημερίδα αυτή.
 
ΥΓ: Η φασιστική νοοτροπία και συμπεριφορά δεν εγκλωβίζεται  μόνο μέσα σε συγκεκριμένους πολιτικούς σχηματισμούς. Ο φασισμός ως  ατομικό χαρακτηριστικό  ξεπηδά χρόνια τώρα,  με πολλούς και διάφορους τρόπους  μέσα  από τα μεγάλα περιθώρια που αφήνει μια άδικα διαρθρωμένη Πολιτεία, και αν ο Γκύντερ Βάλραφ ήταν στα νιάτα του ίσως θα έγραφε σήμερα το βιβλίο: «Ο φασισμός δίπλα μας. H Γερμανία  του χθες – Ένα δίδαγμα για το αύριο»