Υποχρεωτική κάνει η κυβέρνηση την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών οφειλών προς το Δημόσιο προκειμένου να έχουν το δικαίωμα οι επιχειρήσεις με «κόκκινα δάνεια» να υποβάλλουν στη αίτηση διευθέτησης ή διαγραφής των μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών δανείων τους.

Παράλληλα διευκρινίζει ως ανώτατο όριο για τις πάσης φύσεως διαγραφές που μπορούν να κάνουν οι τράπεζες σε επιχειρήσεις (κεφάλαιο δανείου, τόκοι, προσαυξήσεις κ.α) τις 500.000 ευρώ, ενώ επιμηκύνει μέχρι τις 31 Μαρτίου 2016 την υποβολή αιτήσεων για την υπαγωγή στο νόμο.  

Η τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή και φέρει την υπογραφή του νέου υπουργού Ανάπτυξης Κ. Σκρέκα αλλάζει ουσιαστικά το αρχικό πνεύμα της ρύθμισης που έδινε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να υποβάλλουν αίτημα ρύθμισης των δανείων τους  ανεξάρτητα από το αν είχαν υπαχθεί στην ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, ή το αντίθετο. Οι εταιρείες που μπαίνουν αρχικά στη ρύθμιση για τα Ταμεία και την εφορία και κατόπιν μπαίνουν και σε ρύθμιση δανείων, διατηρούν στη συνέχεια το δικαίωμα να ζητήσουν επιπλέον διαγραφή 20% επί των τόκων και προσαυξήσεων προς το Δημόσιο.

Προβλέπει συγκεκριμένα ότι «για την παροχή της αιτούμενης ρύθμισης ή και διαγραφής απαιτείται, εφόσον υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στη φορολογική διοίκηση ή και στους ΦΚΑ, να έχει γίνει υπαγωγή των οφειλών αυτών σε πρόγραμμα εξυπηρέτησής τους, είτε κατά τα αναφερόμενα στα άρθρα 51 και 54 του ν. 4305/2014 όπως εκάστοτε ισχύουν, είτε κατά τις κείμενες διατάξεις, το οποίο τηρείται».

Σε ότι αφορά το «πλαφόν» των 500.000 ευρώ, η τροπολογία διευκρινίζει πως «οι διαγραφές ανά χρηματοδοτικό φορέα αφορούν μία ή περισσότερες επιχειρηματικές πιστώσεις του χρηματοδοτικού φορέα προς οφειλέτη και οι διαγραφές αυτού του φορέα προς τον οφειλέτη και οι διαγραφές αυτού του χρηματοδοτικού φορέα προς τον επιλέξιμο οφειλέτη δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το ποσό των 500.000 ευρώ».

Κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής ο υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η τροπολογία αποσκοπεί στην ελάφρυνση ενός πολύ μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μικρομεσαίων, από δυσβάσταχτα χρέη προς τις τράπεζες. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Αυτή η κατηγορία επιχειρήσεων αντιπροσωπεύει περίπου το 70% της απασχόλησης και το 58% της προστιθέμενης αξίας της εθνικής μας οικονομίας. Σήμερα περίπου 180.000 μικρού μεγέθους ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε αδυναμία εκπλήρωσης των δανειακών τους υποχρεώσεων. Αυτός ο αριθμός αντιστοιχεί σε πάνω από 350.000 θέσεις εργασίας, οι οποίες κινδυνεύουν να χαθούν εάν αυτές οι επιχειρήσεις κλείσουν».