Για την Le Monde, η υπόθεση ενός Grexit που ταράσσει σήμερα τα πνεύματα, προωθήθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο από το Spiegel, με τη δημοσίευση ότι η Α. Μέρκελ θεωρούσε «αναπόφευκτη» την έξοδο της Ελλάδας στην περίπτωση ανόδου στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Στις οικονομικές σελίδες, με τίτλο: «Η Ελλάδα παραμένει η αχίλλειος πτέρνα της ευρωζώνης» η Le Monde υποστηρίζει ότι «το ενιαίο νόμισμα έπεσε στο πιο χαμηλό επίπεδο από τον Μάρτιο του 2006, οπότε και εμφανίσθηκε το σενάριο για το « Grexit».

«Ο ελληνικός κίνδυνος τρομάζει εκ νέου την Ευρώπη», υπογραμμίζει η συντάκτης Μαρί Σαρέλ, τονίζοντας ότι «οι εντάσεις αυτές συμβαίνουν σε μια περίοδο που η ευρωζώνη είναι αντιμέτωπη με μια άλλη απειλή: τον αποπληθωρισμό».

Το 2015, δεν θα μπορούσε να είχε χειρότερο ξεκίνημα, από οικονομικής απόψεως, για την ευρωζώνη, αναφέρει το δημοσίευμα, δίνοντας στοιχεία από τις πτώσεις που υπέστησαν τα χρηματιστήρια.

Για την Le Monde, η υπόθεση ενός Grexit που ταράσσει σήμερα τα πνεύματα, προωθήθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο από το Spiegel, με τη δημοσίευση ότι η Α. Μέρκελ θεωρούσε «αναπόφευκτη» την έξοδο της Ελλάδας στην περίπτωση ανόδου στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέρα από την Ελλάδα, ένας άλλος κίνδυνος είναι ο αποπληθωρισμός, ο όποιος στη Γερμανία έπεσε στο 0,2% τον Δεκέμβριο, που είναι η χαμηλότερη τιμή του μετά τον Οκτώβρη του 2009.

«Αν δεν δράσει, η ΕΚΤ στη συνεδρίαση στις 22 Ιανουαρίου ρισκάρει να απογοητεύσει», υποστηρίζουν οι αναλυτές στη Saxo Banque.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, εκτιμάται ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να αγοράσει ομόλογα από την Πορτογαλία, την Ιταλία και κυρίως την Ελλάδα, ώστε να μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης της ανόδου των επιτοκίων.

Παρ΄ όλα αυτά κανείς δεν πιστεύει ότι ο Μάριο Ντράγκι μόνος του μπορεί να λύσει τα προβλήματα της Ευρωζώνης.

Όσο για την Αθήνα, μεταξύ 2015 και 2047 πρέπει να αποπληρώνει από 4 δις μέχρι 18 δις ευρώ το χρόνο στους πιστωτές της, πέρα από την αποπληρωμή των τόκων, ποσά που θα απορροφήσουν όλο το πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας κάτι που θα δεν θα επιτρέψει να γίνουν επενδύσεις για το μέλλον της χώρας.

Γι΄ αυτό ο Α. Τσίπρας ζητά διαγραφή χρέους, τονίζει η συντάκτης, αναφέροντας ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι, όπως επιμήκυνση των δανείων.

«Η Αθήνα όμως θα έχει δυσκολία να διαπραγματευθεί αν δεν συνεχίσει τη δημοσιονομική πειθαρχία» καταλήγει η Le Monde.

Σε ένα άλλο ρεπορτάζ που έχει τίτλο τη δήλωση του οικονομολόγου Κώστα Μελά: «Το παιγνίδι του Βερολίνου είναι επικίνδυνο», η Μοντ αναφέρεται στα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει στη χώρα η έξοδος από το ευρώ.

Με ρεπορτάζ στους εμπορικούς δρόμους της Αθήνας η συντάκτης Α. Γκιγιό μεταφέρει την ανησυχία των επιχειρηματιών ιδιαίτερα όσων έχουν εμπορικές σχέσεις με το εξωτερικό.

Κατά την άποψη του καθηγητή της Παντείου Κώστα Μελά, το σενάριο του Grexit είναι «απίθανο και καθαρή πράξη πολιτικής χειραγώγησης για την υποστήριξη των συντηρητικών στην Ελλάδα».

«Το πολιτικό παιγνίδι του Βερολίνου, να διατηρήσει πάσει θυσία τη γραμμή λιτότητας στην Ευρώπη, η οποία δέχεται επικρίσεις και από άλλες χώρες εκτός Ελλάδας και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα επικίνδυνο παιγνίδι» καταλήγει ο Κ. Μελάς.

Το ενδεχόμενο ενός Grexit, το κατά πόσο «η Ελλάδα μπορεί να ξαναφέρει την κρίση στο ευρώ», «Η ευρωζώνη που σιγοβράζει» και γιατί «Τσίπρας και Ιγκλέσιας είναι τα κόκκινα πανιά των αγορών», είναι οι τίτλοι σειράς δημοσιευμάτων της συντηρητικής εφημερίδας Figaro, γύρω από την προοπτική νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, η Figaro αναφέρεται στην συνάντηση Ολάντ-Μέρκελ στο Στρασβούργο την επόμενη Κυριακή «προκειμένου να χαράξουν στρατηγική ενώπιον του νέου κινδύνου». Σημειώνεται επίσης η αναστάτωση των αγορών τη Δεύτερα μετά τη δημοσίευση του Σπήγκελ για την τοποθέτηση της Α. Μέρκελ υπέρ του Grexit στην περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ:

Στις εσωτερικές σελίδες αναπτύσσονται θέσεις όπως αυτή του οικονομολόγου Σαρλ Βιπλόζ που πιστεύει ότι «η παρέμβαση αυτή της Μέρκελ πιέζοντας τους Έλληνες να μην ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, ήταν χοντροκομμένη και προφανώς θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα».

Ο οικονομολόγος Φιλίπ Γκουντέν από τη Βarclays Capital, κινδυνολογεί υποστηρίζοντας ότι «τίποτε δεν μας εξασφαλίζει από κάποιο ατύχημα στην Ελλάδα, ιδιαίτερα αν γίνει διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος. Αν η Ελλάδα κηρύξει χρεοκοπία τότε θα υπάρξει διαφυγή κεφαλαίων, πτώση των επενδύσεων, της κατανάλωσης και θα υπάρξει βαθιά ύφεση».

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι το ρίσκο για την Ευρώπη το 2012 ήταν χρηματοπιστωτικό ενώ το 2015 είναι πολιτικό γιατί αναμένονται 9 εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη.

Ο οικονομολόγος Ζιλ Μεκ της Bank of America, σημειώνει από μέρους του ότι «απαιτείται μεγάλη προσοχή στην πολιτική διαχείριση της υπόθεσης. Το να γίνεται λόγος για έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη ενισχύει τα ριζοσπαστικά κόμματα, από την άλλη όμως θα πρέπει να τεθούν κόκκινες γραμμές απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Οι Έλληνες θα πρέπει να κατανοήσουν ότι μια μονομερής διαγραφή χρέους θα έχει σοβαρές συνέπειες για την Ελλάδα».

Η Figaro εκτιμά ότι τα κράτη του Νότου επωφελούνται από την πτώση του ευρώ έναντι του δολαρίου ενώ επιπλέον θα ήταν δυνατόν να επωφεληθούν από το πρόγραμμα της ΕΚΤ εξαγοράς κρατικών ομολόγων στο τέλος του μήνα, από το οποίο όμως η Ελλάδα έχει αποκλειστεί γιατί το πρόγραμμα διάσωσης έχει διακοπεί.

«Ένας τέτοιος αποκλεισμός θα μπορούσε να βάλει μυαλό στο Αλέξη Τσίπρα», καταλήγει η συντάκτης.

Με άλλο δημοσίευμα όπου παρουσιάζονται παράλληλα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΝΤΕΜΟΣ, γίνεται λόγος για το τι μέλει γενέσθαι την επόμενη μέρα με δεδομένες «τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις» στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Παρατίθεται άποψη του Δ. Παπαδημούλη σύμφωνα με τον οποίο η παρέμβαση της Γερμανίας στα εσωτερικά της Ελλάδας θα ωφελήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σχετικά με το ΠΟΝΤΕΜΟΣ σημειώνεται ότι δεν αρνείται να πληρώσει το χρέος, αλλά ζητά την επιμήκυνση του ενώ τάσσεται υπέρ μιας «αναθεώρησης της διακυβέρνησης του ευρώ η οποία μέχρι τώρα ευνοεί τη Γερμανία και μόνο».

Στην οικονομική εφημερίδα Les echos, το δημοσίευμα για την Ελλάδα έχει τίτλο: «Η έξοδος της Ελλάδας παραμένει κακή ιδέα».

Η γνωστή συντάκτης Κατρίν Σατινιού αναρωτιέται εάν η Μέρκελ έχει αλλάξει στάση για την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στο ευρώ.

"Παρότι η ιδέα της εξόδου της Ελλάδος δεν φαίνεται παράλογη, δεδομένου ότι η ευρωζώνη είναι πλέον θωρακισμένη, παρ΄ όλα αυτά δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η Μέρκελ έκανε κάτι περισσότερο από το να προειδοποιήσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου" σημειώνει η συντάκτης.

Χαρακτηρίζει στη συνέχεια την ενέργεια αυτή ως «μη κομψή» με δεδομένο ότι οι Έλληνες έχουν πληρώσει ακριβά την παραμονή τους στο ευρώ. «Μη χρήσιμη» επίσης, αφού το 74% των Ελλήνων θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ.

Η συντάκτης αναρωτιέται στη συνέχεια κατά πόσο έχει συμφέρον η Γερμανία να κλείσει την πόρτα στο πρόσωπο του Τσίπρα εάν ανέλθει στην εξουσία.

Κατά τη γνώμη της η απάντηση είναι «σίγουρα όχι, για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί οι ευρωπαϊκές χώρες κατέχουν 221 δισ ευρώ σε ελληνικά ομόλογα οπότε ή έξοδος της Ελλάδος θα στοίχιζε ακριβά και δεύτερον γιατί η έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ θα ήταν παραδοχή ότι το πρόγραμμα ενάντια στη δημοσιονομική χαλάρωση έχει αποτύχει".

Εξάλλου μια έξοδος της Ελλάδος θα σήμαινε απώλεια του γοήτρου της Ευρωζώνης όπως σημειώνουν οικονομολόγοι της Commerzbank μολονότι πολλοί στη Γερμανία είναι έτοιμοι να πάρουν το ρίσκο σε βάρος της αλληλεγγύης μεταξύ κρατών – μελών.

Σε άλλο άρθρο της Les echos, καταγράφονται από τη δημοσιογράφο Αν Μπάουερ, οι πιστωτικές υποχρεώσεις της Ελλάδας. Η συντάκτης συμπεραίνει ότι η Ελλάδα δανείζεται σε πλεονεκτικότερους όρους από τις άλλες χώρες, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα περιθώρια διαπραγμάτευσης είναι πολύ περιορισμένα.

Σύμφωνα με την συντάκτη, εάν ανέβει στην εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας θα αντιληφθεί ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει ήδη διαπραγματευθεί οτιδήποτε ήταν δυνατόν σε νομικό πλαίσιο.

Στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι δανείζουν την Ελλάδα με καλύτερες συνθήκες από ότι την Ιρλανδία, την Κύπρο ή την Πορτογαλία. Η μέση διάρκεια των δανείων είναι της τάξης των 32 χρόνων ενώ υπάρχει ένα μορατόριουμ αποπληρωμών της τάξης των 10 χρόνων που δεν υπάρχει για άλλους ενώ τα επιτόκια είναι πολύ χαμηλά.

Ακόμα η ΕΚΤ δεσμεύθηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα τα κέρδη από την πώληση των ελληνικών ομολόγων. Δεδομένου ότι και το ΔΝΤ δεν διαπραγματεύεται τη βοήθειά του είναι κατανοητό ότι τα περιθώρια ελιγμών είναι μικρά.

Στην καλύτερη περίπτωση η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια επιμήκυνση της διάρκειας  ή ακόμα μια μικρή μείωση των επιτοκίων, κάτι που άλλωστε είχαν υποσχεθεί οι υπουργοί Οικονομικών το Νοέμβριο του 2012.

΄Αρα όποιος και να είναι ο νικητής των εκλογών στην Ελλάδα, θα υπάρξει μια επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, το ζήτημα είναι σε ποια έκταση.

«Η διαγραφή που υπόσχεται ο Αλέξης Τσίπρας σημαίνει σκληρή πολιτική αντιπαράθεση με τους 18 της Ευρωζώνης», καταλήγει η συντάκτης.