Η «πραγματική διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει» είπε ο πρωθυπουργός την Τρίτη στη Βουλή. Σχή­μα λόγου, προφανώς. Πάντως τώρα παίζεται το αν θα πάμε σε συμφωνία ή στο βάραθρο. Αλλά… όχι μόνοι μας. Αυτό ελπίζουμε ότι είναι κατανο­ητό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώ­πη.

Η «πραγματική διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει» είπε ο πρωθυπουργός την Τρίτη στη Βουλή. Σχή­μα λόγου, προφανώς. Πάντως τώρα παίζεται το αν θα πάμε σε συμφωνία ή στο βάραθρο. Αλλά… όχι μόνοι μας. Αυτό ελπίζουμε ότι είναι κατανο­ητό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώ­πη.

Ενα αχνό φως είδαμε στη δήλωση της Μέρκελ, η οποία ισχυρίστηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία αν δεν προηγηθεί μια «κοινή πρόταση των θεσμών και της Ελλάδας». Όντως, όσο η κά­θε πλευρά ισχυρίζεται δημοσίως ότι μόνο η πρό­ταση της καθεμιάς βρίσκεται στο τραπέζι, προο­πτική συμφωνίας είναι αδύνατον να υπάρξει.

Από την άλλη πλευρά οι κωμικές – αν και… «οργισμένες» – δηλώσεις των εκπροσώπων και της ηγεσίας της Κομισιόν, ότι αυτοί ποτέ δεν ήθελαν τα κακά πράγματα που καταγγέλλει η ελ­ληνική κυβέρνηση (αλλά από την άλλη υποβλή­θηκαν ως κοινή πρόταση των τριών θεσμών, άρα και της Κομισιόν!), οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τη μια υιοθετεί την κριτική της κυβέρνησης και από την άλλη επιμένει στους ονομαστικούς στόχους για 1,8 δισ. από τον ΦΠΑ και άλλα τόσα από το ασφα­λιστικό.

Παράλληλα οι απειλές περί κεφαλαιακών ελέγ­χων δεν πτόησαν ιδιαίτερα την Αθήνα και, καθώς η προθεσμία για το σημερινό Eurogroup φάνηκε να εκπνέει χωρίς διαφαινόμενο αποτέ­λεσμα, ήρθαν τα νέα μαντάτα. Το «Spiegel», το οποίο εκφράζει τη «γραμμή» της γερμανικής κα­γκελαρίας, λέει πόσο δύσκολη είναι η επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων.

Ταυτοχρόνως υπογραμμίζει ότι τελική προθε­σμία δεν είναι ούτε η 30ή Ιουνίου, αλλά η 20ή Ιουλίου, όταν θα πρέπει να πληρώσουμε 3,5 δισ. στην ΕΚΤ. Όταν δηλαδή η ΕΚΤ ή θα πληρωθεί ή θα γράψει ζημίες 180 δισ. ευρώ από μια ελληνι­κή χρεοκοπία. Και το… ΔΝΤ, κύριε; Δεν «παίζει» στην εξίσωση; Παίζει, αλλά όχι τον πρώτο ρόλο, αφού δείχνει διατεθειμένο να κάνει ένα βήμα πί­σω και ο Γιούνκερ να διατυπώσει τη χρυσή το­μή.

Επιπλέον η Μέρκελ – της οποίας απεσταλμένος χθες στην Αθήνα υπήρξε ο Αυστριακός καγκε­λάριος, όπως όλα δείχνουν – φαίνεται διατεθει­μένη να γίνει ένα βήμα μπροστά.

Οι ευρω-βαρόνοι, ίσως συνειδητοποιώντας ότι ή όλοι μαζί θα πνιγούμε ή όλοι μαζί θα σω­θούμε, αναλαμβάνουν την ευθύνη μιας απόφα­σης με τεράστιο βάρος και σημασία. Η Αθήνα από την πλευρά της θέλει μια ισχυρή δέσμευση για ρύθμιση του χρέους και ένα εξ ίσου ισχυρό επενδυτικό πακέτο. Η συμφωνία είναι κοντά, αλλά χρειάζεται γενναιότητα…