Η Κεντρική Επιτροπή της 30ής Ιουλίου σηματοδότησε τη μετάβαση του ΣΥΡΙΖΑ σε μια νέα εποχή, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί προσεχώς με επόμενους σταθμούς την υπογραφή της συμφωνίας και τη διεξαγωγή του Έκτακτου Συνεδρίου. 

Παραπλεύρως σ’ αυτήν τη σελίδα, στο ρεπορτάζ για τις επώδυνες διαδικασίες διαζυγίου που έχουν δρομολογηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, σκιαγραφείται εν μέρει η διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού μετά τη Συμφωνία που επιδιώκει να κλείσει η κυβέρνηση με τους δανειστές: Η αριστερά ως φορέας υλοποίησης προγράμματος διάσωσης… 

Κάποια, ήδη απτά, αποτελέσματα αυτής της Συμφωνίας καταγράφονται στο ρεπορτάζ των σελίδων 4 και 5: Πρόκειται για το αβάστακτο βάρος που καλούνται να σηκώσουν τα φυσικά πρόσωπα, τα νοικοκυριά και γενικότερα η ελληνική οικονομία εν μέσω παρατεταμένης ύφεσης. Η άμεση και έμμεση υπερ-φορολόγηση εξακολουθεί να αποτελεί την πυξίδα και του τρίτου προγράμματος που επιβάλλεται στη χώρα μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια. 

Πού οδηγήθηκε η χώρα με αυτήν την «πυξίδα» είναι πλέον φανερό. Καταγράφεται επίσης ξεκάθαρα (σελίδες 22-23 ) και στις στατιστικές αναλύσεις σαν αυτές που δημοσιεύουν η Κομισιόν, η ΕΛΣΤΑΤ και το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) αποτυπώνοντας την εξαφάνιση ολόκληρων κλάδων και τομέων της ελληνικής οικονομίας. 

Καθώς, λοιπόν, η πυξίδα που οδήγησε την ελληνική πολιτική/οικονομική και κοινωνική ζωή στη σημερινή διάλυση παραμένει η ίδια και στην τρίτη προσπάθεια διάσωσης, βάσιμα μπορεί να εκτιμήσει κάποιος ότι ούτε αυτήν τη φορά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι θετικό. Άλλωστε, από επιστημονικής απόψεως είναι ανοησία να περιμένει κάποιος διαφορετικά αποτελέσματα επαναλαμβάνοντας ένα πείραμα χωρίς να μεταβάλει κάποια από τις βασικές παραμέτρους του…