Ο Φύρερ δεν ήταν ικανός καν να παραστεί στα στρατιωτικά συμβούλια, εάν προηγουμένως δεν έπαιρνε τη δόση του από κοκαΐνη, μεθαμφεταμίνη ή οπιούχα, υπογραμμίζει ο συγγραφέας. Ο Νόρμαν Οχλερ, περιγράφει πως «οι φλέβες του Χίτλερ ήταν τόσο “σπασμένες”» κατά το τέλος του 1944, που ακόμα και ο προσωπικός του γιατρός «δεν μπορούσε πια να τις εντοπίσει». Από το φθινόπωρο του 1941 και το δεύτερο εξάμηνο του 1944, ήταν ελάχιστες οι μέρες που ο Γερμανός κατόρθωσε να είναι νηφάλιος.

Μια από τις ιστορίες που αναφέρει ο Όχλερ, έχει πρωταγωνιστές τον Χίτλερ και την ερωμένη του Εύα Μπράουν, που τον ακολουθούσε και στην χρήση ναρκωτικών. Μετά από μια νύχτα πάθους υπό την επήρεια ναρκωτικών, ο Χίτλερ δεν άφησε τον γιατρό του να τον εξετάσει για να μην δει στο σώμα του τα σημάδια από το άγριο πάθος της Εύας.

Ο Χίτλερ πάντως δεν ήταν ο μόνος από το Τρίτο Ράιχ που έκανε ναρκωτικά. Σύμφωνα με το βιβλίο, πολλοί Γερμανοί έκαναν χρήση μεθαμφεταμίνης, μέσω του χαπιού Pervitin.

Με παρενέργειες, όπως η παραίσθηση του αήττητου και την ικανότητα να κρατάει τον ασθενή ξύπνιο επί μέρες, το pervitin προωθούσε το «αδάμαστο πνεύμα της Άριας φυλής» για το οποίο καυχιόταν ο Χίτλερ.

Με αυτό το χάπι λέγεται πως ξεκίνησε και ο Χίτλερ, ο οποίος όμως, καθώς ο πόλεμος εξελισσόταν και τα πράγματα γίνονταν γι’ αυτόν πιο αγχωτικά, χρειάστηκε κάτι πιο «βαρύ». Έτσι, έφτασε στο σημείο να κάνει καθημερινά ενέσεις κοκαΐνης και άλλων οπιούχων.