Γεννήθηκε στην Τήνο, και τελείωσε τη Νομική. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη συγγραφή διηγημάτων και σε ηλικία 18 χρονών  πήρε βραβείο διηγήματος . Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία σαν διερμηνεύς στη Σμύρνη, στο ΝΑΤΟ, και μετά συνεργάστηκε με την εφημερίδα Ελευθερία. Παράλληλα σταδιοδρόμησε στην εταιρία «Ιζόλα», στον τομέα Δημοσίων Σχέσεων – Διαφήμισης και στην οργάνωση συνεδρίων.

Το 1977, το βιβλίο «Βαρβάρα, βίος και ξυπολιτεία» (εκδ. Καστανιώτη) έγινε μπεστ σέλερ με τη… βαρβαρική διάλεκτο που καθιέρωσε.

Ακολούθησαν: Αποφταίγματα, Κυρία Κυριακή, Παραμύθια παρά μία, Έξι κόκκινες ιστορίες με ουρά. Ο Bar Bar έγραψε  πολλές επιθεωρήσεις για την τηλεόραση, ενώ έχει συνεργαστεί σε θεατρικές παραγωγές με το «Θεσσαλικό Θέατρο», το «Πάρκ», το «Ριάλτο» και άλλα.

Εκτός από τη συγγραφή λάτρευε το ραδιόφωνο και είχε συνεργαστεί με τη Σαπφώ Νοταρά, τη Μαίρη Αρώνη και με πολλούς άλλους ηθοποιούς. Από το 1993 παρουσιάζε στο ραδιόφωνο του ΑΝΤΕΝΝΑ την εκπομπή «Θα σ’ τα λέω κι ας οικτίρεις».

Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά Ταχυδρόμος, Ένα, Οικονομικός Ταχυδρόμος (με το ψευδώνυμο Συνπλήνιος), Και, Λοιπόν.

Ο Κώστας Παναγιωτόπουλος υπήρξε σύμβουλος στην Εθνική Τράπεζα, και συνεργάτης στο περιοδικό Εμείς. Παράλληλα συνεργάστηκε με την Τρία Έψιλον, Coca Cola.

Διατέλεσε μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στη Νέα Εστία, στο Εντευκτήριο.

Ενεργός μέχρι τέλους, δεν άφηνε τίποτε ασχολίαστο μέσα από τη σελίδα του στα σόσιαλ μίντια, όπως για παράδειγμα το ποίημα του που ανάρτησε στην ιστοσελίδα του:

Το άλλοθι του,

«Δεν ξέρω, όνειρό μου, αν ονειρεύομαι.

Μπορεί να φταίει κι αυτή μου η ευαισθησία,

αφού το ξέρω, όσο κι αν παλεύομε,

εγώ θάμαι το θύμα κι εσύ χωρίς θυσία» 

Του άρεσε πάντα να δημιουργεί και με τα χρώματα και τα σχήματα και κάθε πρωτοχρονιά δημιουργούσε μία προσωπική κάρτα για να ευχηθεί μέσω των σόσιαλ μίντια σε κοινό και φίλους.

Το αστείρευτο χιούμορ του ήταν αποδεκτό από όλους. Τελευταία είχε σχολιάσει τις Γαλλικές εκλογές με ένα ποιηματάκι που συνέθεσε:

«Οπου φύγει-φύγει

κι οι πολλοί και οι λίγοι:

Κυριαρχεί προς το παρόν,

ο Emmanuel Macron.

Αλλά ο François Fillon,

όπου φυγιόν-φυγιόν».

Η γραφή του ήταν ιδιαίτερη και χαρακτηριστική: