Η δουλειά μπορεί να αντικαταστήσει τη συντροφικότητα;

Εγώ θα πεθάνω πάνω στη δουλειά μου, είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Θα πάθω ανακοπή σε κάποια πρόβα ή θα “φύγω” στον ύπνο μου ενώ ονειρεύομαι τα επόμενα.

Δεν φοβάστε τον θάνατο;

Αν είναι να έρθει έτσι, όχι. Καλώς να ορίσει. Μη με δυσκολέψει με αρρώστιες. Ή να πάθω καμιά μετωπική και να μη βγαίνει η ψυχή.

Τι άλλο φοβάστε;

Την κακία. Και τη βλακεία. Αλλά αυτή την αντιμετωπίζω με χιούμορ.

Έχετε την κατάρα, έχετε πει, του ανθρώπου που αποφασίζει για όλα…

Έχω ένα ελάττωμα, δεν έχω την υπομονή να αφήσω τους άλλους να σκεφτούν αυτό που σκέφτομαι εγώ. Όταν στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους πετυχαίνει η συγκυρία της ταυτοποίησης των ρυθμών είμαι ευτυχισμένος.