Ουσιαστικά, έβαλε την πολιτική ατζέντα, με την οποία θα φροντίσει να επανασυνδεθεί με τις κοινωνικές ομάδες που τον ανέδειξαν στην εξουσία – συνταξιούχοι, μεσαία τάξη, δημόσιοι υπάλληλοι, νέα γενιά –  και να αντιπαρατεθεί με το σύνολο της αντιπολίτευσης και κυρίως με τη Νέα Δημοκρατία.

Ποντάρει, λοιπόν, σε συγκεκριμένα πράγματα και πρωτοβουλίες για να ξέρει εκεί γύρω στον Σεπτέμβρη του 2018, αν θα τραβήξει το χαρτί των εκλογών.

– Να δοθεί το κοινωνικό μέρισμα στους πραγματικά οικονομικά αδύνατους, ούτως ώστε να μπορέσει να το υποσχεθεί ξανά για το τέλος του 2018.

– Να προβεί σε «διορθωτικό» ανασχηματισμό της κυβέρνησης, τέλος Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου.

– Να βγει η χώρα στις αγορές, έστω και με “τσιμπημένα” επιτόκια, δυο-τρεις φορές στη νέα χρονιά.

– Να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ ως έχει σήμερα και να εφαρμόσει τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, ευνοώντας τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα( και περιουσίες).

–  Να εξαγγείλει τον Αύγουστο την λήξη του προγράμματος, σε συνδυασμό με μια – έστω και μέτρια – ρύθμιση για το χρέος.

– Να συνεχίσει την σύγκρουση με δυο-τρεις μεγάλους επιχειρηματίες.

– Να προχωρήσουν κάποιες επενδύσεις που θα τονώσουν την αγορά τουλάχιστον σε πρώτη φάση ψυχολογικά.

–  Να συνεχιστεί η «προτίμηση» που του δείχνει η Κομισιόν και η καλή διάθεση από Γερμάνια και Γαλλία.

Μόνο αν αυτά συμβούν – και κάποια άλλα – μπορεί ο Τσίπρας να τραβήξει το χαρτί των εκλογών τον Σεπτέμβρη του 2018. Ειδάλλως, πάμε για το τέλος της τετραετίας…