Ότι έγινε στην Τούμπα την περασμένη Κυριακή ήταν το αναμενόμενο και η φυσική εξέλιξη μιας πορείας την οποία έχουν χαράξει …σπουδαίες μορφές:

“Ο “Κοκαλιάρης” και ο “Ρίνγκο”, ο “Τίγρης” και ο “Θείος”, ο “Περίεργος” και ο “Μπάρμπα-Θωμάς”, ο “Αγαπούλας” και ο “Χοντρός”… Μαφιόζικα προσωνύμια και “χαριτωμένα” επίθετα για ευυπόληπτους και δήθεν ευυπόληπτους επιχειρηματίες, που διαχειρίζονται τις τύχες των ομάδων τους και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κατά τη διάρκεια, μάλιστα, αυτής της “διαχείρισης” πέφτει και καμιά πιστολιά…”.

Οι πιο πάνω γραμμές αν και γράφτηκαν πριν 12 χρόνια  (σελ 229 στο βιβλίο Μια θρησκεία χωρίς απίστους) εξακολουθούν να περιγράφουν την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Οι σελίδες αυτού του βιβλίου είναι μια ανατομία της μπάλας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο. Της μπάλας που χάθηκε. Μα κάπου εκεί, λεηλατημένη από τους άθλιους διακορευτές της, οι αιώνια ερωτευμένοι με τη μαγεία του ποδοσφαίρου ξέρουν ότι υπάρχει, αγνή, ολοζώντανη, στρογγυλή, απρόβλεπτη (…). Άλλωστε στο ποδόσφαιρο «όλα είναι δυνατά»! Ακόμα και τούτο: να απαλλαγεί η μπάλα από τα «χρεόγραφα» που τη φορτώνουν οι κανόνες της αγοράς και να ξαναγίνει ΠΑΙΧΝΙΔΙ”.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

“ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ – Μια θρησκεία χωρίς απίστους” (Νίκος Μπογιόπουλος – Δημήτρης Μηλάκας) 
– Εκδόσεις ΚΨΜ, Κεντρική διάθεση: Κιάφας 3 και Ακαδημίας, τηλ: 210.38.13.838