Σύμφωνα με τη συνοδευτική έκθεση με την τροπολογία «γίνεται αποδεκτή η προσφορά του αποκλειστικού κατασκευαστή των εν λόγω αεροσκαφών (Lockheed Martin Cor.) συνολικής ονομαστικής αξίας τουλάχιστον 230 εκατ. ευρώ που περιλαμβάνει συνολικά 12 προγράμματα επ ωφελεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Εμπόδιο στη συμφωνία βρίσκεται ο νόμος Βενιζέλου του 2011 που απαγορεύει τα αντισταθμιστικά οφέλη. Η σύμβαση των 230 εκατομμυρίων παρουσιάζεται, για να μην προσκρούσει στο νόμο του 2011, ως συνέχεια της σύμβασης του 2005. Ωστόσο, η σύμβαση του 2005 επεκτείνεται για 13 χρόνια παρότι επιτρέπεται μόνο μέχρι 5 έτη. 

Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι το 70% το παίρνει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία. Το 30% το παίρνουν οι εταιρείες και έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιες είναι αυτές οι εταιρείες. 

Ένα σημαντικό ερώτημα είναι αν έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει τα η ΕΑΒ το 70% του έργου το οποίο περιγράφεται. Υπάρχει η πιθανότητα να το αναθέσει σε άλλους εργολάβους. 

Ειδικοί αμφισβητούν τη δυνατότητα επικοινωνίας των F16 με άλλους τύπους αεροσκαφών που διαθέτει η ελληνική αεροπορία. Κάποιοι μάλιστα αναφέρουν ότι απαιτείται επιπλέον επένδυση που οδηγεί το συνολικό τίμημα στα 2,4 δις ευρώ που είπε ο Τραμπ, ποσό που είχε διαψευσθεί. 

Η αντιπολίτευση με διαρροές βλέπει πίσω από αυτή την τροπολογία την επαναφορά από το παράθυρο αντισταθμιστικών ωφελημάτων που έχουν καταργηθεί.