Λίγες μόνο μέρες απέμειναν για να «μαρκάρει» ο Τσίπρας την ημερομηνία των εθνικών εκλογών.

Όσοι υποστηρίζουν πως ο πρωθυπουργός σε περίπτωση που έχει ένα «ελεγχόμενο» αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές έναντι της ΝΔ, θα κάνει εκλογές τον Ιούνιο ,κάνουν λάθος, για να μην πω τίποτε άλλο.

Μια τέτοια επιλογή, θα ήταν καταστροφική για την οικονομία της χώρας, αφού θα έπληττε τον τουρισμό, στον οποίο προσβλέπουν οι χιλιάδες επαγγελματίες μικροί και μεγάλοι και μια στις δυο οικογενειακές επιχειρήσεις. Δεν θα ήταν έγκλημα, θα ήταν λάθος. Και θα πληρωθεί και στην κάλπη.

Άρα, πάμε φουλ για το φθινόπωρο-λίγες πιθανότητες υπάρχουν πια για τον Μάιο- οπότε το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές.

 

Αυτές λοιπόν έχουν δυο γνωρίσματα:

– Στις ευρωεκλογές, η ΝΔ θέλει να προσδώσει χαρακτηριστικά εθνικής αναμέτρησης. Αμφίβολο αν θα το πετύχει, γιατί εξ ορισμού αυτές, αφενός έχουν χαλαρή ψήφο και αφετέρου δεν μπορούν να διατυπωθούν διλλήματα που βάζουν οι ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων.

– Τα παραπάνω ισχύουν ακόμα περισσότερο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Εδώ κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν οι επιλογές των υποψηφίων Περιφερειαρχών και Δημάρχων.

Η συγκρότηση των ευρωψηφοδελτίων τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ, δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνει πρόσωπα «πρώτης γραμμής» – αν εξαιρέσει κανείς δυο – τρεις περιπτώσεις – το αντίθετο μάλιστα.

Μεταγραφές σκοπιμότητας κάποιων από την Βουλή στην Ευρωβουλή, ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές, αθλητές, τραγουδιστές, δημοσιογράφοι κολλητοί των ηγεσιών και λοιποί, τάχα μου δήθεν. Προφανώς υπάρχουν και πρόσωπα αξιόλογα και με διαδρομή στον επαγγελματικό τους χώρο και με συμμετοχή στα κοινά, αλλά ίσως και οι ίδιοι ξέρουν ότι δεν είναι εύκολο να εκλεγούν. Δυστυχώς άλλα είναι τα κριτήρια των ψηφοφόρων.

Για μια ακόμα φορά όμως, οι ηγεσίες των κομμάτων φέρουν την ευθύνη γι αυτές τις επιλογές.

Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Και από τους πολίτες και από τους πολιτικούς αρχηγούς.