Στη δεκαετία του 1980, διάβασα και άκουσα για πρώτη φορά λεπτομερώς για τις αποτρόπαιες πράξεις των Γερμανών στρατιωτών της Βέρμαχτ στην Ελλάδα. Υπήρχαν δύο σελίδες σε έναν γερμανικό ταξιδιωτικό οδηγό και ο παραθεριστής της Ελλάδας διαφωτιζόταν με λίγα λόγια και χωρίς πάρα πολλές λεπτομέρειες.

Και όπως συνέβη με μένα, πολλοί Γερμανοί, οι οποίοι πράγματι έμαθαν ως μαθητές πολλά για την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, για τη δίωξη των Εβραίων και την εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου,  εμείς τα παιδιά της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70 δεν μάθαμε τίποτα ή σχεδόν τίποτα για τα εγκλήματα στην Ελλάδα. Περίπου 330.000 Έλληνες δολοφονήθηκαν ή πέθαναν από την πείνα κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.

Αρπάζοντας και δολοφονώντας προέλαυναν οι στρατιώτες της Βέρμαχτ και τα  SS σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα ή εισέβαλαν κατά χιλιάδες σε λίγες μόνο ώρες στην Κρήτη. Οι Γερμανοί στρατιώτες όχι μόνο κατέστρεψαν πολλές ζωές, τρόφιμα και υποδομές στην Ελλάδα – κατέστρεψαν τη φήμη ολόκληρης της χώρας. Η Γερμανία έγινε η χώρα των εχθρών.

Οι δικηγόροι συμβουλεύουν συμβιβασμό

Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολλά καλά έχουν συμβεί. Η Γερμανία και η Ελλάδα έχουν γίνει σημαντικοί εταίροι στην Ευρώπη, καθώς και σημαντικοί εμπορικοί εταίροι. Η Ελλάδα είναι ένας εξαιρετικά δημοφιλής προορισμός για τους Γερμανούς τουρίστες. Υπάρχει η γερμανο-ελληνική φιλία, υπάρχουν μικτά γερμανο-ελληνικά ζευγάρια και οικογένειες. Μόνο αυτή η ωχρά κηλίδα φαίνεται πως εξακολουθεί να υπάρχει στη γερμανική πλευρά για πολλούς. Αυτό που συνέβη κάτω από τη ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα εξακολουθεί να μην έχει γίνει συνειδητό σε πολλούς Γερμανούς. Διαφορετικά δεν θα υπήρχε η αυστηρή απόρριψη της γερμανικής κυβέρνησης να ασχοληθούμε με το θέμα των αποζημιώσεων.

Υπάρχουν πολλοί νομικοί οι οποίοι θεωρούν, όπως και η γερμανική  κυβέρνηση,  ότι το ζήτημα έχει κλείσει οριστικά και ότι δεν μπορούν να υπάρξουν αποζημιώσεις για την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν όμως και λίγοι νομικοί, οι οποίοι αμφισβητούν ακριβώς αυτό. Συστήνουν ένθερμα να ληφθεί σοβαρά υπόψη η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου  και να διεξαχθούν νέες συνομιλίες, ώστε να γίνει διαπραγμάτευση για έναν συμβιβασμό με τους Έλληνες εταίρους. Στο τέλος δεν θα δοθούν φυσικά δισεκατομμύρια στην Ελλάδα από τη Γερμανία – αλλά κάτι περισσότερο από αυτό το αυστηρό «όχι» σε περαιτέρω συνομιλίες για τις επανορθώσεις το δικαιούται ιδίως ο ελληνικός λαός. Αυτή η απαίτηση των Ελλήνων δεν παραγράφεται.