Ο 69χρονος βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, γνωστός για τις εμβληματικές ταινίες του, όπως το “Μίλα της”, το “Όλα για τη μητέρα μου” και, πιο πρόσφατα, για το “Πόνος και δόξα”, έκανε το ντεμπούτο του στο φεστιβάλ αυτό το 1983 με τη μαύρη κωμωδία “Αμαρτωλές καλόγριες”. Ήταν υποψήφιος για τον Χρυσό Λέοντα το 1988, με τις “Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης”, μια ταινία που τον έκανε γνωστό σε όλον τον κόσμο.

“Η Βενετία… είναι ο τόπος όπου γεννήθηκα ως σκηνοθέτης. Για μένα, είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο”, είπε στους δημοσιογράφους ο Αλμοδόβαρ.

Για τις “Αμαρτωλές καλόγριες”, μια ταινία στην οποία μια τραγουδίστρια κρύβεται σε μια μονή με εκκεντρικές μοναχές –για την οποία παραδέχτηκε ότι δεν άρεσε σε όλα τα μέλη της κριτικής επιτροπής– είπε: “Και μόνο το γεγονός ότι συμμετείχα σε ένα διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ έμοιαζε με θαύμα”.

«Ποτέ δεν υποστήριξα ότι θα αλλάξω τον κόσμο (ξέρω τα όρια μου), αλλά προσπάθησα, το παραδέχομαι, να εξηγήσω τον δικό μου, μικρό κόσμο στον οποίο έχω ζήσει και το έκανα πάντα με απόλυτη ελευθερία, ανεξαρτησία και αθωότητα. Στον κόσμο μου οι άνθρωποι υποφέρουν, αλλά χαίρονται και χωρίς προκατάληψη, είναι παθιασμένοι, διαφορετικοί, γενναιόδωροι, με ελαττώματα, με τεράστια ικανότητα επιβίωσης, αλλά ταυτόχρονα εύθραυστοι και ευάλωτοι, όλοι τους με μεγάλη ηθική αυτονομία. Ως δημιουργός των ιστοριών τους αυτό ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να τους δώσω. Την ίδια ελευθερία που είχα και εγώ», δήλωσε μεταξύ άλλων ο γνωστός σκηνοθέτης.

Ο Αλμοδόβαρ, που έχει συνεργαστεί κατ’ επανάληψη με τον Αντόνιο Μπαντέρας και την Πενέλοπε Κρουθ, έχει κερδίσει πολλά βραβεία για το έργο του, όπως ένα Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για το “Μίλα της” ενώ το “Όλα για τη μητέρα μου” κέρδισε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 2000.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ