Ειδικότερα, ο Αλέξης Τσίπρας όπως είχε συμφωνηθεί από τη Δευτέρα στην Πολιτική Γραμματεία στην εισήγησή του προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, θα προτείνει και το όνομα που θα προστεθεί στον τίτλο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αποτυπώνεται σε αυτόν η διεύρυνση προς το κέντρο διαδικασία που ξεκίνησε πριν ένα χρόνο, μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Οι επιλογές που είχαν πέσει στο τραπέζι το τελευταίο διάστημα κινούνταν μεταξύ του τρέχοντος (που είχε ωστόσο προσωρινό χαρακτήρα) «Προοδευτική Συμμαχία» και του «Πράσινη Συμμαχία» με το πρώτο να δείχνει το επικρατέστερο αν και υπήρξαν και άλλες προτάσεις στις οποίες κυριαρχούσε το στίγμα της οικολογίας, της αριστεράς, κλπ.

Οι εσωτερικές εντάσεις για το όνομα αποσοβήθηκαν μετά τη συμφωνία στην πρόσφατη Πολιτική Γραμματεία το όνομα να το εισηγηθεί ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (κατόπιν συνεννόησης βέβαια και με τους συμμάχους) στην σημερινή Κεντρική Επιτροπή αντί του να τεθεί με δημοψήφισμα που απ’ όλες τις πλευρές εκτιμήθηκε ότι θα ήταν διχαστικό ή αντί να τεθεί μια και καλή στο συνέδριο όπως είχε προτείνει ο Νίκος Βούτσης. Την ίδια ώρα όσοι είχαν σηκώσει παντιέρα κατά της πρότασης το όνομα να μπει σε δημοψήφισμα φαίνεται πως είδαν με ικανοποίηση την διευθέτηση των συσχετισμών μέσα από τη συμφωνάι η επόμενη Κεντρική Επιτροπή που θα προκύψει από τα πάνω να περιλαμβάνει 50 μέλη από τους συμμάχους σε σύνολο 250 μελών, δηλαδή κατά το 1/5 θα αποτελείται από μέλη της διεύρυνσης.

«Σωσίβιο» στο κυβερνητικό έργο

Όσο για τον απολογισμό της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ – που πάντως περιλαμβάνει και το στάδιο της προετοιμασίας για την διακυβέρνηση από το 2012 και μετά- ναι μεν λέγεται πως δεν είναι πλήρες αλλά αποτελεί βάση συζήτησης που θα εμπλουτιστεί στο πλαίσιο της συνεδρίασης, ωστόσο αποτυπώνει σαφώς την διάθεση να διασωθούν οι στρατηγικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ και κατά συνέπεια το μεγαλύτερο μέρος τους κυβερνητικού έργου της περιόδου 2015- 2019.

Η αυτοκριτική αφορά ως επί το πλείστον την προετοιμασία και το πρώτο εξάμηνο του 2015, με παράγοντες όπως η απειρία και κατά συνέπεια οι «αυταπάτες» και η υποτίμηση εξωτερικών παραγόντων όπως ο διεθνής περίγυρος, η κατάσταση της ευρωζώνης στο σημείο που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι προθέσεις και οι ποικίλες στρατηγικές στο στρατόπεδο των δανειστών που ναρκοθέτησαν τη διαπραγμάτευση, κλπ να αναδεικνύονται ως οι βασικές αιτίες που οδήγησαν στον συμβιβασμό και την υπογραφή του 3ου μνημονίου. Σαφώς αναδεικνύεται και ο αρνητικός ρόλος του Γιάνη Βαρουφάκη.

Όσο για την ήττα των εκλογών του Ιουλίου του 2019 το κείμενο του απολογισμού εντοπίζει τις αιτίες στην εκλογική στρατηγική, το καθυστερημένο διαζύγιο με τους ΑΝΕΛ που δεν επέτρεψε να αναλυθεί στον κόσμο εγκαίρως η Συμφωνία των Πρεσπών, το αντισύριζα μέτωπο αλλά και η επικοινωνιακή, πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια τα σκληρά μέτρα του μνημονίου που επέδρασαν στη μεσαία τάξη, η οποία δεν είχε αναλυθεί επαρκώς.