Παράγοντες της αγοράς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας πως έτσι χάνουν αντικείμενο εργασίας οι ελληνικές μεταποιητικές επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού τομέα ενώ και η χώρα χάνει σε προστιθέμενη αξία. «Είναι σα να στέλνουμε στην Τουρκία ελληνικές ελιές για να παρασκευάσουν με αυτή την πρώτη ύλη… δικό τους λάδι» επισήμαναν στο ethnos gr.

«Εχουμε κάνει σημαντικές επενδύσεις στις μονάδες μας, τόσο σε εξοπλισμό όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό. Με τον τρόπο αυτό χάνουν όλοι αφού στην ουσία πλήττεται όλη η οικονομία» σύμφωνα με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Begas Agro S.A. Σταύρο Μπέγκα.

Ρυζοπαραγωγοί όμως τονίζουν από την πλευρά τους πως οι Τούρκοι είναι από τους καλύτερους εμπόρους στην αγορά και πληρώνουν καλά για να αγοράσουν ανεπεξέργαστες ποσότητες ρυζιού.

Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Χαλάστρας Β΄ είναι ένας από τους μεγαλύτερους της χώρας και κάθε χρόνο αποθηκεύει στις εγκαταστάσεις του περίπου 50.000 τόνους ρυζιού. «Τα τελευταία 5-6 χρόνια οι Τούρκοι έμποροι είναι ιδιαίτερα δραστήριοι και απορροφούν σχεδόν το 50% των ποσοτήτων μας. Η παρουσία τους είναι σημαντική αφού πληρώνουν καλά και δίνουν περίπου 320 ευρώ τον τόνο» τόνισε στο ethnos.gr ο πρόεδρος συνεταιρισμού Αχιλλέας Καμπούρης.

«Το ρύζι είναι πλεονασματικό προϊόν. Το 30% της παραγωγής πηγαίνει στην εσωτερική αγορά και το υπόλοιπο 70% διοχετεύεται στο εξωτερικό Μια από τις χώρες που απορροφά τα τελευταία χρόνια μεγάλες ποσότητες είναι η Τουρκία» είπε ο κ. Καμπούρης. «Οι Τούρκοι καταναλώνουν τον ίδιο τύπο ρυζιού με εμάς και για αυτό οι έμποροι έρχονται στην Ελλάδα και πληρώνουν σε ανταγωνιστικές τιμές για να αγοράσουν το προϊόν» πρόσθεσε.